Job 36
1 Entonces Eliú continuó:
Elihu nastavi i reče:
2 Espérame un poco y te diré más, porque aún queda algo por decir en defensa de ʼEloha.
“Strpi se malo, pa ću te poučit', jer još nisam sve rekao za Boga.
3 Desde lejos traeré mi saber y atribuiré justicia a mi Hacedor,
Izdaleka ću svoje iznijet' znanje da Stvoritelja svojega opravdam.
4 porque en verdad mis palabras no son falsas. Contigo está Uno que es perfecto en conocimiento.
Zaista, za laž ne znaju mi riječi, uza te je čovjek znanjem savršen.
5 Ciertamente ʼEL es poderoso, pero no desprecia a nadie. Es poderoso en la fuerza del entendimiento.
Gle, Bog je silan, ali ne prezire, silan je snagom razuma svojega.
6 No otorga vida al perverso, pero hace justicia a los afligidos.
Opakome on živjeti ne daje, nevoljnicima pravicu pribavlja.
7 No aparta sus ojos de los justos. Los hace sentar con reyes en el trono para siempre, y serán exaltados.
S pravednika on očiju ne skida, na prijestolje ih diže uz kraljeve da bi dovijeka bili uzvišeni.
8 Si están presos con grilletes y atrapados con cuerdas de aflicción,
Ako su negvam' oni okovani i užetima nevolje sputani,
9 los reprende por su obra y por sus transgresiones, porque se exaltaron a sí mismos.
djela njihova on im napominje, kazuje im grijeh njine oholosti.
10 Les abre el oído a la corrección y los exhorta a devolverse de la iniquidad.
Tad im otvara uho k opomeni i poziva ih da se zla okane.
11 Si escuchan y se someten, acaban sus días en prosperidad, y sus años en deleites.
Poslušaju li te mu se pokore, dani im završavaju u sreći, u užicima godine njihove.
12 Pero si no escuchan, perecen a filo de espada o por su ignorancia.
Ne slušaju li, od koplja umiru, zaglave, sami ne znajući kako.
13 Los impíos de corazón atesoran ira, no claman cuando Él los ata y
A srca opaka mržnju njeguju, ne ištu pomoć kad ih on okuje;
14 mueren en la juventud. Sus vidas terminan entre los sodomitas con rituales paganos.
u cvatu svoga dječaštva umiru i venu poput hramskih milosnika.
15 Él libra a los afligidos en su aflicción. Abre sus oídos en la opresión.
Nevoljnog on bijedom njegovom spasava i u nesreći otvara mu oči:
16 También te sacará de las garras de la angustia a un lugar espacioso y abierto, para servirte una mesa llena de sustancia.
izbavit će te iz ždrijela tjeskobe k prostranstvima bezgraničnim izvesti, k prepunu stolu mesa pretiloga.
17 Pero si tú estás lleno del juicio que merece el perverso, el juicio y la justicia se apoderan de ti.
Ako sudio nisi opakima, ako si pravo krnjio siroti,
18 Por lo cual, teme, no sea que en su ira te quite de un golpe, del cual no te pueda librar ni un gran rescate.
nek' te obilje odsad ne zavede i nek' te dar prebogat ne iskvari.
19 ¿Será suficiente tu clamor para librarte de la angustia o todas las fuerzas de tu poder?
Nek' ti je gavan k'o čovjek bez zlata, a čovjek jake ruke poput slaba.
20 No anheles la noche en la cual los pueblos desaparecerán de su lugar.
Ne goni one koji su ti tuđi da rodbinu na njino mjesto staviš.
21 Cuídate de no volver a la iniquidad, porque escogiste ésta en vez de la aflicción.
Pazi se da u nepravdu ne skreneš, jer zbog nje snađe tebe iskušenje.
22 Ciertamente ʼEL es exaltado en su poder: ¿Quién es un Maestro como Él?
Gle, uzvišen je Bog u svojoj snazi! Zar učitelja ima poput njega?
23 ¿Quién le señala el camino? ¿Quién le dirá jamás: Cometiste injusticia?
Tko je njemu put njegov odredio? Tko će mu reći: 'Radio si krivo'?
24 Acuérdate de engrandecer su obra, de la cual los hombres cantan.
Spomeni se veličati mu djelo što ga pjesmama ljudi opjevaše.
25 Todos los hombres la contemplan. Los humanos la miran desde lejos.
S udivljenjem svijet čitav ga promatra, divi se čovjek, pa ma izdaleka.
26 Mira, ʼEL es exaltado, y nosotros no lo conocemos. El número de sus años es inescrutable.
Veći je Bog no što pojmit' možemo, nedokučiv je broj ljeta njegovih!
27 Él atrae las gotas de agua, y a la lluvia convierte en vapor
U visini on skuplja kapi vode te dažd u paru i maglu pretvara.
28 que destilan las nubes, y vierten en abundancia sobre los hombres.
Pljuskovi tada pljušte iz oblaka, po mnoštvu ljudskom dažde obilato.
29 ¿Quién entenderá el despliegue de las nubes y el estruendo de la bóveda celeste?
Tko li će shvatit' širenje oblaka, tutnjavu strašnu njegovih šatora?
30 Ciertamente, despliega su rayo en ella y cubre las profundidades del mar.
Gle, on nad sobom razastire svjetlost i dno morsko on vodama pokriva.
31 Con tales cosas gobierna a los pueblos y da alimento en abundancia.
Pomoću njih on podiže narode, u izobilju hranom ih dariva.
32 Cubre con sus manos el rayo y lo lanza certero hacia su blanco.
On munju drži objema rukama i kazuje joj kamo će zgoditi.
33 El trueno anuncia su presencia, el ganado también, con respecto a la tormenta que se levanta.
Glasom gromovnim sebe navješćuje, stiže s gnjevom da zgromi opačinu.
