Job 41
1 ¿Puedes tú sacar con un anzuelo el cocodrilo, atar con una cuerda su lengua?
Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?
2 ¿Pondrás una soga en su nariz, y perforarás con garfio su quijada?
Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?
3 ¿Se acercará a ti con palabras sumisas o te hablará con lisonjas?
Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?
4 ¿Hará un pacto contigo para que lo tomes como esclavo perpetuo?
Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?
5 ¿Jugarás con él como con un pájaro? ¿Lo atarás para entretener a tus niñas?
Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?
6 ¿Los comerciantes harán negocio por él? ¿Lo cortarán en trozos entre los mercaderes?
Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?
7 ¿Podrás abrirle el cuero con lancetas, o su cabeza con arpones?
Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?
8 Pon tu mano sobre él. Recuerda la batalla con él. No lo volverás a hacer.
Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.
9 Ciertamente la esperanza de esta pelea queda frustrada. Un hombre desfallece con solo verlo.
Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?
10 Nadie se atreve a despertarlo. ¿Entonces quién puede estar en pie delante de Mí?
Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?
11 ¿Quién me dio primero a Mí, para que Yo le restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.
Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.
12 No guardaré silencio acerca de sus miembros, ni de su gran fuerza ni de su excelente figura.
Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.
13 ¿Quién levanta la primera capa de su envoltura y penetra a través de su doble coraza?
Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?
14 ¿Quién abre la parte posterior de su boca rodeada de dientes espantosos?
Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.
15 Sus fuertes escamas son su orgullo, cerradas entre sí como firme sello,
Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.
16 tan unidas la una con la otra que ni el aire pasa entre ellas.
Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.
17 Están soldadas, cada una a su vecina, trabadas entre sí, no se pueden separar.
Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.
18 Su estornudo lanza destellos de luz. Sus ojos son como los párpados de la aurora.
Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.
19 De la parte posterior de su boca salen llamaradas y se escapan centellas de fuego.
Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.
20 De sus fosas nasales sale vapor como el de una olla que hierve al fuego.
Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.
21 Su aliento enciende los carbones. Salen llamaradas de las partes posteriores de su boca.
Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.
22 En su nuca se asienta la fuerza. Ante él cunde el terror.
W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.
23 Los pliegues de su carne son compactos. Están firmes en él y no se mueven.
Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.
24 Su corazón es duro como la piedra, como la piedra inferior de un molino.
Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.
25 Cuando se levanta, tiemblan los valientes, y por el quebrantamiento, retroceden.
Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
26 La espada no lo alcanza, ni la lanza, ni la lanceta, ni la flecha, ni la lanza arrojadiza.
Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.
27 Para él el hierro es como pasto, y el bronce, madera carcomida.
Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.
28 No lo ahuyentan las flechas. Las piedras de la honda le son como rastrojo.
Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.
29 Los garrotes le son como hojarasca. Se burla del brillo del arma arrojadiza.
Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.
30 Por debajo tiene conchas puntiagudas, se extiende como un trillo sobre el lodo.
Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.
31 Hace lo profundo del mar hervir como una olla. Lo convierte como una olla de ungüento.
Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.
32 Detrás de él brilla una estela de agua como barba encanecida.
Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.
33 Nada hay semejante a él sobre la tierra. Fue hecho exento de temor.
Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.
34 Menosprecia todo lo elevado. Es rey de todos los hijos del orgullo.
Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.
