Job 32
1 Aquellos tres hombres cesaron de replicar a Job, porque él era justo ante sus propios ojos.
A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:
2 Entonces Eliú, hijo de Baraquel, buzita, de la familia de Ram, se encendió en ira contra Job, porque él se justificaba a sí mismo delante de ʼElohim.
Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.
3 También se enardeció contra sus tres amigos, porque no hallaron respuesta, sin embargo condenaron a Job.
Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.
4 Eliú esperó en la disputa con Job, porque ellos eran mayores que él.
Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.
5 Pero al ver Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres hombres, se encendió en ira.
Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.
6 Eliú tomó la palabra, hijo de Baraquel, buzita: Yo soy menor y ustedes son ancianos. Por eso me abstuve y temí declararles mi opinión.
I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.
7 Yo pensé: La edad debe hablar. El número de años debe enseñar sabiduría.
Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.
8 Pero el que le da entendimiento es el espíritu en el hombre, el soplo del ʼEL-Shadday.
Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 No son sabios los de mucha edad, ni los ancianos entienden justicia.
Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.
10 Por eso digo: ¡Escúchenme! También yo declararé lo que pienso.
Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11 Ciertamente esperé sus palabras, escuché sus razones mientras buscaban qué decir.
Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12 Les presté atención. Ciertamente no hay alguno de ustedes que redarguya a Job y responda sus razonamientos.
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13 No digan: Hallamos la sabiduría. ʼElohim lo derrotará de manera aplastante, no el hombre.
Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14 Él no dirigió sus palabras contra mí, ni yo le responderé con las palabras de ustedes.
Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.
15 Se desconcertaron, ya no responden. Sus palabras los abandonaron.
Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.
16 ¿Debo esperar porque no hablan, porque cesaron y ya no responden?
Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.
17 Yo también responderé mi parte. Yo también expresaré mi opinión,
Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.
18 porque estoy lleno de palabras, y el espíritu me obliga dentro de mí.
Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.
19 Ciertamente mis órganos internos son como vino sin respiradero y están a punto de reventar como odres nuevos.
Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.
20 Hablaré y me desahogaré. Abriré mi boca y responderé.
Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.
21 No haré ahora acepción de personas, ni me permitiré adular a algún hombre,
Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.
22 porque nunca supe adular. De otra manera, mi Hacedor pronto me consumiría.
Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.
