< Job 17 >

1 Mi alma se agota, mis días se extinguen. El sepulcro está preparado para mí.
Na karaya, kwanakina sun kusa ƙarewa, kabari yana jirana.
2 No hay conmigo sino burladores, y mis ojos se fijan en su provocación.
Ba shakka masu yi mini ba’a suna kewaye da ni; idanuna suna ganin tsokanar da suke yi mini.
3 Te ruego, deposita una fianza ante Ti mismo. ¿Quién quiere ser mi garante?
“Ya Allah, ka ba ni abin da ka yi mini alkawari. Wane ne zai kāre ni?
4 Porque cerraste su corazón al entendimiento. Por tanto, no los exaltarás.
Ka rufe zuciyarsu yadda ba za su iya ganewa ba, saboda haka ba za ka bari su yi nasara ba.
5 Al que traiciona a sus amigos por recompensa, les desfallecerán los ojos a sus hijos.
In mutum ya juya wa abokansa baya don a ba shi wata lada’ya’yansa za su makance.
6 Pero Él me convirtió en un refrán de la gente. Soy uno a quien los hombres escupen.
“Allah ya sa na zama abin da kowa yake magana a kai wanda kowa yake tofa wa miyau a fuska.
7 Mis ojos se oscurecieron por la angustia, y todos mis miembros son como una sombra.
Idanuna ba sa gani sosai don baƙin ciki; jikina ya zama kamar inuwa kawai
8 Los rectos se asombran de esto, y el inocente se levanta contra el impío.
Mutanen da suke masu adalci wannan abu ya ba su tsoro; marasa laifi sun tayar wa marasa tsoron Allah.
9 Sin embargo, el justo se aferra a su camino, y el limpio de manos aumentará sus fuerzas.
Duk da haka, masu adalci za su ci gaba da tafiya a kan hanyarsu, waɗanda hannuwansu suke da tsabta kuma za su ƙara ƙarfi.
10 Pero ahora, vuelvan todos ustedes y vengan acá. Pero entre ustedes no hallaré algún sabio.
“Amma ku zo dukanku, ku sāke gwadawa! Ba zan sami mutum ɗaya mai hikima ba a cikinku.
11 Mis días pasaron. Mis planes se deshicieron, aun los anhelos de mi corazón
Kwanakina sun wuce, shirye-shiryena sun ɓaci haka kuma abubuwan da zuciyata take so.
12 que solían cambiar la noche en día. La luz está después de la oscuridad.
Mutanen nan sun juya rana ta zama dare. A tsakiyar duhu suka ce, ‘Haske yana kusa.’
13 Si espero, yo sé que el Seol es mi habitación. En la tenebrosidad tengo extendida mi cama. (Sheol h7585)
In kabari ne begen da nake da shi kaɗai, in na shimfiɗa gadona a cikin duhu, (Sheol h7585)
14 A la descomposición digo: ¡Padre mío! Y al gusano: ¡Madre mía, hermana mía!
In na ce wa kabari, ‘Kai ne mahaifina,’ tsutsa kuma ke ce, ‘Mahaifiyata’ ko ‘’yar’uwata,’
15 ¿Dónde está entonces mi esperanza? ¿Quién verá mi bien?
To, ina begena yake? Wane ne zai iya ganin wani bege domina?
16 Descenderá conmigo al Seol y juntos bajaremos al polvo. (Sheol h7585)
Ko begena zai tafi tare da ni zuwa kabari ne? Ko tare za a bizne mu cikin ƙura?” (Sheol h7585)

< Job 17 >