Job 30

1 Pero ahora, se burlan de mí los que son más jóvenes que yo, a cuyos antepasados yo rehusé dejar con los perros de mi rebaño,

૧પરંતુ હવે જે મારા કરતાં ઉંમરમાં નાના છે જેઓના પિતાઓને હું મારા ટોળાંના કૂતરાઓની હરોળમાં પણ ન રાખું તેટલા નીચા ગણતો, તેઓ આજે મારી હાંસી કરે છે.

2 pues ¿para qué me servía la fuerza de sus manos, si su edad madura y su vigor perecieron?

૨હા, જે માણસોનું બળ નાશ પામ્યું છે તેઓના બાહુબળથી મને શો લાભ થાય?

3 Están anémicos a causa de la miseria y el hambre. Roen la tierra reseca y huyen a la desolación, al lugar tenebroso y despoblado.

૩દુકાળ તથા ભૂખથી તેઓ લેવાઈ ગયા છે; ઉજ્જડ તથા વેરાન જગ્યાના અંધકારમાં તેઓ અરણ્યની સૂકી ધૂળ ખાય છે.

4 Arrancan malvas entre los matorrales y se alimentan con raíces de enebro.

૪તેઓ રણમાં ખારી ભાજી ચૂંટી કાઢે છે અને રોતેમ વૃક્ષનાં મૂળિયાં ખાય છે.

5 Están expulsados de la comunidad. Contra ellos gritan como a ladrones.

૫તેઓને મનુષ્યોમાંથી હાંકી કાઢવામાં આવ્યા છે. ચોરની જેમ લોકો તેઓની પાછળ ચીસો પાડે છે.

6 Viven en barrancos espantosos, en cuevas de la tierra y en las peñas.

૬તેઓ ખીણમાં, ખડકોમાં, ગુફાઓમાં, અને ખાડાઓમાં પડી રહે છે.

7 Aúllan entre los matorrales y se apiñan bajo las ortigas.

૭તેઓ પશુની જેમ ઝાડીઓમાં બરાડા પાડે છે; તેઓ ઝાડ નીચે સમૂહમાં ભેગા થાય છે.

8 Generación de necios, generación sin nombre, echados a latigazos de esta tierra.

૮તેઓ મૂર્ખોનાં સંતાનો હા, અધમ પુરુષોનાં સંતાનો છે. દેશમાંથી તેઓને કાઢી મૂકવામાં આવ્યા હતા.

9 ¡Y ahora soy su motivo de mofa y les sirvo de refrán!

૯હવે તે માણસો મારી મશ્કરી કરે છે. હું તેઓ મધ્યે કહેવતરૂપ બન્યો છું.

10 Me repugnan y se alejan de mí. De mi presencia no refrenan su saliva.

૧૦તેઓ મારા પ્રત્યે ઘૃણા કરે છે અને મારી પાસે આવતા નથી. મારા મોં પર થૂંકતાં પણ તેઓ અચકાતા નથી.

11 Porque Él aflojó la cuerda de mi arco y me afligió, ellos se quitaron el freno frente a mí.

૧૧કેમ કે ઈશ્વરે પોતાની દોરી છોડીને મને દુઃખી કર્યો છે. અને લોકોએ મારી સામું પોતાનો બધો અંકુશ ગુમાવ્યો છે.

12 A mi derecha se levanta el populacho, enredan mis pies, me preparan caminos destructivos,

૧૨મારી જમણી બાજુએ હુલ્લડખોરો ઊઠે છે; તેઓ મને દૂર હાંકી કાઢે છે અને મારો નાશ કરવા તેઓ ઘેરો નાખે છે.

13 desbaratan mi senda, se aprovechan de mi calamidad y nadie los restringe.

૧૩તેઓ રસ્તા તોડી નાખે છે જેથી હું ભાગી ન શકું. મારો નાશ કરવામાં તેઓ સફળ થયા છે. તેઓને કોઈની મદદની જરૂર નથી.

14 Vienen como abridores de amplia brecha [en el muro] y en medio de la ruinosa tormenta se abalanzan contra mi calamidad.

૧૪તેઓ દીવાલમાં બાકોરું પાડે છે. તેઓ તેની આરપાર ધસી જાય છે અને પથ્થરો મારી પર પડે છે.

15 Los terrores me asaltan de repente, combatieron mi honor como el viento y mi prosperidad desapareció como nube.

૧૫મારા માથે વિનાશ આવી પડ્યો છે. તેઓ પવનની જેમ મારા સ્વમાનને ઘસડી લઈ જાય છે. મારી આબાદી વાદળોની જેમ લોપ ગઈ છે.

16 Ahora mi alma se me derrama. Los días de aflicción se apoderaron de mí.

૧૬હવે મારું જીવન લગભગ ખતમ થઈ ગયું છે ઘણાં દુ: ખોના દિવસોએ મને ઘેરી લીધો છે.

17 La noche me taladra los huesos y los dolores que me corroen no descansan.

૧૭રાત્રી દરમ્યાન મારાં હાડકાંઓને પીડા થાય છે, પીડા મને સતાવવાનું છોડતી નથી.

18 Una fuerza poderosa desfiguró mi ropa y me aprieta como el cuello de mi abrigo.

૧૮મારા અતિ મંદવાડને કારણે મારાં વસ્ત્રો વેરવિખેર થઈ ગયાં છે. મારા વસ્ત્રના ગળાની પટ્ટી માફક તેઓએ મને ટૂંપો દીધો છે.

19 Me derribó en el lodo. Quedé como el polvo y la ceniza.

૧૯ઈશ્વરે મને કાદવમાં ફેંકી દીધો છે. હવે હું ધૂળ તથા રાખ જેવો બની ગયો છું.

20 Clamo a Ti, y no me respondes. Me presento, y Tú no me atiendes.

૨૦ઓ ઈશ્વર હું કાલાવાલા કરું છું, પણ તમે મારું સાંભળતા નથી. હું તમારી સમક્ષ આવીને ઊભો છું પણ તમે મારી સામે નજર કરતા નથી.

21 Te volviste cruel conmigo y me persigues con la fuerza de tu mano.

૨૧તમે મારા પ્રત્યે નિષ્ઠુર થઈ ગયા છો. તમે તમારી શક્તિનો ઉપયોગ મને ઈજા પહોંચાડવામાં કરો છો.

22 Me levantas, me haces cabalgar sobre el viento y me deshaces en la tormenta.

૨૨તમે મને વાયુમાં ઊંચો કરો છો તમે મને તેની પર સવારી કરાવો છો; તમે મને હવાના તોફાનમાં વાદળાની જેમ પિગળાવી નાખો છો.

23 Porque yo sé que me conduces a la muerte, a la casa de reunión para todos los vivientes.

૨૩હું જાણું છું કે તમે મને મૃત્યુમાં, એટલે સર્વ સજીવોને માટે નિશ્ચિત કરેલા ઘરમાં લઈ જશો.

24 ¿Sin embargo no extiendes tu mano al que está sobre una pila de ruinas o en su desastre, y por tanto pide socorro?

૨૪મુશ્કેલીમાં આવી પડેલો માણસ હાથ લાંબો નહિ કરે? તેની પડતીમાં તે મદદને માટે કાલાવાલા નહિ કરે?

25 ¿No lloré por el afligido? ¿No tuvo compasión mi alma del menesteroso?

૨૫શું દુ: ખી માનવીઓ માટે મેં આંસુ સાર્યાં નથી? કંગાલો માટે મારું હૃદય શું રડી ઊઠયું નથી?

26 Pero cuando esperaba el bien, me vino el mal. Cuando esperaba luz, me vino oscuridad.

૨૬મેં ભલાઈની આશા રાખી હતી પણ દુષ્ટતા આવી પડી મેં પ્રકાશની આશા રાખી હતી પણ અંધારું આવી પડ્યું.

27 Mis órganos internos se agitan y no reposan. Me confrontan días de aflicción.

૨૭મારું અંતર ઊકળે છે. દુ: ખનો અંત આવતો નથી. મારા પર વિપત્તિના દિવસો આવી પડ્યા છે.

28 Ando ennegrecido, y no por el sol. Me levanto en la congregación y pido ayuda.

૨૮હું સૂર્યના પ્રકાશ વિના શોક કરતો ફરું છું, હું જાહેર સભામાં ઊભો રહીને મદદ માટે બૂમો પાડું છું.

29 Soy hermano de chacales y compañero de avestruces.

૨૯હું શિયાળોનો ભાઈ અને શાહમૃગોનો સાથી થયો છું.

30 Mi piel ennegrecida se me cae, y mis huesos arden de calor.

૩૦મારી ચામડી કાળી પડી ગઈ છે અને મારા શરીર પરથી ખરી પડી છે. ગરમીથી મારાં હાડકાં બળી જાય છે.

31 Por tanto, mi arpa se convirtió en lamento, y mi flauta es la voz de los que lloran.

૩૧તેથી મારી વીણામાંથી હવે વેદનાના સૂર નીકળે છે, મારી વાંસળીમાંથી હવે રુદનનો સ્વર સંભળાય છે.