< Job 5 >

1 ¡Clama ahora! ¿Habrá quién te responda? ¿A cuál de los santos acudirás?
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Porque la ira mata al necio, y la envidia mata al simple.
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 Vi al necio que echaba raíces, y al instante maldije su vivienda.
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Sus hijos están lejos de toda seguridad. Son aplastados en la puerta y no habrá quién los defienda.
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 Su cosecha la devoran los hambrientos y aun la sacan de entre los espinos. Los sedientos sorben su hacienda.
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Porque la aflicción no sale del polvo, ni el sufrimiento brota de la tierra,
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 sino el hombre nace para la aflicción, como las chispas salen hacia arriba.
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Ciertamente yo buscaría a ʼElohim y encomendaría a Él mi causa,
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Quien hace cosas grandes e inescrutables, maravillas incontables.
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Él da la lluvia a la tierra y envía el agua sobre la superficie de los campos.
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Él exalta a los humildes y levanta a los enlutados a la seguridad.
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Frustra los pensamientos de los astutos para que nada hagan sus manos y
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 atrapa a los sabios en su astucia. Frustra los designios del perverso.
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 Tropiezan de día con la oscuridad y a mediodía andan a tientas como de noche.
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Así libra al pobre de la espada, de la boca de los poderosos y de su mano.
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 El necesitado conserva la esperanza. La perversidad cierra su boca.
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 Dichoso el hombre a quien ʼElohim disciplina. No menosprecies la corrección de ʼEL-Shadday,
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 porque Él hace la herida, pero también la venda. Hiere, pero sus manos sanan.
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 Te librará de seis tribulaciones, y aun en la séptima no te tocará el mal.
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 Durante la hambruna te librará de la muerte, y del poder de la espada en la guerra.
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Estarás escondido del azote de la lengua, y no temerás cuando venga la destrucción.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 Te reirás de la destrucción y de la hambruna y no temerás a las fieras del campo,
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 pues aun con las piedras del campo harás pacto, y las bestias del campo tendrán paz contigo.
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 Sabrás que hay paz en tu tienda. Nada te faltará cuando revises tu morada.
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 Verás también que tu descendencia es numerosa y tu prole como la hierba de la tierra.
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 Irás a la tumba en la vejez, como la gavilla de trigo que se recoge a su tiempo.
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Mira que esto lo investigamos, es así. Óyelo, y conócelo por ti mismo.
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.

< Job 5 >