Job 37
1 Por lo cual también se estremece mi corazón y salta fuera de su lugar.
A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.
2 ¡Escuchen atentamente el trueno de su voz y el estruendo que sale de su boca!
Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
3 Suelta sus relámpagos por debajo de todo el cielo, que llegan hasta los confines de la tierra.
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
4 Tras ellos ruge su voz. Truena ʼEL con voz majestuosa, y aunque sea oída su voz, no los detiene.
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
5 ʼEL truena con voz maravillosa y hace cosas que no podemos comprender.
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
6 A la nieve dice: Cae a la tierra. También a la lluvia y al aguacero torrencial.
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
7 Así hace que todo hombre se retire, para que todos los hombres reconozcan su obra.
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
8 Las bestias se meten en lugar de descanso y permanecen en sus guaridas.
Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
9 De su cámara viene la tormenta y el frío de los vientos del norte.
Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
10 Por el soplo de ʼEL se forma el hielo y se congelan las amplias aguas.
Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
11 Carga de humedad la densa nube. Dispersa las nubes con sus relámpagos,
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
12 que giran según su designio para cumplir sus órdenes sobre la superficie de la tierra habitada.
A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
13 Las hace venir, unas veces como azote, otras, a favor de su tierra y otras por misericordia.
A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
14 Oh Job, escucha esto. Detente y considera las maravillas de ʼEL.
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
15 ¿Sabes cuándo ʼEloah las establece y hace fulgurar la luz de su nube?
Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
16 ¿Conoces tú el equilibrio de las nubes, las obras prodigiosas de Aquél que es perfecto en conocimiento?
Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
17 ¿Por qué están calientes tus ropas cuando la tierra está tranquila a causa del viento del sur?
Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
18 ¿Extendiste con Él la bóveda celeste, sólida como un espejo fundido?
Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
19 Muéstranos qué le diremos. Porque no podemos ordenar nuestras ideas a causa de las tinieblas.
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
20 ¿Será necesario informarle lo que yo digo? ¿O debe un hombre desear que sea tragado?
Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
21 Ciertamente no es posible mirar la luz oscurecida por las nubes, pero un viento pasa, y la despeja.
Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
22 Del norte asoma un dorado resplandor. ¡En ʼEloha hay una asombrosa majestad!
Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
23 ¡ʼEL-Shadday, a Quien no alcanzamos! Exaltado en poder, Él no hará violencia a la equidad. Es abundante en justicia.
Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
24 Por tanto, los hombres le temen. Él no estima a alguno que cree en su corazón ser sabio.
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
