< Job 26 >
1 Entonces Job respondió:
A Ijob odpowiadając rzekł:
2 ¡Qué bien ayudas al débil y socorres al brazo que no tiene fuerza!
Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
3 ¡Qué útil discernimiento proveíste abundantemente!
Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
4 ¿Para quién pronunciaste tus palabras? ¿El espíritu de quién se expresó por medio de ti?
Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
5 La sombra de los muertos se estremece bajo las aguas y sus habitantes.
I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
6 El Seol está desnudo ante ʼElohim, y el Abadón no tiene cubierta. (Sheol )
Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol )
7 Él extiende el norte sobre el abismo y cuelga la tierra de la nada.
Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
8 Encierra las aguas en sus nubes y las nubes no se rompen con ellas.
Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
9 Encubre la cara de la luna llena y sobre ella extiende su nube.
Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
10 Trazó un círculo sobre la superficie del agua en el límite entre la luz y la oscuridad.
Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
11 Las columnas del cielo se estremecen y están pasmadas ante su reprensión.
Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
12 Aquieta el mar con su poder, y con su entendimiento rompe la tormenta.
Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
13 Su soplo despejó el cielo, y su mano traspasó la serpiente cautelosa.
Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
14 Ciertamente estos son solo los bordes de sus caminos. ¡Cuán leve murmullo oímos de Él! Pero el trueno de su poder, ¿quién lo puede entender?
Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?