Job 3
1 Después de esto Job abrió su boca y maldijo su día.
| دوای ئەمە ئەیوب دەمی کردەوە و نەفرەتی لەو ڕۆژە کرد کە تێیدا لەدایک بووە. |
2 Y Job habló:
| ئەیوب دەستی بە قسە کرد و گوتی: |
3 Perezca el día cuando nací y la noche cuando se dijo: Un varón fue concebido.
| «با لەناوبچێت ئەو ڕۆژەی تێیدا لەدایک بووم، ئەو شەوەش کە گوترا:”کوڕێک لەدایک بوو!“ |
4 Sea aquel día oscuridad. No pregunte ʼElohim desde lo alto por él, ni claridad lo ilumine.
| با ئەو ڕۆژە تاریک بێت، نە خودا لە سەرەوە بایەخی پێ بدات و نە ڕۆژی بەسەردا هەڵبێت. |
5 Que la oscuridad y las tinieblas reclamen [ese día] para ellas, repose sobre él una nube, llénelo de terror la calina del día.
| با تاریکی و سێبەری مەرگ لەسەری بێت، با هەور دایبگرێت، با ڕۆژ تاریک دابێت و بیتۆقێنێت. |
6 Que la oscuridad se apodere de aquella noche. No se cuente entre los días del año ni aparezca en el número de los meses.
| ئەو شەوە، با شەوەزەنگ بیگرێت، لەناو ڕۆژانی ساڵ دڵخۆش نەبێت نەیەتە ناو ژمارەی مانگەکان. |
7 Sea esa noche estéril y los gritos de júbilo no penetren en ella.
| با ئەو شەوە نەزۆک بێت، هاواری خۆشی تێدا نەبێت. |
8 Maldíganla los que maldicen en el día, los que se aprestan a excitar al cocodrilo.
| بەر نەفرەتی ئەوانە بکەوێت کە نەفرەت لە ڕۆژگار دەکەن، ئەوانەی ئامادەن لیڤیاتان بەئاگا بهێنن. |
9 Oscurézcanse las estrellas de su alborada. Espere la luz, y no le venga, ni contemple los destellos de la aurora,
| با ئەستێرەکانی بەرەبەیان تاریک دابێن، چاوەڕوانی ڕووناکی بێت و نەیەت، با گزنگی بەیان نەبینێت، |
10 porque no cerró las puertas de la matriz donde yo estaba, ni escondió la miseria de mis ojos.
| چونکە دەرگاکانی سکی لەسەر من دانەخست و چەرمەسەری لە چاوەکانم نەشاردەوە. |
11 ¿Por qué no morí yo en la matriz o expiré al salir del vientre?
| «بۆ لە بار دایکم نەچووم، کە لەدایک بووم، بۆ ڕۆحم بەدەستەوە نەدا؟ |
12 ¿Por qué hallé rodillas que me acogieron y pechos que me amamantaron?
| بۆچی ئەژنۆکان هەڵیانگرتم، بۆ مەمک هەبوو تاکو شیر بدرێم؟ |
13 Pues ahora yacería tranquilo, dormiría y tendría descanso
| چونکە ئێستا ڕاکشابووم و بێدەنگ ببووم، ئەو کاتە بە ئاسوودەیی دەخەوتم، |
14 con reyes y consejeros de la tierra que reedificaron ruinas para ellos,
| لەگەڵ پاشایان و ڕاوێژکارانی زەوی، ئەوانەی ئەو کۆشکانەیان بۆ خۆیان بنیاد نا کە ئێستا بوونەتە کەلاوە، |
15 o con príncipes que tuvieron oro, que llenaron de plata sus palacios.
| یان لەگەڵ میران کە زێڕیان هەیە، ئەوانەی ماڵەکانیان لە زیو پڕکردووە، |
16 ¡Oh! ¿Por qué no fui escondido como aborto, como los fetos que nunca ven la luz?
| یان وەک لەبارچووێکی لەخاکنراو، ئینجا نەدەبووم، وەک کۆرپەیەک ڕووناکی نەبینیوە. |
17 Allí dejan de perturbar los perversos. Allí descansan los de agotadas fuerzas.
| لەوێ خراپەکاران لە ئاژاوەنانەوە دەوەستن لەوێ ماندووان پشوو دەدەن، |
18 Allí también los cautivos gozan del reposo, sin oír la voz del capataz.
| دیلەکان تێکڕا ئاسوودە دەبن، گوێیان لە دەنگی سەرکار نابێت، |
19 Allí están el pequeño y el grande, y el esclavo está libre de su amo.
| لەوێ بچووک وەک گەورە وایە، کۆیلەش ئازادە لە دەستی گەورەکەی. |
20 ¿Por qué se da luz al desdichado, y vida a los de ánimo amargado,
| «بۆ ڕووناکی دەدرێتە ڕەنجدەران و ژیانیش بۆ ئەوەی تاڵاوی تێدایە، |
21 a los que ansían la muerte y no les llega aunque la busquen más que tesoros escondidos,
| ئەوانەی چاوەڕوانی مردن دەکەن و نییە، لە گەنجینە زیاتر بەدوایدا دەگەڕێن، |
22 a los que se alegran grandemente, y se regocijan cuando hallan la tumba,
| هەتا ئەوپەڕی شادمانی دڵخۆشن، دڵشادن کە گۆڕێک دەبیننەوە؟ |
23 al hombre para quien su camino está oculto, y a quien ʼElohim tiene acorralado?
| بۆ ژیان دەدرێتە پیاوێک کە ڕێگای شاردراوەتەوە، خوداش بە چواردەوریدا پەرژینی لێ داوە؟ |
24 Porque en lugar de mi pan viene mi suspiro, y mis gemidos corren como aguas,
| لەبەر ئەوەی ئاخ هەڵکێشانم بووەتە نانی ڕۆژانەم، هەنسکیشم وەک ئاو دەڕژێت. |
25 porque me cayó lo que temía y el terror que tenía me aconteció.
| ئەوەی دەمتۆقێنێت هاتە سەر ڕێگام، ئەوەی لێی دەترسام بەسەرم هات. |
26 ¡No tengo paz, ni tranquilidad, ni reposo, sino me vino turbación!
| ئاسوودە نەبووم و بێدەنگ نەبووم، پشووم نەدا و ئاژاوە هات.» |
