Job 31
1 Hice un pacto con mis ojos. ¿Cómo podría entonces fijar mi mirada en una doncella?
Sa svojim očima savez sam sklopio da pogledat neću nijednu djevicu.
2 ¿Cuál sería la recompensa de ʼEloah desde arriba o la herencia de ʼEL-Shadday desde las alturas?
A što mi je Bog odozgo dosudio, kakva mi je baština od Svesilnoga?
3 ¿No es la calamidad para el perverso, y el desastre para los que obran iniquidad?
TÓa nije li nesreća za opakoga, a nevolja za one koji zlo čine?
4 ¿No observa Él mis caminos y cuenta todos mis pasos?
Ne proniče li on sve moje putove, ne prebraja li on sve moje korake?
5 Si anduve con vanidad y mi pie se apresuró al engaño,
Zar sam ikad u društvu laži hodio, zar mi je noga k prijevari hitjela?
6 sea yo pesado en balanza justa, y conozca ʼEloah a mi integridad.
Nek' me na ispravnoj mjeri Bog izmjeri pa će uvidjeti neporočnost moju!
7 Si mi paso se apartó del camino, mi corazón se fue tras mis ojos o si alguna mancha se pegó a mis manos,
Ako mi je korak s puta kad zašao, ako mi se srce za okom povelo, ako mi je ljaga ruke okaljala,
8 siembre yo y coma otro. Sea arrancada mi cosecha.
neka drugi jede što sam posijao, neka sve moje iskorijene izdanke!
9 Si mi corazón fue seducido por una mujer y aceché a la puerta de mi prójimo,
Ako mi zavede srce žena neka, ako za vratima svog bližnjeg kad vrebah,
10 muela mi esposa para otro y sobre ella se encorven otros.
neka moja žena drugom mlin okreće, neka s drugim svoju podijeli postelju!
11 Porque eso sería una lujuriosa perversidad y una iniquidad castigada por los jueces,
Djelo bestidno time bih počinio, zločin kojem pravda treba da presudi,
12 un fuego que consume hasta el Abadón, que arrancaría toda mi hacienda.
užego vatru što žeže do Propasti i što bi svu moju sažgala ljetinu.
13 Si menosprecié el derecho de mi esclavo o de mi esclava, cuando ellos tenían una queja contra mí,
Ako kada prezreh pravo sluge svoga il' služavke, sa mnom kad su se parbili,
14 ¿qué haré cuando ʼEL me levante? ¿Qué le responderé cuando me llame a cuentas?
što ću učiniti kada Bog ustane? Što ću odvratit' kad račun zatraži?
15 El que me formó en el vientre, ¿no lo formó también a él? ¿No nos formó el mismo en la matriz?
Zar nas oba on ne stvori u utrobi i jednako sazda u krilu majčinu?
16 Si estorbé el anhelo de los pobres o hice desfallecer los ojos de la viuda,
Ogluših li se na molbe siromaha ili rasplakah oči udovičine?
17 o comí mi bocado a solas y el huérfano no comió de él,
Jesam li kada sam svoj jeo zalogaj a da ga nisam sa sirotom dijelio?
18 aunque desde mi juventud creció conmigo como con un padre y lo guié desde el seno materno,
TÓa od mladosti k'o otac sam mu bio, vodio sam ga od krila materina!
19 si vi a algún vagabundo sin ropas o algún menesteroso sin algo con lo cual cubrirse,
Zar sam beskućnika vidio bez odjeće ili siromaha kog bez pokrivača
20 y sus órganos internos no me bendijeron al calentarse con el vellón de mis ovejas,
a da mu bedra ne blagosloviše mene kad se runom mojih ovaca ogrija?
21 si alcé mi mano contra el huérfano cuando me vi apoyado en la puerta,
Ako sam ruku na nevina podigao znajuć' da mi je na vratima branitelj,
22 despréndase mi brazo del hombro y descoyúntese mi brazo de su hueso.
nek' se rame moje od pleća odvali i neka mi ruka od lakta otpadne!
23 Porque temo el castigo de ʼEL, pues ante su majestad nada puedo hacer.
Jer strahote Božje na mene bi pale, njegovu ne bih odolio veličanstvu.
24 Si fijé mi confianza en el oro y al metal precioso dije: Tú eres mi esperanza,
Zar sam u zlato pouzdanje stavio i rekao zlatu: 'Sigurnosti moja!'
25 si me complací por mis grandes riquezas y porque mi mano ganó mucho,
Zar sam se veliku blagu radovao, bogatstvima koja su mi stekle ruke?
26 si miré al sol resplandeciente o a la luna que se desplazaba en su esplendor,
Zar se, gledajući sunce kako blista i kako mjesec sjajni nebom putuje,
27 si mi corazón fue seducido en secreto y mi boca les envió un beso con la mano,
moje srce dalo potajno zavesti da bih rukom njima poljubac poslao?
28 también sería iniquidad digna de castigo, por negar al ʼEL que está en lo alto.
Grijeh bi to bio što za sudom vapije, jer Boga višnjega bih se odrekao.
29 ¿Me alegré de la ruina del que me aborrecía o salté de júbilo porque el mal cayó sobre él?
Zar se obradovah nevolji dušmana i likovah kad ga je zlo zadesilo,
30 ¡No! Nunca dejé que mi boca pecara, ni al maldecir al enemigo, ni al hacer una imprecación para que muriera.
ja koji ne dadoh griješiti jeziku, proklinjući ga i želeći da umre?
31 Decían los esclavos de mi casa: ¿Quién no se sació con su carne?
Ne govorahu li ljudi mog šatora: 'TÓa koga nije on mesom nasitio'?
32 El forastero no pasaba la noche en la calle. Yo abría mis puertas al viajero.
Nikad nije stranac vani noćivao, putniku sam svoja otvarao vrata.
33 Si encubrí mis transgresiones como Adán y oculté la iniquidad en mi seno
Zar sam grijehe svoje ljudima tajio, zar sam u grudima skrivao krivicu
34 por temor a la muchedumbre, o porque el desprecio de la gente me intimidó y no salí a la puerta.
jer sam se plašio govorkanja mnoštva i strahovao od prezira plemenskog te sam mučao ne prelazeć' svoga praga?
35 ¡Ojalá me escuchara! ¡Ciertamente aquí está mi firma! ¡Que ʼEL-Shadday me responda!
O, kad bi koga bilo da mene sasluša! Posljednju sam svoju riječ ja izrekao: na Svesilnom je sad da mi odgovori! Nek' mi optužnicu napiše protivnik,
36 Ciertamente lo llevaría sobre mi hombro y me lo ataría a la cabeza como una corona.
i ja ću je nosit' na svome ramenu, čelo ću njome k'o krunom uresit'.
37 Le rendiría cuenta de todos mis pasos, y como a un príncipe me acercaría ante Él.
Dat ću mu račun o svojim koracima i poput kneza pred njega ću stupiti.”
38 Si mi tierra clama contra mí y lloran sus surcos junto a ella,
Ako je na me zemlja moja vikala, ako su s njom brazde njezine plakale;
39 si comí su fruto sin pagar o afligí a sus labradores,
ako sam plodove jeo ne plativši i ako sam joj ojadio ratare,
40 crezcan abrojos en lugar de trigo y cizaña en vez de cebada. Aquí terminan las palabras de Job.
[40a] neka mjesto žita po njoj niče korov, a mjesto ječma nek' posvud kukolj raste! [40b] Konac riječi Jobovih.
