Job 17
1 Mi alma se agota, mis días se extinguen. El sepulcro está preparado para mí.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 No hay conmigo sino burladores, y mis ojos se fijan en su provocación.
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Te ruego, deposita una fianza ante Ti mismo. ¿Quién quiere ser mi garante?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Porque cerraste su corazón al entendimiento. Por tanto, no los exaltarás.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Al que traiciona a sus amigos por recompensa, les desfallecerán los ojos a sus hijos.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Pero Él me convirtió en un refrán de la gente. Soy uno a quien los hombres escupen.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Mis ojos se oscurecieron por la angustia, y todos mis miembros son como una sombra.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Los rectos se asombran de esto, y el inocente se levanta contra el impío.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Sin embargo, el justo se aferra a su camino, y el limpio de manos aumentará sus fuerzas.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Pero ahora, vuelvan todos ustedes y vengan acá. Pero entre ustedes no hallaré algún sabio.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Mis días pasaron. Mis planes se deshicieron, aun los anhelos de mi corazón
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 que solían cambiar la noche en día. La luz está después de la oscuridad.
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Si espero, yo sé que el Seol es mi habitación. En la tenebrosidad tengo extendida mi cama. (Sheol h7585)
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 A la descomposición digo: ¡Padre mío! Y al gusano: ¡Madre mía, hermana mía!
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 ¿Dónde está entonces mi esperanza? ¿Quién verá mi bien?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
