< Job 8 >
1 Entonces intervino Bildad suhita:
Kalpasanna, simmungbat ni Bildad a Suhita ket kinunana,
2 ¿Hasta cuándo hablarás esas cosas, y los dichos de tu boca serán como viento impetuoso?
“Kasano pay kabayag nga ibagam dagitoy a banbanag? Kasano pay kabayag a dagiti sasao ti ngiwatmo ket agbalin a napigsa nga angin?
3 ¿Él tuerce lo recto? ¿ʼEL-Shadday pervierte la justicia?
Ballikugen kadi ti Dios ti hustisia? Ballikugen kadi ti Mannakabalin amin ti kinalinteg?
4 Si tus hijos pecaron contra Él, Él los entregó al poder de su transgresión.
Nagbasol dagiti annakmo kenkuana, ammomi daytoy, ta impaimana ida kadagiti basbasolda.
5 Si tú buscas a ʼElohim por la mañana e imploras a ʼEL-Shadday,
Ngem kas pangarigan a sipapasnekka a nangbirok iti Dios ken indatagmo dagiti kiddawmo iti Mannakabalin amin.
6 si eres puro y recto, ciertamente ahora se levantará y restaurará tus justos bienes.
Kas pangarigan nasin-aw ken nalintegka; ket awan duadua nga agtignay isuna para kenka ken gun-gonaannaka iti pagtaengan a pudno a kukuam.
7 Aunque tu principio sea pequeño, tu final será muy grande.
Uray no bassit ti nagrugiam, nasaysayaatto latta ti maudi a kasasaadmo.
8 Te ruego que preguntes a las generaciones pasadas y consideres las cosas investigadas por los antepasados de ellas.
Ta agpakpakaasiak kenka, nga agpalutpotka, maipanggep iti napalabas a panawen; usarem ti bagim a mangadal kadagiti naduktalan dagiti kapuonantayo.
9 Porque nosotros somos de ayer y nada sabemos. Nuestros días sobre la tierra son como una sombra.
(Naiyanaktayo laeng idi kalman ken awan iti ammotayo gapu ta anniniwan dagiti aldawtayo iti daga).
10 ¿No te instruirán ellos y te hablarán con palabras salidas de su corazón?
Saandaka kadi nga isuro wenno ibaga kenka? Saanda kadi nga agsao manipud kadagiti pusoda?
11 ¿El papiro crece donde no hay pantano? ¿Crece el junco sin agua?
Dumakkel kadi ti badobadok no awan ti lubnak? Dumakkel kadi ti runo no awan ti danum?
12 Cuando aún están verdes y no están cortados, se secan antes que las otras hierbas.
Kabayatan a nalangtoda pay ken saanda pay a napukan, malaylayda sakbay kadagiti sabali a mula.
13 Así son las sendas de todos los que olvidan a ʼElohim. Así se desvanece la esperanza del impío,
Kasta met laeng dagiti dalan dagiti amin a manglipat iti Dios, mapukawto ti namnama dagiti tattao nga awan ti diosna-
14 porque su confianza es frágil, y su seguridad como telaraña.
dagiti addaan iti kinatalged a madadael, ken dagidiay kas karasi ti saput ti lawalawa ti talekna.
15 Si se apoya en su casa, ésta no se sostendrá. Si se aferra a ella, no lo soportará.
Agsadag ti kasta a tao iti balayna, ngem saan a tumakder daytoy; kumpet isuna iti daytoy, ngem saan daytoy nga agpaut.
16 Él está verde delante del sol, y por encima de su huerto brota su retoño,
Berde isuna iti sirok ti init, ket agtubo dagiti saringitna iti entero a minuyonganna.
17 aunque sus raíces están entrelazadas sobre un montón de rocas y buscan un lugar entre las piedras.
Balkuten dagiti ramutna dagiti gabsuon ti bato; agbirok dagitoy iti nasayaat a lugar kadagiti kabatbatoan.
18 Si se arranca de su lugar, éste lo negará: ¡No te vi nunca!
Ngem no madadael daytoy a tao iti lugarna, ket ilibakto dayta a lugar isuna ket kunana, 'Saanka a pulos a nakita.'
19 Ciertamente así es el gozo de su camino. Del polvo brotarán otros.
Kitaem, daytoy ti “rag-o” ti kababalin iti kasta a tao; agtubo dagiti sabali a mula iti isu met laeng a daga iti lugarna.
20 Mira, tan ciertamente como ʼElohim nunca sostiene a los malhechores, así nunca se aparta del hombre intachable.
Kitaem, saanto a papanawen ti Dios ti awan basolna a tao; wenno saanna nga alaen ti ima dagiti managdakdakes.
21 Aún llenará tu boca de risa y tus labios con un grito de júbilo.
Ngem punnoennanto ti ngiwatmo iti katkatawa, dagiti bibigmo iti pukpukkaw.
22 Los que te aborrecen serán cubiertos de vergüenza. La morada de los impíos desaparecerá.
Makawesanto iti pannakaibabain dagiti manggurgura kenka; awanton ti tolda dagiti nadangkes.”