Job 8
1 Entonces intervino Bildad suhita:
Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 ¿Hasta cuándo hablarás esas cosas, y los dichos de tu boca serán como viento impetuoso?
Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
3 ¿Él tuerce lo recto? ¿ʼEL-Shadday pervierte la justicia?
Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
4 Si tus hijos pecaron contra Él, Él los entregó al poder de su transgresión.
Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
5 Si tú buscas a ʼElohim por la mañana e imploras a ʼEL-Shadday,
Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
6 si eres puro y recto, ciertamente ahora se levantará y restaurará tus justos bienes.
Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
7 Aunque tu principio sea pequeño, tu final será muy grande.
Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
8 Te ruego que preguntes a las generaciones pasadas y consideres las cosas investigadas por los antepasados de ellas.
Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
9 Porque nosotros somos de ayer y nada sabemos. Nuestros días sobre la tierra son como una sombra.
Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
10 ¿No te instruirán ellos y te hablarán con palabras salidas de su corazón?
Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
11 ¿El papiro crece donde no hay pantano? ¿Crece el junco sin agua?
Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
12 Cuando aún están verdes y no están cortados, se secan antes que las otras hierbas.
En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
13 Así son las sendas de todos los que olvidan a ʼElohim. Así se desvanece la esperanza del impío,
Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
14 porque su confianza es frágil, y su seguridad como telaraña.
Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
15 Si se apoya en su casa, ésta no se sostendrá. Si se aferra a ella, no lo soportará.
Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
16 Él está verde delante del sol, y por encima de su huerto brota su retoño,
Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
17 aunque sus raíces están entrelazadas sobre un montón de rocas y buscan un lugar entre las piedras.
Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
18 Si se arranca de su lugar, éste lo negará: ¡No te vi nunca!
Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
19 Ciertamente así es el gozo de su camino. Del polvo brotarán otros.
Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
20 Mira, tan ciertamente como ʼElohim nunca sostiene a los malhechores, así nunca se aparta del hombre intachable.
Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
21 Aún llenará tu boca de risa y tus labios con un grito de júbilo.
Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
22 Los que te aborrecen serán cubiertos de vergüenza. La morada de los impíos desaparecerá.
Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
