Job 34

1 Eliú continuó:

Elihu parolis plue, kaj diris:

2 Escuchen, oh sabios, mis palabras, y ustedes, los que saben, escúchenme.

Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

3 Porque el oído distingue las palabras y el paladar prueba el alimento.

Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

4 Escojamos lo que es recto y sepamos entre nosotros lo que es bueno.

Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

5 Porque Job dijo: Yo soy justo. ʼEL me quitó mi derecho.

Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

6 ¿Debo mentir con respecto a mi derecho? Aunque no cometí transgresión, mi herida es incurable.

En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

7 ¿Quién hay como Job, quien bebe el desprecio como agua,

Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

8 quien se va en compañía con los transgresores y camina con los perversos?

Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

9 Pues afirma: De nada le sirve al hombre deleitarse en ʼElohim.

Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

10 Por tanto, hombres cuerdos, escúchenme: ¡Lejos esté de ʼElohim la perversidad, y de ʼEL-Shadday la injusticia!

Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

11 Porque Él paga al hombre según sus obras y hace que cada uno halle según su camino.

Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

12 Ciertamente ʼElohim no obra perversamente, ni ʼEL-Shadday pervierte la justicia.

Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

13 ¿Quién le dio autoridad sobre la tierra? ¿Quién le confió todo el universo?

Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

14 Si Él determina hacer así, retirar para Sí mismo su Espíritu y su aliento,

Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

15 toda carne perecería juntamente, y el hombre volvería al polvo.

Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

16 Si tienes entendimiento, escucha esto, escucha el sonido de mis palabras:

Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

17 ¿Gobernará el que aborrece la justicia? ¿Te atreves a condenar al Justo poderoso,

Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

18 a Aquél que declara a un rey inútil y perversos a los nobles,

Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

19 Quien no muestra parcialidad con príncipes, ni considera al rico por encima del pobre? Porque todos ellos son la obra de sus manos.

Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

20 De repente a medianoche mueren, las gentes se estremecen y ya no están. Los poderosos son derribados y no por mano.

Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

21 Porque los ojos de Él están sobre las sendas del hombre y observan todos sus pasos.

Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

22 No hay oscuridad ni sombras donde puedan ocultarse los que hacen iniquidad.

Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

23 Pues no le impone plazo al hombre, para que comparezca a juicio ante ʼEL.

Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

24 Él quebranta a los poderosos sin indagar y pone a otros en lugar de ellos.

Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

25 Por cuanto conoce las obras de ellos, los trastorna en una noche, y quedan deshechos.

Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

26 Los azota por sus perversidades en un lugar público,

Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

27 porque se apartaron de seguirlo. No consideraron alguno de los caminos de Él.

Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

28 Buscaron que el clamor del pobre llegara a Él, y que escuchara el clamor de los afligidos.

Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

29 Cuando Él da tranquilidad, ¿quién entonces lo inculpará? Si esconde su rostro, ¿quién lo mirará? Esto ocurre tanto con respecto a una nación como con respecto a un hombre,

Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

30 para evitar que reine el impío e imponga trampas al pueblo.

Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

31 Porque, ¿alguno le dijo a ʼEL: Generé mi castigo, no pecaré más,

Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

32 enséñame Tú lo que yo no veo? ¡Si obré mal, no lo haré más!

Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

33 ¿Retribuirá según tus condiciones, porque tú rechazas las de Él? Si rechazas o si aceptas, Él te retribuirá, no yo. Y si no es así, dí lo que sabes.

Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

34 Los hombres de entendimiento me lo dirán, y el hombre sabio que me escucha:

Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

35 Que Job no habló con sabiduría, que sus palabras fueron sin discernimiento,

Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

36 que Job debe ser probado hasta el límite, porque respondió como los perversos,

Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

37 y a su pecado añade rebelión. Bate palmas ante nosotros y multiplica sus palabras contra ʼEL.

Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.