< Job 29 >
1 Entonces Job respondió:
Yobo akobaki koloba:
2 Ojalá volviera a ser como en meses pasados, como en los días cuando ʼElohim me vigilaba,
« Ah! Soki nakokaki kozala lisusu ndenge nazalaki na basanza oyo eleki, ndenge nazalaki na mikolo oyo Nzambe azalaki kobatela ngai,
3 cuando su lámpara estaba sobre mi cabeza y a su luz yo caminaba en la oscuridad,
tango mwinda na Ye ezalaki kongenga na moto na ngai, mpe tango, na pole na Ye, nazalaki kotambola kati na molili.
4 aquellos días de mi vigor cuando la amistad íntima de ʼElohim velaba sobre mi vivienda,
Ah! Soki nakokaki kozala lisusu ndenge nazalaki na mikolo oyo nazalaki nanu na makasi, tango bolingo ya Nzambe ezalaki kopambola ndako na ngai,
5 cuando ʼEL-Shadday aún estaba conmigo, y mis hijos alrededor de mí,
tango Nkolo-Na-Nguya-Nyonso azalaki nanu elongo na ngai bana mibali na ngai bazingelaki ngai,
6 cuando mis pasos eran lavados con mantequilla y la roca me derramaba ríos de aceite,
tango nzela na ngai etondisamaki na miliki mpe libanga ezalaki kosopa mafuta ya olive mpo na ngai!
7 cuando iba a la puerta de la ciudad y en la plaza preparaba mi asiento.
Tango nazalaki kokende na ekuke ya mboka mpe nazalaki kotia kiti na ngai na esika oyo bato ebele bakutanaka,
8 Los jóvenes me veían y se escondían. Los ancianos se levantaban y permanecían en pie.
bilenge bazalaki komona ngai mpe bazalaki kobombama, mibange bazalaki kotelema,
9 Los magistrados detenían sus palabras y ponían la mano sobre sus bocas.
bakambi bazalaki kozanga maloba mpe kozipa minoko na bango na maboko,
10 La voz de los nobles enmudecía y su lengua se les pegaba al paladar.
bato ya lokumu bazalaki kokitisa mingongo na bango mpe lolemo na bango ezalaki kokangama na minoko na bango.
11 Los oídos que me escuchaban me llamaban bienaventurado, y los ojos que me miraban daban testimonio a mi favor.
Moto nyonso oyo azalaki koyoka ngai azalaki koloba ete nazali moto ya esengo, mpe bato nyonso oyo bazalaki komona ngai bazalaki kotatola mpo na ngai;
12 Porque yo libraba al pobre que clamaba y al huérfano que no tenía ayudador.
pamba te nazalaki kosunga babola oyo bazalaki kosenga lisungi, mpe mwana etike oyo azangi moto oyo akosunga ye.
13 La bendición del que iba a perecer caía sobre mí, y daba alegría al corazón de la viuda.
Moto oyo akomaki pene ya kokufa azalaki kopambola ngai, mpe nazalaki kopesa esengo na motema ya mwasi oyo akufisa mobali.
14 Me vestía de rectitud y con ella me cubría. Mi justicia era como un manto y un turbante.
Nazalaki kolata bosembo lokola elamba; bosembo ezalaki elamba na ngai mpe kitendi na ngai ya kokanga na moto.
15 Yo era ojos para el ciego y pies para el cojo.
Nazalaki miso ya mokufi miso mpe makolo ya mokakatani;
16 Era padre de los menesterosos. Me informaba con diligencia de la causa que no entendía.
nazalaki tata ya moto oyo akelela, nazalaki kobundela moto oyo nayebi te;
17 Rompía las quijadas del perverso y de sus dientes arrancaba la presa.
nabukaki mbanga ya moto mabe mpe nabotolaki bato oyo akangaki na minu na ye.
18 Me decía: En mi nido moriré, y como la arena multiplicaré mis días.
Nazalaki kokanisa: ‹ Nakokufa kati na ndako na ngai moko sima na mikolo ebele lokola zelo.
19 Mi raíz se extendía hacia las aguas, y el rocío pernoctaba en mi ramaje.
Misisa na ngai ekoluka mayi, mpe mayi oyo ezalaka na matiti ekovanda butu mobimba na bitape na ngai.
20 Mi honra se renovaba en mí, y mi arco se fortalecía en mi mano.
Lokumu na ngai ekozongisela ngai esengo, ata tolotolo ekokoma ya sika na loboko na ngai. ›
21 Me escuchaban, esperaban y guardaban silencio ante mi consejo.
Bato bazalaki koyoka ngai na bokebi, bazalaki na kimia mpo na koyoka toli na ngai.
22 Después de mi palabra no replicaban. Mi razón destilaba sobre ellos.
Sima na ngai koloba, bazalaki na liloba ya kozongisa te; maloba na ngai ezalaki kokota na esengo na matoyi na bango.
23 La esperaban como a la lluvia temprana, y abrían su boca como a la lluvia tardía.
Bazalaki kozela ngai ndenge bazelaka mvula, mpe bazalaki komela maloba na ngai lokola mvula ya suka.
24 Si me reía con ellos, no lo creían, y no tenían en menos la luz de mi semblante.
Soki nasekisi bango, bazalaki kondima te; kongenga ya elongi na ngai ezalaki na motuya mpo na bango.
25 Yo les escogía el camino, y me sentaba entre ellos como su jefe. Yo vivía como un rey en medio de su tropa, como el que consuela a los que están de duelo.
Naponaki nzela mpo na bango mpe navandaki lokola mokonzi na bango; nazalaki kokonza bango lokola mokonzi kati na mampinga na ye, nazalaki lokola moto oyo azalaki kolendisa bato ya mawa. »