Juan 11
1 Estaba enfermo Lázaro de Betania, la aldea de las hermanas María y Marta.
អនន្តរំ មរិយម៑ តស្យា ភគិនី មត៌្ហា ច យស្មិន៑ វៃថនីយាគ្រាមេ វសតស្តស្មិន៑ គ្រាមេ ឥលិយាសរ៑ នាមា បីឌិត ឯក អាសីត៑។
2 María, hermana de Lázaro, fue la que ungió al Señor con perfume y le secó los pies con sus cabellos.
យា មរិយម៑ ប្រភុំ សុគន្ធិតេលៃន មទ៌្ទយិត្វា ស្វកេឝៃស្តស្យ ចរណៅ សមមាជ៌ត៑ តស្យា ភ្រាតា ស ឥលិយាសរ៑ រោគី។
3 Las hermanas mandaron a decirle [a Jesús]: Señor, mira, el que amas está enfermo.
អបរញ្ច ហេ ប្រភោ ភវាន៑ យស្មិន៑ ប្រីយតេ ស ឯវ បីឌិតោស្តីតិ កថាំ កថយិត្វា តស្យ ភគិន្យៅ ប្រេឞិតវត្យៅ។
4 Cuando Jesús [lo] oyó, dijo: Esta enfermedad no es para muerte, sino para la gloria de Dios a fin de que el Hijo de Dios sea glorificado por ella.
តទា យីឝុរិមាំ វាត៌្តាំ ឝ្រុត្វាកថយត បីឌេយំ មរណាត៌្ហំ ន កិន្ត្វីឝ្វរស្យ មហិមាត៌្ហម៑ ឦឝ្វរបុត្រស្យ មហិមប្រកាឝាត៌្ហញ្ច ជាតា។
5 Jesús amaba a Marta, a su hermana y a Lázaro.
យីឝុ រ្យទ្យបិមត៌្ហាយាំ តទ្ភគិន្យាម៑ ឥលិយាសរិ ចាប្រីយត,
6 Pero cuando oyó que [Lázaro] estaba enfermo, a propósito permaneció dos días [más] donde estaba.
តថាបិ ឥលិយាសរះ បីឌាយាះ កថំ ឝ្រុត្វា យត្រ អាសីត៑ តត្រៃវ ទិនទ្វយមតិឞ្ឋត៑។
7 Después dijo a sus discípulos: Regresemos a Judea.
តតះ បរម៑ ស ឝិឞ្យានកថយទ៑ វយំ បុន រ្យិហូទីយប្រទេឝំ យាមះ។
8 Sus discípulos le contestaron: Maestro, hace poco los judíos intentaban apedrearte, ¿y otra vez volverás allá?
តតស្តេ ប្រត្យវទន៑, ហេ គុរោ ស្វល្បទិនានិ គតានិ យិហូទីយាស្ត្វាំ បាឞាណៃ រ្ហន្តុម៑ ឧទ្យតាស្តថាបិ កិំ បុនស្តត្រ យាស្យសិ?
9 Jesús respondió: ¿No hay 12 horas en el día? Si alguno anda de día, no tropieza porque ve la luz de este mundo.
យីឝុះ ប្រត្យវទត៑, ឯកស្មិន៑ ទិនេ កិំ ទ្វាទឝឃដិកា ន ភវន្តិ? កោបិ ទិវា គច្ឆន៑ ន ស្ខលតិ យតះ ស ឯតជ្ជគតោ ទីប្តិំ ប្រាប្នោតិ។
10 Pero si alguno anda de noche, tropieza porque la luz no está en él.
កិន្តុ រាត្រៅ គច្ឆន៑ ស្ខលតិ យតោ ហេតោស្តត្រ ទីប្តិ រ្នាស្តិ។
11 Después les dijo: Nuestro amigo Lázaro durmió, pero voy a despertarlo.
ឥមាំ កថាំ កថយិត្វា ស តានវទទ៑, អស្មាកំ ពន្ធុះ ឥលិយាសរ៑ និទ្រិតោភូទ៑ ឥទានីំ តំ និទ្រាតោ ជាគរយិតុំ គច្ឆាមិ។
12 Entonces sus discípulos le dijeron: Señor, si duerme sanará.
យីឝុ រ្ម្ឫតៅ កថាមិមាំ កថិតវាន៑ កិន្តុ វិឝ្រាមាត៌្ហំ និទ្រាយាំ កថិតវាន៑ ឥតិ ជ្ញាត្វា ឝិឞ្យា អកថយន៑,
13 Pero Jesús hablaba de la muerte de él, y ellos supusieron que hablaba del reposo del sueño.
ហេ គុរោ ស យទិ និទ្រាតិ តហ៌ិ ភទ្រមេវ។
14 Entonces Jesús les aclaró: Lázaro murió.
តទា យីឝុះ ស្បឞ្ដំ តាន៑ វ្យាហរត៑, ឥលិយាសរ៑ អម្រិយត;
15 Me alegro que no estaba allá por causa de ustedes, para que crean. Pero vamos a él.
កិន្តុ យូយំ យថា ប្រតីថ តទត៌្ហមហំ តត្រ ន ស្ថិតវាន៑ ឥត្យស្មាទ៑ យុឞ្មន្និមិត្តម៑ អាហ្លាទិតោហំ, តថាបិ តស្យ សមីបេ យាម។
16 Entonces Tomás el Dídimo dijo a sus condiscípulos: Vamos también nosotros para que muramos con Él.
តទា ថោមា យំ ទិទុមំ វទន្តិ ស សង្គិនះ ឝិឞ្យាន៑ អវទទ៑ វយមបិ គត្វា តេន សាទ៌្ធំ ម្រិយាមហៃ។
17 Cuando Jesús llegó, halló que [Lázaro] ya tenía cuatro días en el sepulcro.
យីឝុស្តត្រោបស្ថាយ ឥលិយាសរះ ឝ្មឝានេ ស្ថាបនាត៑ ចត្វារិ ទិនានិ គតានីតិ វាត៌្តាំ ឝ្រុតវាន៑។
18 Betania estaba cerca de Jerusalén, como a tres kilómetros.
វៃថនីយា យិរូឝាលមះ សមីបស្ថា ក្រោឝៃកមាត្រាន្តរិតា;
19 Muchos judíos habían ido para consolar a Marta y María por [la muerte de] su hermano.
តស្មាទ៑ ពហវោ យិហូទីយា មត៌្ហាំ មរិយមញ្ច ភ្យាត្ឫឝោកាបន្នាំ សាន្ត្វយិតុំ តយោះ សមីបម៑ អាគច្ឆន៑។
20 Cuando Marta oyó que Jesús llegaba, salió a encontrarlo, pero María permaneció en la casa.
មត៌្ហា យីឝោរាគមនវាត៌ាំ ឝ្រុត្វៃវ តំ សាក្ឞាទ៑ អករោត៑ កិន្តុ មរិយម៑ គេហ ឧបវិឝ្យ ស្ថិតា។
21 Entonces Marta dijo a Jesús: ¡Señor, si hubieras estado aquí, no habría muerto mi hermano!
តទា មត៌្ហា យីឝុមវាទត៑, ហេ ប្រភោ យទិ ភវាន៑ អត្រាស្ថាស្យត៑ តហ៌ិ មម ភ្រាតា នាមរិឞ្យត៑។
22 Ahora también sé que todo lo que Tú pidas a Dios, te lo dará.
កិន្ត្វិទានីមបិ យទ៑ ឦឝ្វរេ ប្រាត៌្ហយិឞ្យតេ ឦឝ្វរស្តទ៑ ទាស្យតីតិ ជានេៜហំ។
23 Jesús le dijo: Tu hermano resucitará.
យីឝុរវាទីត៑ តវ ភ្រាតា សមុត្ថាស្យតិ។
24 Marta le respondió: Sé que resucitará en la resurrección el día final.
មត៌្ហា វ្យាហរត៑ ឝេឞទិវសេ ស ឧត្ថានសមយេ ប្រោត្ថាស្យតីតិ ជានេៜហំ។
25 Jesús le dijo: Yo soy la Resurrección y la Vida. El que cree en Mí, aunque muera, vivirá.
តទា យីឝុះ កថិតវាន៑ អហមេវ ឧត្ថាបយិតា ជីវយិតា ច យះ កឝ្ចន មយិ វិឝ្វសិតិ ស ម្ឫត្វាបិ ជីវិឞ្យតិ;
យះ កឝ្ចន ច ជីវន៑ មយិ វិឝ្វសិតិ ស កទាបិ ន មរិឞ្យតិ, អស្យាំ កថាយាំ កិំ វិឝ្វសិឞិ? (aiōn g165)
27 Le contestó: Sí, Señor. Yo creo que Tú eres el Cristo, el Hijo de Dios que vino al mundo.
សាវទត៑ ប្រភោ យស្យាវតរណាបេក្ឞាស្តិ ភវាន៑ សឯវាភិឞិក្ត្ត ឦឝ្វរបុត្រ ឥតិ វិឝ្វសិមិ។
28 Después de decir esto, fue y llamó a su hermana María. Le dijo en privado: El Maestro está aquí y te llama.
ឥតិ កថាំ កថយិត្វា សា គត្វា ស្វាំ ភគិនីំ មរិយមំ គុប្តមាហូយ វ្យាហរត៑ គុរុរុបតិឞ្ឋតិ ត្វាមាហូយតិ ច។
29 Cuando ella [lo] oyó, se levantó de prisa y fue hacia Él.
កថាមិមាំ ឝ្រុត្វា សា តូណ៌ម៑ ឧត្ថាយ តស្យ សមីបម៑ អគច្ឆត៑។
30 Jesús aún no había llegado a la aldea, sino estaba en el lugar donde Marta lo recibió.
យីឝុ រ្គ្រាមមធ្យំ ន ប្រវិឝ្យ យត្រ មត៌្ហា តំ សាក្ឞាទ៑ អករោត៑ តត្រ ស្ថិតវាន៑។
31 Entonces los judíos que la consolaban en la casa, al ver que María salió de prisa, la siguieron, porque pensaron que iba a llorar en el sepulcro.
យេ យិហូទីយា មរិយមា សាកំ គ្ឫហេ តិឞ្ឋន្តស្តាម៑ អសាន្ត្វយន តេ តាំ ក្ឞិប្រម៑ ឧត្ថាយ គច្ឆន្តិំ វិលោក្យ វ្យាហរន៑, ស ឝ្មឝានេ រោទិតុំ យាតិ, ឥត្យុក្ត្វា តេ តស្យាះ បឝ្ចាទ៑ អគច្ឆន៑។
32 María llegó donde estaba Jesús, se postró a sus pies y le dijo: ¡Señor, si hubieras estado aquí, no habría muerto mi hermano!
យត្រ យីឝុរតិឞ្ឋត៑ តត្រ មរិយម៑ ឧបស្ថាយ តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តស្យ ចរណយោះ បតិត្វា វ្យាហរត៑ ហេ ប្រភោ យទិ ភវាន៑ អត្រាស្ថាស្យត៑ តហ៌ិ មម ភ្រាតា នាមរិឞ្យត៑។
33 Cuando Jesús vio que María y los judíos que llegaron con ella lloraban, gimió en el espíritu. Se conmovió profundamente
យីឝុស្តាំ តស្យាះ សង្គិនោ យិហូទីយាំឝ្ច រុទតោ វិលោក្យ ឝោកាត៌្តះ សន៑ ទីគ៌្ហំ និឝ្វស្យ កថិតវាន៑ តំ កុត្រាស្ថាបយត?
34 y preguntó: ¿Dónde lo pusieron? Le respondieron: Señor, ven y mira.
តេ វ្យាហរន៑, ហេ ប្រភោ ភវាន៑ អាគត្យ បឝ្យតុ។
35 Jesús lloró.
យីឝុនា ក្រន្ទិតំ។
36 Entonces los judíos decían: ¡Miren cómo lo amaba!
អតឯវ យិហូទីយា អវទន៑, បឝ្យតាយំ តស្មិន៑ កិទ្ឫគ៑ អប្រិយត។
37 Éste, Quien abrió los ojos del ciego, ¿no podría lograr también que éste no muriera?
តេឞាំ កេចិទ៑ អវទន៑ យោន្ធាយ ចក្ឞុឞី ទត្តវាន៑ ស កិម៑ អស្យ ម្ឫត្យុំ និវារយិតុំ នាឝក្នោត៑?
38 Jesús otra vez profundamente conmovido fue a la tumba. Era una cueva. Una piedra estaba colocada sobre ella.
តតោ យីឝុះ បុនរន្តទ៌ីគ៌្ហំ និឝ្វស្យ ឝ្មឝានាន្តិកម៑ អគច្ឆត៑។ តត៑ ឝ្មឝានម៑ ឯកំ គហ្វរំ តន្មុខេ បាឞាណ ឯក អាសីត៑។
39 Jesús ordenó: Quiten la piedra. Marta, la hermana del muerto, le dijo: Señor, ya hiede porque es [el] cuarto día.
តទា យីឝុរវទទ៑ ឯនំ បាឞាណម៑ អបសារយត, តតះ ប្រមីតស្យ ភគិនី មត៌្ហាវទត៑ ប្រភោ, អធុនា តត្រ ទុគ៌ន្ធោ ជាតះ, យតោទ្យ ចត្វារិ ទិនានិ ឝ្មឝានេ ស តិឞ្ឋតិ។
40 Jesús le preguntó: ¿No te dije que si crees verás la gloria de Dios?
តទា យីឝុរវាទីត៑, យទិ វិឝ្វសិឞិ តហ៌ីឝ្វរស្យ មហិមប្រកាឝំ ទ្រក្ឞ្យសិ កថាមិមាំ កិំ តុភ្យំ នាកថយំ?
41 Quitaron la piedra. Entonces Jesús levantó los ojos y dijo: ¡Padre, te doy gracias porque me escuchaste!
តទា ម្ឫតស្យ ឝ្មឝានាត៑ បាឞាណោៜបសារិតេ យីឝុរូទ៌្វ្វំ បឝ្យន៑ អកថយត៑, ហេ បិត រ្មម នេវេសនម៑ អឝ្ឫណោះ ការណាទស្មាត៑ ត្វាំ ធន្យំ វទាមិ។
42 Yo sé que siempre me escuchas, pero [lo] dije por causa de la multitud que está alrededor, para que crean que Tú me enviaste.
ត្វំ សតតំ ឝ្ឫណោឞិ តទប្យហំ ជានាមិ, កិន្តុ ត្វំ មាំ យត៑ ប្រៃរយស្តទ៑ យថាស្មិន៑ ស្ថានេ ស្ថិតា លោកា វិឝ្វសន្តិ តទត៌្ហម៑ ឥទំ វាក្យំ វទាមិ។
43 Después de decir esto, clamó a gran voz: ¡Lázaro, ven fuera!
ឥមាំ កថាំ កថយិត្វា ស ប្រោច្ចៃរាហ្វយត៑, ហេ ឥលិយាសរ៑ ពហិរាគច្ឆ។
44 Y el muerto salió con vendas en los pies y las manos. Su cara había sido envuelta en un sudario. Jesús les ordenó: ¡Desátenlo y déjenlo ir!
តតះ ស ប្រមីតះ ឝ្មឝានវស្ត្រៃ រ្ពទ្ធហស្តបាទោ គាត្រមាជ៌នវាសសា ពទ្ធមុខឝ្ច ពហិរាគច្ឆត៑។ យីឝុរុទិតវាន៑ ពន្ធនានិ មោចយិត្វា ត្យជតៃនំ។
45 Muchos de los judíos que fueron a consolar a María, al ver lo que [Jesús] hizo, creyeron en Él.
មរិយមះ សមីបម៑ អាគតា យេ យិហូទីយលោកាស្តទា យីឝោរេតត៑ កម៌្មាបឝ្យន៑ តេឞាំ ពហវោ វ្យឝ្វសន៑,
46 Pero algunos de ellos fueron a los fariseos y les contaron lo que Jesús hizo.
កិន្តុ កេចិទន្យេ ផិរូឝិនាំ សមីបំ គត្វា យីឝោរេតស្យ កម៌្មណោ វាត៌្តាម៑ អវទន៑។
47 Entonces los principales sacerdotes y los fariseos reunieron al Tribunal Supremo y dijeron: ¿Qué hacemos? Porque este hombre realiza muchas señales.
តតះ បរំ ប្រធានយាជកាះ ផិរូឝិនាឝ្ច សភាំ ក្ឫត្វា វ្យាហរន៑ វយំ កិំ កុម៌្មះ? ឯឞ មានវោ ពហូន្យាឝ្ចយ៌្យកម៌្មាណិ ករោតិ។
48 Si lo dejamos así, todos creerán en Él. Vendrán los romanos y nos quitarán tanto el Templo como la nación.
យទីទ្ឫឝំ កម៌្ម កត៌្តុំ ន វារយាមស្តហ៌ិ សវ៌្វេ លោកាស្តស្មិន៑ វិឝ្វសិឞ្យន្តិ រោមិលោកាឝ្ចាគត្យាស្មាកម៑ អនយា រាជធាន្យា សាទ៌្ធំ រាជ្យម៑ អាឆេត្ស្យន្តិ។
49 Entonces Caifás, sumo sacerdote aquel año, les dijo: Ustedes nada saben,
តទា តេឞាំ កិយផានាមា យស្តស្មិន៑ វត្សរេ មហាយាជកបទេ ន្យយុជ្យត ស ប្រត្យវទទ៑ យូយំ កិមបិ ន ជានីថ;
50 ni consideran que es bueno que un solo hombre muera por el pueblo, y no que perezca toda la nación.
សមគ្រទេឝស្យ វិនាឝតោបិ សវ៌្វលោកាត៌្ហម៑ ឯកស្យ ជនស្យ មរណម៑ អស្មាកំ មង្គលហេតុកម៑ ឯតស្យ វិវេចនាមបិ ន កុរុថ។
51 Pero no dijo esto por iniciativa propia, sino porque, como aquel año era sumo sacerdote, profetizó que Jesús estaba destinado a morir por la nación,
ឯតាំ កថាំ ស និជពុទ្ធ្យា វ្យាហរទ៑ ឥតិ ន,
52 y no solo por la nación, sino también para congregar en uno a los dispersados hijos de Dios.
កិន្តុ យីឝូស្តទ្ទេឝីយានាំ ការណាត៑ ប្រាណាន៑ ត្យក្ឞ្យតិ, ទិឝិ ទិឝិ វិកីណ៌ាន៑ ឦឝ្វរស្យ សន្តានាន៑ សំគ្ឫហ្យៃកជាតិំ ករិឞ្យតិ ច, តស្មិន៑ វត្សរេ កិយផា មហាយាជកត្វបទេ និយុក្តះ សន៑ ឥទំ ភវិឞ្យទ្វាក្យំ កថិតវាន៑។
53 Desde aquel día decidieron matarlo.
តទ្ទិនមារភ្យ តេ កថំ តំ ហន្តុំ ឝក្នុវន្តីតិ មន្ត្រណាំ កត៌្តុំ ប្រារេភិរេ។
54 Por tanto Jesús ya no andaba en público entre los judíos, sino que se retiró a Efraín, un poblado cercano al desierto. Allí permaneció con sus discípulos.
អតឯវ យិហូទីយានាំ មធ្យេ យីឝុះ សប្រកាឝំ គមនាគមនេ អក្ឫត្វា តស្មាទ៑ គត្វា ប្រាន្តរស្យ សមីបស្ថាយិប្រទេឝស្យេផ្រាយិម៑ នាម្និ នគរេ ឝិឞ្យៃះ សាកំ កាលំ យាបយិតុំ ប្រារេភេ។
55 Estaba cerca la Pascua de los judíos, y muchos de la región subieron a Jerusalén antes de la Pascua para purificarse.
អនន្តរំ យិហូទីយានាំ និស្តារោត្សវេ និកដវត៌្តិនិ សតិ តទុត្សវាត៑ បូវ៌្វំ ស្វាន៑ ឝុចីន៑ កត៌្តុំ ពហវោ ជនា គ្រាមេភ្យោ យិរូឝាលម៑ នគរម៑ អាគច្ឆន៑,
56 Buscaban a Jesús, y en el Templo se preguntaban unos a otros: ¿Qué les parece? ¿Que de ningún modo viene a la fiesta?
យីឝោរន្វេឞណំ ក្ឫត្វា មន្ទិរេ ទណ្ឌាយមានាះ សន្តះ បរស្បរំ វ្យាហរន៑, យុឞ្មាកំ កីទ្ឫឝោ ពោធោ ជាយតេ? ស កិម៑ ឧត្សវេៜស្មិន៑ អត្រាគមិឞ្យតិ?
57 Los principales sacerdotes y los fariseos habían dado órdenes para que si alguno supiera dónde estaba, informara a fin de detenerlo.
ស ច កុត្រាស្តិ យទ្យេតត៑ កឝ្ចិទ៑ វេត្តិ តហ៌ិ ទឝ៌យតុ ប្រធានយាជកាះ ផិរូឝិនឝ្ច តំ ធត៌្តុំ បូវ៌្វម៑ ឥមាម៑ អាជ្ញាំ ប្រាចារយន៑។
