Job 3
1 Después de esto Job abrió su boca y maldijo su día.
Sa tapus niini mibungat si Job sa iyang baba, ug gipanghimaraut ang iyang adlaw.
2 Y Job habló:
Ug si Job mitubag ug miingon:
3 Perezca el día cuando nací y la noche cuando se dijo: Un varón fue concebido.
Wagtanga ang adlaw nga akong gikatawohan, Ug ang gabii nga miingon: Adunay usa ka bata nga lalake nga gipanamkon.
4 Sea aquel día oscuridad. No pregunte ʼElohim desde lo alto por él, ni claridad lo ilumine.
Ngitngita kanang adlawa; Ayaw ipapangita kana sa Dios ka kahitas-an, Ni pagpasidlakon ang kahayag sa ibabaw niana.
5 Que la oscuridad y las tinieblas reclamen [ese día] para ellas, repose sobre él una nube, llénelo de terror la calina del día.
Pasagdi ang kangitngit ug ang landong sa kamatayon sa pag-angkon niana nga ilang kaugalingon; Ang panganod papuy-a sa ibabaw niana; Kadtong tanan nga nagahimog itum sa adlaw pahadloka niana.
6 Que la oscuridad se apodere de aquella noche. No se cuente entre los días del año ni aparezca en el número de los meses.
Mahitungod nianang gabhiona, ipasakup kana sa mabaga nga kangitngit: Ayaw kana pagpalipaya uban sa mga adlaw sa tuig; ayaw kana pag-ilakip pag-isip uban sa mga bulan.
7 Sea esa noche estéril y los gritos de júbilo no penetren en ella.
Ah, himoang awa-aw kanang gabhiona; Ayaw pagpasudla dinha ang tingog nga malipayon.
8 Maldíganla los que maldicen en el día, los que se aprestan a excitar al cocodrilo.
Ipatunglo sila nga tigtunglo sa adlaw, Nga andam sa pagpalihok sa leviathan?
9 Oscurézcanse las estrellas de su alborada. Espere la luz, y no le venga, ni contemple los destellos de la aurora,
Pangitngita ang mga bitoon sa pagkasalumsom: Papangitaa kana sa kahayag, apan ayaw pagtunghai; Ni pagpatan-awon kana sa banag-banag sa kabuntagon:
10 porque no cerró las puertas de la matriz donde yo estaba, ni escondió la miseria de mis ojos.
Tungod kay wala man tak-umi niana ang mga ganghaan sa tagoangkan sa akong inahan, Ni pagtagoan ang kasamok gikan sa akong mata.
11 ¿Por qué no morí yo en la matriz o expiré al salir del vientre?
Ngano nga ako wala mamatay sa tagoangkan? Ngano nga sa pag-anak kanako sa akong inahan wala mabugto ang akong gininhawa?
12 ¿Por qué hallé rodillas que me acogieron y pechos que me amamantaron?
Ngano nga ang mga tuhod mingdawat kanako? Kun sa unsa ang mga dughan nga akong pagasus-an?
13 Pues ahora yacería tranquilo, dormiría y tendría descanso
Kay karon nakahigda na unta ako ug nahilum; Ako nakatulog na unta; nan ako nakapahulay na unta,
14 con reyes y consejeros de la tierra que reedificaron ruinas para ellos,
Uban sa mga hari ug mga makinaadmanon sa kalibutan, Nga nanagtukod alang sa ilang kaugalingong mga dapit nga kamingawan;
15 o con príncipes que tuvieron oro, que llenaron de plata sus palacios.
Kun uban sa mga principe nga may mga bulawan, Nga gipuno sa salapi ang ilang kabalayan:
16 ¡Oh! ¿Por qué no fui escondido como aborto, como los fetos que nunca ven la luz?
Kun ngano nga wala ako katagoi ingon sa natawo sa dili panahon, Sama sa mga magagmayng bata nga wala gayud makakitag kahayag.
17 Allí dejan de perturbar los perversos. Allí descansan los de agotadas fuerzas.
Didto ang dautan dili na makasamok; Ug didto ang mga gikapuyan nagapahulay,
18 Allí también los cautivos gozan del reposo, sin oír la voz del capataz.
Didto ang mga binilanggo magapahulay ug tingub; Kanila dili mabati ang tingog sa magsusukot sa buhis.
19 Allí están el pequeño y el grande, y el esclavo está libre de su amo.
Ang mga ubos ug ang mga bantugan atua didto: Ug ang mga binatonan gawas sa iyang agalon.
20 ¿Por qué se da luz al desdichado, y vida a los de ánimo amargado,
Busa ang kahayag gihatag kaniya nga anaa sa kaalaut, Ug ang kinabuhi ngadto sa mga mapait ug kalag;
21 a los que ansían la muerte y no les llega aunque la busquen más que tesoros escondidos,
Nga nangandoy sa kamatayon, apan kini wala moabut, Ug nagapangita niini labi pa kay sa mga bahanding tinagoan;
22 a los que se alegran grandemente, y se regocijan cuando hallan la tumba,
Nga nagakalipay ug daku uyamut, Ug mahimayaon, kong ang lubnganan ilang hikaplagan?
23 al hombre para quien su camino está oculto, y a quien ʼElohim tiene acorralado?
Ngano nga ang kahayag gihatag sa tawo kinsang dalan tinagoan, Ug nga sa Dios ginakutan?
24 Porque en lugar de mi pan viene mi suspiro, y mis gemidos corren como aguas,
Kay ang akong pagpanghupaw magauna sa akong pagkaon, Ug ang akong pag-agulo ginabubo sama sa tubig.
25 porque me cayó lo que temía y el terror que tenía me aconteció.
Kay ang butang nga akong gikahadlokan midangat kanako, Ug ang akong gikalisangan miabut kanako.
26 ¡No tengo paz, ni tranquilidad, ni reposo, sino me vino turbación!
Wala na kanako ang kalinaw, ni ania kanako ang kahilum, ni ania kanako ang pahulay; Apan ang kasamok moabut man.
