< Job 3 >
1 Después de esto Job abrió su boca y maldijo su día.
Bout pou bout, Jòb louvri bouch li, li pran madichonnen jou l' te fèt la.
3 Perezca el día cuando nací y la noche cuando se dijo: Un varón fue concebido.
-Se pou Bondye efase jou m' te fèt la. Se pou l' efase jou lannwit m' te konmanse devlope nan vant manman m' lan.
4 Sea aquel día oscuridad. No pregunte ʼElohim desde lo alto por él, ni claridad lo ilumine.
Fè jou sa a tounen fènwa, Bondye! Kote ou chita anwo a, pa janm chonje jou sa a ankò. Pa janm kite limyè solèy klere l'.
5 Que la oscuridad y las tinieblas reclamen [ese día] para ellas, repose sobre él una nube, llénelo de terror la calina del día.
Se pou fènwa anvayi jou sa a. Se pou nwaj kouvri l' nèt. Se pou lonbraj lanmò bouche l' nèt.
6 Que la oscuridad se apodere de aquella noche. No se cuente entre los días del año ni aparezca en el número de los meses.
Jou lannwit sa a, se pou fènwa pran l' pou li nèt. Se pou l' disparèt nèt nan lanne a pou yo pa janm konte l' nan almanak ankò.
7 Sea esa noche estéril y los gritos de júbilo no penetren en ella.
Se pou jou lannwit sa a fè cheve nan tèt moun kanpe, pou yo pa tande pèsonn ap ri!
8 Maldíganla los que maldicen en el día, los que se aprestan a excitar al cocodrilo.
Se pou chòche yo bay jou lannwit sa a madichon, yo menm ki konn ki jan pou yo eksite levyatan an!
9 Oscurézcanse las estrellas de su alborada. Espere la luz, y no le venga, ni contemple los destellos de la aurora,
Pa kite gwo zetwal devanjou a klere jou sa a. Pa janm fè bajou kase pou li, pou l' pa janm wè solèy leve.
10 porque no cerró las puertas de la matriz donde yo estaba, ni escondió la miseria de mis ojos.
Paske li pa t' enpoze m' soti nan vant manman m', li pa t' egzante m' tout soufrans sa yo.
11 ¿Por qué no morí yo en la matriz o expiré al salir del vientre?
Poukisa mwen pa t' mouri depi nan vant manman m'? Poukisa mwen pa t' tou mouri nan pasaj kite sa?
12 ¿Por qué hallé rodillas que me acogieron y pechos que me amamantaron?
Poukisa mwen te jwenn yon manman ki pran m' sou jenou li epi ki ban m' tete?
13 Pues ahora yacería tranquilo, dormiría y tendría descanso
Si m' te mouri, atò konsa mwen pa ta nan tout lapenn sa a. Mwen ta kouche yon kote ap dòmi ak kè poze,
14 con reyes y consejeros de la tierra que reedificaron ruinas para ellos,
ansanm ak wa yo ak gwo chèf yo, ki fè bati gwo tonm pou yo nan mitan dezè.
15 o con príncipes que tuvieron oro, que llenaron de plata sus palacios.
Mwen ta kouche ap dòmi ansanm ak chèf ki te gen kay yo plen lò ak ajan.
16 ¡Oh! ¿Por qué no fui escondido como aborto, como los fetos que nunca ven la luz?
Ou ankò, mwen ta tankou yon timoun ki fèt anvan tèm, tankou timoun ki fèt tou mouri.
17 Allí dejan de perturbar los perversos. Allí descansan los de agotadas fuerzas.
Kote yo ye anba tè a, mechan yo sispann bay kò yo mouvman. Anba tè a, sa ki bouke travay ap poze kò yo.
18 Allí también los cautivos gozan del reposo, sin oír la voz del capataz.
Anba tè a, tout prizonye gen kè poze. Yo p'ap tande vwa majò prizon an nan zòrèy yo.
19 Allí están el pequeño y el grande, y el esclavo está libre de su amo.
Anba tè a, se menm bagay pou grannèg kou malere. Ata esklav pa gen mèt ankò!
20 ¿Por qué se da luz al desdichado, y vida a los de ánimo amargado,
Poukisa, Bondye, ou kite moun ki nan mizè ap viv? Poukisa ou bay moun ki nan gwo lapenn lavi?
21 a los que ansían la muerte y no les llega aunque la busquen más que tesoros escondidos,
Y'ap tann lanmò konsa. Men, lanmò pa vini! Yo ta pito lanmò pase nenpòt gwo richès!
22 a los que se alegran grandemente, y se regocijan cuando hallan la tumba,
Yo pa gen kè kontan toutotan yo pa mouri, toutotan yo pa ale anba tè.
23 al hombre para quien su camino está oculto, y a quien ʼElohim tiene acorralado?
Yo pa konn sa pou yo fè. Bondye sènen yo kote yo pase.
24 Porque en lugar de mi pan viene mi suspiro, y mis gemidos corren como aguas,
Mwen pa ka manje. Se plenn m'ap plenn. M'ap soufri, dlo nan je m' tankou larivyè k'ap koule.
25 porque me cayó lo que temía y el terror que tenía me aconteció.
Sa m' pè rive m' lan, se li k'ap rive m'. Sa m' pa ta vle wè a, se li ki tonbe sou mwen.
26 ¡No tengo paz, ni tranquilidad, ni reposo, sino me vino turbación!
Kè m' pa poze. Tèt mwen pa la. Mwen pa ka dòmi. Se soti nan ka tonbe nan ka.