Job 27

1 Job prosiguió su discurso:

En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:

2 ¡Vive ʼElohim, Quien quitó mi derecho, y ʼEL-Shadday, Quien amargó mi alma,

Zo waarachtig als God leeft, Die mijn recht weggenomen heeft, en de Almachtige, Die mijner ziel bitterheid heeft aangedaan!

3 que mientras tenga aliento en mí, el hálito de ʼElohim en mis fosas nasales,

Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;

4 mis labios no hablarán perversidad, ni mi lengua pronunciará engaño!

Indien mijn lippen onrecht zullen spreken, en indien mijn tong bedrog zal uitspreken!

5 Lejos de mí que les dé la razón. Hasta que expire no renunciaré a mi integridad.

Het zij verre van mij, dat ik ulieden rechtvaardigen zou; totdat ik den geest zal gegeven hebben, zal ik mijn oprechtigheid van mij niet wegdoen.

6 Me aferraré a mi rectitud, y no la soltaré. Mi corazón no me reprochará en todos mis días.

Aan mijn gerechtigheid zal ik vasthouden, en zal ze niet laten varen; mijn hart zal die niet versmaden van mijn dagen.

7 Sea mi enemigo como el perverso y mi oponente como el injusto.

Mijn vijand zij als de goddeloze, en die zich tegen mij opmaakt, als de verkeerde.

8 Porque ¿cuál es la esperanza del impío, aunque mucho robó, cuando ʼElohim le quite su vida?

Want wat is de verwachting des huichelaars, als hij zal gierig geweest zijn, wanneer God zijn ziel zal uittrekken?

9 ¿Escuchará ʼElohim su clamor cuando le caiga la angustia?

Zal God zijn geroep horen, als benauwdheid over hem komt?

10 ¿Se deleitó en ʼEL-Shadday? ¿Invocó a ʼElohim en todo tiempo?

Zal hij zich verlustigen in den Almachtige? Zal hij God aanroepen te aller tijd?

11 Los instruiré a ustedes en cuanto al poder de ʼElohim. No ocultaré lo relacionado con ʼEL-Shadday.

Ik zal ulieden leren van de hand Gods; wat bij den Almachtige is, zal ik niet verhelen.

12 Si todos ustedes lo observaron, ¿por qué entonces actúan como necios?

Ziet, gij zelve allen hebt het gezien; en waarom wordt gij dus door ijdelheid verijdeld?

13 Esta es la parte de ʼElohim para el perverso y la herencia que los opresores reciben de ʼEL-Shadday:

Dit is het deel des goddelozen mensen bij God, en de erve der tirannen, die zij van den Almachtige ontvangen zullen.

14 Aunque sus hijos se multipliquen, serán para la espada, y sus pequeños no tendrán suficiente pan.

Indien zijn kinderen vermenigvuldigen, het is ten zwaarde; en zijn spruiten zullen van brood niet verzadigd worden.

15 Los que le sobrevivan, los sepultará la pestilencia, y sus viudas no los llorarán.

Zijn overgeblevenen zullen in den dood begraven worden, en zijn weduwen zullen niet wenen.

16 Aunque amontone plata como polvo y apile ropa como barro,

Zo hij zilver opgehoopt zal hebben als stof, en kleding bereid als leem;

17 las amontonarás, pero el justo las vestirá, y los inocentes se repartirán la plata.

Hij zal ze bereiden, maar de rechtvaardige zal ze aantrekken, en de onschuldige zal het zilver delen.

18 Edificó su casa como la telaraña o como enramada de guardián.

Hij bouwt zijn huis als een motte, en als een hoeder de hutte maakt.

19 El perverso se acuesta rico, pero no volverá a serlo. Abre sus ojos, y no existe su riqueza:

Rijk ligt hij neder, en wordt niet weggenomen; doet hij zijn ogen open, zo is hij er niet.

20 De día lo asaltan los terrores como aguas, de noche lo arrebata la tormenta.

Verschrikkingen zullen hem als wateren aangrijpen; des nachts zal hem een wervelwind wegstelen.

21 Un viento del este la levanta. La arranca de su vivienda, y se va.

De oostenwind zal hem wegvoeren, dat hij henengaat, en zal hem wegstormen uit zijn plaats.

22 Porque se lanzará sobre él y no perdonará, lo echará y no lo perdonará, aunque ciertamente trate de huir de su poder.

En God zal dit over hem werpen, en niet sparen; van Zijn hand zal hij snellijk vlieden.

23 ʼElohim [hace] que los hombres batan las manos contra él y lo saquen de su lugar con silbidos.

Een ieder zal over hem met zijn handen klappen, en over hem fluiten uit zijn plaats.