Job 31

1 Hice un pacto con mis ojos. ¿Cómo podría entonces fijar mi mirada en una doncella?

با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

2 ¿Cuál sería la recompensa de ʼEloah desde arriba o la herencia de ʼEL-Shadday desde las alturas?

خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

3 ¿No es la calamidad para el perverso, y el desastre para los que obran iniquidad?

آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

4 ¿No observa Él mis caminos y cuenta todos mis pasos?

آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

5 Si anduve con vanidad y mi pie se apresuró al engaño,

من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

6 sea yo pesado en balanza justa, y conozca ʼEloah a mi integridad.

بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

7 Si mi paso se apartó del camino, mi corazón se fue tras mis ojos o si alguna mancha se pegó a mis manos,

اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

8 siembre yo y coma otro. Sea arrancada mi cosecha.

باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

9 Si mi corazón fue seducido por una mujer y aceché a la puerta de mi prójimo,

اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

10 muela mi esposa para otro y sobre ella se encorven otros.

باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

11 Porque eso sería una lujuriosa perversidad y una iniquidad castigada por los jueces,

زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

12 un fuego que consume hasta el Abadón, que arrancaría toda mi hacienda.

و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

13 Si menosprecié el derecho de mi esclavo o de mi esclava, cuando ellos tenían una queja contra mí,

اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

14 ¿qué haré cuando ʼEL me levante? ¿Qué le responderé cuando me llame a cuentas?

چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

15 El que me formó en el vientre, ¿no lo formó también a él? ¿No nos formó el mismo en la matriz?

چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

16 Si estorbé el anhelo de los pobres o hice desfallecer los ojos de la viuda,

هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

17 o comí mi bocado a solas y el huérfano no comió de él,

یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

18 aunque desde mi juventud creció conmigo como con un padre y lo guié desde el seno materno,

و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

19 si vi a algún vagabundo sin ropas o algún menesteroso sin algo con lo cual cubrirse,

اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

20 y sus órganos internos no me bendijeron al calentarse con el vellón de mis ovejas,

لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

21 si alcé mi mano contra el huérfano cuando me vi apoyado en la puerta,

اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

22 despréndase mi brazo del hombro y descoyúntese mi brazo de su hueso.

بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

23 Porque temo el castigo de ʼEL, pues ante su majestad nada puedo hacer.

هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

24 Si fijé mi confianza en el oro y al metal precioso dije: Tú eres mi esperanza,

هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

25 si me complací por mis grandes riquezas y porque mi mano ganó mucho,

و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

26 si miré al sol resplandeciente o a la luna que se desplazaba en su esplendor,

هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

27 si mi corazón fue seducido en secreto y mi boca les envió un beso con la mano,

28 también sería iniquidad digna de castigo, por negar al ʼEL que está en lo alto.

چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

29 ¿Me alegré de la ruina del que me aborrecía o salté de júbilo porque el mal cayó sobre él?

هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

30 ¡No! Nunca dejé que mi boca pecara, ni al maldecir al enemigo, ni al hacer una imprecación para que muriera.

هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

31 Decían los esclavos de mi casa: ¿Quién no se sació con su carne?

هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

32 El forastero no pasaba la noche en la calle. Yo abría mis puertas al viajero.

هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

33 Si encubrí mis transgresiones como Adán y oculté la iniquidad en mi seno

هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

34 por temor a la muchedumbre, o porque el desprecio de la gente me intimidó y no salí a la puerta.

35 ¡Ojalá me escuchara! ¡Ciertamente aquí está mi firma! ¡Que ʼEL-Shadday me responda!

ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

36 Ciertamente lo llevaría sobre mi hombro y me lo ataría a la cabeza como una corona.

و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

37 Le rendiría cuenta de todos mis pasos, y como a un príncipe me acercaría ante Él.

تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

38 Si mi tierra clama contra mí y lloran sus surcos junto a ella,

اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

39 si comí su fruto sin pagar o afligí a sus labradores,

40 crezcan abrojos en lugar de trigo y cizaña en vez de cebada. Aquí terminan las palabras de Job.

باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.