Job 3
1 Después de esto Job abrió su boca y maldijo su día.
Bundan sonra Əyyub ağzını açıb öz doğulduğu günə lənət etdi.
2 Y Job habló:
Dilə gəlib belə dedi:
3 Perezca el día cuando nací y la noche cuando se dijo: Un varón fue concebido.
«Kaş ki mən doğulan gün yox olaydı, “Oğlun oldu!” deyilən gecə yox olaydı.
4 Sea aquel día oscuridad. No pregunte ʼElohim desde lo alto por él, ni claridad lo ilumine.
O gün qara gələydi, Allah göydən o günün qayğısına qalmayaydı, O gün üçün sabah açılmayaydı.
5 Que la oscuridad y las tinieblas reclamen [ese día] para ellas, repose sobre él una nube, llénelo de terror la calina del día.
O günü zülmət, qatı qaranlıq bürüyəydi, Üzünü bulud tutaydı, Nurunu qaranlıq batıraydı.
6 Que la oscuridad se apodere de aquella noche. No se cuente entre los días del año ni aparezca en el número de los meses.
O gecəni zil qaranlıq udub yeyəydi, İlin günləri arasında fərəh tapmayaydı, Ayın günləri sırasına girməyəydi.
7 Sea esa noche estéril y los gritos de júbilo no penetren en ella.
Kaş o gecə qısır olaydı, Sevincsiz, səssiz qalaydı!
8 Maldíganla los que maldicen en el día, los que se aprestan a excitar al cocodrilo.
Günlərə lənət oxuyanlar, Livyatanı oyatmağa mahir olanlar Qoy o günə lənət yağdırsın.
9 Oscurézcanse las estrellas de su alborada. Espere la luz, y no le venga, ni contemple los destellos de la aurora,
Dan ulduzları sönəydi, İşığa olan ümidləri boşa çıxaydı, Sübhün nuru görünməyəydi.
10 porque no cerró las puertas de la matriz donde yo estaba, ni escondió la miseria de mis ojos.
Əfsus ki O, anamın bətninin qapılarını bağlamadı, Gözlərimi əzabsız saxlamadı.
11 ¿Por qué no morí yo en la matriz o expiré al salir del vientre?
Niyə doğulanda mən ölmədim, Bətndən çıxarkən nəfəsim kəsilmədi?
12 ¿Por qué hallé rodillas que me acogieron y pechos que me amamantaron?
Niyə məni dizlərin arasından aldılar, Əmizdirmək üçün ağzıma döş saldılar?
13 Pues ahora yacería tranquilo, dormiría y tendría descanso
Belə olmasaydı, indi rahat uzanardım, Yatıb dincələrdim
14 con reyes y consejeros de la tierra que reedificaron ruinas para ellos,
Özləri üçün viranə şəhərləri tikən Dünya padşahları və müşavirlərlə,
15 o con príncipes que tuvieron oro, que llenaron de plata sus palacios.
Evlərini gümüşə qərq edən Qızıl xəzinəsi olan rəhbərlərlə.
16 ¡Oh! ¿Por qué no fui escondido como aborto, como los fetos que nunca ven la luz?
Niyə bətndən yarımçıq uşaq tək düşmədim? Niyə işıq üzü görməyən körpə kimi basdırılmadım?
17 Allí dejan de perturbar los perversos. Allí descansan los de agotadas fuerzas.
Orada pis adamlar belə, kini atır, Yorğunlar rahatlıq tapır,
18 Allí también los cautivos gozan del reposo, sin oír la voz del capataz.
Məhbuslar dinc yaşayır, Nəzarətçinin səsi çıxmır.
19 Allí están el pequeño y el grande, y el esclavo está libre de su amo.
Orada kiçik də, böyük də vardır, Qul ağasından da azaddır.
20 ¿Por qué se da luz al desdichado, y vida a los de ánimo amargado,
Niyə əzab çəkənlər işıq üzü görür, Əziyyət içində olanlar həyata gəlir?
21 a los que ansían la muerte y no les llega aunque la busquen más que tesoros escondidos,
Ölüm arzulayırlar amma tapmırlar, Dəfinə axtarmaqdan da çox onu axtarırlar,
22 a los que se alegran grandemente, y se regocijan cuando hallan la tumba,
Onlar məzar tapanda fərəhlənər, Şadlanaraq sevinər.
23 al hombre para quien su camino está oculto, y a quien ʼElohim tiene acorralado?
Hara getdiyi bilinməyən insana, Ətrafına Allah sədd çəkdiyi adama niyə ömür verilir?
24 Porque en lugar de mi pan viene mi suspiro, y mis gemidos corren como aguas,
Çörəkdən əvvəl ah-zar gəlir, Nalələrim sular kimi tökülür.
25 porque me cayó lo que temía y el terror que tenía me aconteció.
Çəkindiyim şeylər üzərimə tökülür, Qorxduğum şeylər başıma gəlir.
26 ¡No tengo paz, ni tranquilidad, ni reposo, sino me vino turbación!
Rahatlığım, sakitliyim, dincliyim yoxdur, Ancaq sıxıntım vardır».
