Job 3
1 Después de esto Job abrió su boca y maldijo su día.
Pagkatapos nito'y ibinuka ni Job ang kaniyang bibig at sinumpa ang kaniyang kaarawan.
2 Y Job habló:
At si Job ay sumagot, at nagsabi,
3 Perezca el día cuando nací y la noche cuando se dijo: Un varón fue concebido.
Maparam nawa ang kaarawan ng kapanganakan sa akin, at ang gabi na nagsabi, may lalaking ipinaglihi.
4 Sea aquel día oscuridad. No pregunte ʼElohim desde lo alto por él, ni claridad lo ilumine.
Magdilim nawa ang kaarawang yaon; huwag nawang pansinin ng Dios mula sa itaas, ni silangan man ng liwanag.
5 Que la oscuridad y las tinieblas reclamen [ese día] para ellas, repose sobre él una nube, llénelo de terror la calina del día.
Ang dilim at ang salimuot na kadiliman ang siyang mangagari niyaon; pag-ulapan nawa yaon; Pangilabutin nawa yaon ng lahat na nagpapadilim sa araw.
6 Que la oscuridad se apodere de aquella noche. No se cuente entre los días del año ni aparezca en el número de los meses.
Suma gabing yaon nawa ang pagsasalimuot ng kadiliman: huwag nawang kagalakan sa mga araw ng sangtaon; huwag nawang mapasok sa bilang ng mga buwan.
7 Sea esa noche estéril y los gritos de júbilo no penetren en ella.
Narito, mapagisa ang gabing yaon; huwag nawang datnan yaon ng masayang tinig.
8 Maldíganla los que maldicen en el día, los que se aprestan a excitar al cocodrilo.
Sumpain nawa yaong nanganunumpa sa araw, ng nangamimihasang gumalaw sa buwaya.
9 Oscurézcanse las estrellas de su alborada. Espere la luz, y no le venga, ni contemple los destellos de la aurora,
Mangagdilim nawa ang mga bituin ng pagtatakip-silim niyaon: maghintay nawa ng liwanag, nguni't huwag magkaroon: ni huwag mamalas ang mga bukang liwayway ng umaga:
10 porque no cerró las puertas de la matriz donde yo estaba, ni escondió la miseria de mis ojos.
Sapagka't hindi tinakpan ang mga pinto ng bahay-bata ng aking ina, o ikinubli man ang kabagabagan sa aking mga mata.
11 ¿Por qué no morí yo en la matriz o expiré al salir del vientre?
Bakit hindi pa ako namatay mula sa bahay-bata? Bakit di pa napatid ang aking hininga nang ipanganak ako ng aking ina?
12 ¿Por qué hallé rodillas que me acogieron y pechos que me amamantaron?
Bakit tinanggap ako ng mga tuhod? O bakit ng mga suso, na aking sususuhin?
13 Pues ahora yacería tranquilo, dormiría y tendría descanso
Sapagka't ngayon ay nahihiga sana ako at natatahimik; ako sana'y nakakatulog; na napapahinga ako:
14 con reyes y consejeros de la tierra que reedificaron ruinas para ellos,
Na kasama ng mga hari at ng mga kasangguni sa lupa, na nagsisigawa ng mga dakong ilang sa ganang kanila;
15 o con príncipes que tuvieron oro, que llenaron de plata sus palacios.
O ng mga pangulo na nangagkaroon ng ginto, na pumuno sa kanilang bahay ng pilak:
16 ¡Oh! ¿Por qué no fui escondido como aborto, como los fetos que nunca ven la luz?
O gaya sana ng nalagas na nakatago, na hindi nabuhay; gaya sana ng sanggol na kailan man ay hindi nakakita ng liwanag.
17 Allí dejan de perturbar los perversos. Allí descansan los de agotadas fuerzas.
Doo'y naglilikat ang masama sa pagbagabag; at doo'y nagpapahinga ang pagod.
18 Allí también los cautivos gozan del reposo, sin oír la voz del capataz.
Doo'y ang mga bihag ay nangagpapahingang magkakasama; hindi nila naririnig ang tinig ng nagpapaatag.
19 Allí están el pequeño y el grande, y el esclavo está libre de su amo.
Ang mababa at ang mataas ay nangaroon; at ang alipin ay laya sa kaniyang panginoon.
20 ¿Por qué se da luz al desdichado, y vida a los de ánimo amargado,
Bakit binibigyan ng liwanag ang nasa karalitaan, at ng buhay ang kaluluwang nasa kahirapan;
21 a los que ansían la muerte y no les llega aunque la busquen más que tesoros escondidos,
Na naghihintay ng kamatayan, nguni't hindi dumarating; at hinahangad ng higit kaysa mga kayamanang nakatago;
22 a los que se alegran grandemente, y se regocijan cuando hallan la tumba,
Na nagagalak ng di kawasa, at nangasasayahan, pagka nasumpungan ang libingan?
23 al hombre para quien su camino está oculto, y a quien ʼElohim tiene acorralado?
Bakit binibigyan ng liwanag ang tao na kinalilingiran ng lakad, at ang kinulong ng Dios?
24 Porque en lugar de mi pan viene mi suspiro, y mis gemidos corren como aguas,
Sapagka't nagbubuntong hininga ako bago ako kumain, at ang aking mga angal ay bumubugsong parang tubig.
25 porque me cayó lo que temía y el terror que tenía me aconteció.
Sapagka't ang bagay na aking kinatatakutan ay dumarating sa akin, at ang aking pinangingilabutan ay dumarating sa akin.
26 ¡No tengo paz, ni tranquilidad, ni reposo, sino me vino turbación!
Hindi ako tiwasay, ni ako man ay tahimik, ni ako man ay napapahinga; kundi kabagabagan ang dumarating.
