Job 17
1 Mi alma se agota, mis días se extinguen. El sepulcro está preparado para mí.
Taqətim kəsilir, günlərim batır, Məni məzar gözləyir.
2 No hay conmigo sino burladores, y mis ojos se fijan en su provocación.
Həqiqətən, ətrafıma rişxəndçilər yığılır, Gözüm onların düşmənçiliyini görür.
3 Te ruego, deposita una fianza ante Ti mismo. ¿Quién quiere ser mi garante?
Ey Allah, Öz hüzurunda mənə zəmanət ver. Başqa kim var ki, mənə zamin dursun?
4 Porque cerraste su corazón al entendimiento. Por tanto, no los exaltarás.
Çünki onların qəlbini anlayış üçün bağladın, Ona görə onlara zəfər qazandırmayacaqsan.
5 Al que traiciona a sus amigos por recompensa, les desfallecerán los ojos a sus hijos.
Pul üçün dostlarını satanın Övladlarının işığı sönəcək.
6 Pero Él me convirtió en un refrán de la gente. Soy uno a quien los hombres escupen.
Allah məni insanların dilinə saldı, Üzümə tüpürdülər.
7 Mis ojos se oscurecieron por la angustia, y todos mis miembros son como una sombra.
Gözümün nuru kədərdən qaraldı, Bütün əzalarım kölgə kimi qaldı.
8 Los rectos se asombran de esto, y el inocente se levanta contra el impío.
Buna əməlisaleh insanlar mat qalıb, Günahsızlar allahsızlara qarşı çıxır.
9 Sin embargo, el justo se aferra a su camino, y el limpio de manos aumentará sus fuerzas.
Saleh insanlar öz yolunu tutur, Əlitəmiz olanlar getdikcə güclənir.
10 Pero ahora, vuelvan todos ustedes y vengan acá. Pero entre ustedes no hallaré algún sabio.
Amma hamınız qayıdıb gəlsəniz, Aranızdan bir hikmətli insan tapmaram.
11 Mis días pasaron. Mis planes se deshicieron, aun los anhelos de mi corazón
Günlərim ötüşdü, Fikirlərim, arzularım pərən-pərən düşdü.
12 que solían cambiar la noche en día. La luz está después de la oscuridad.
Onlar gecəni gündüzə çevirir, “Zülmətə işıq yaxındır” deyir.
13 Si espero, yo sé que el Seol es mi habitación. En la tenebrosidad tengo extendida mi cama. (Sheol h7585)
Əgər ölülər diyarını evimdir deyə gözləsəm, Yatağımı qaranlıqda sərsəm, (Sheol h7585)
14 A la descomposición digo: ¡Padre mío! Y al gusano: ¡Madre mía, hermana mía!
Qəbirə “atam sənsən”, Qurda “anam-bacım sənsən” desəm,
15 ¿Dónde está entonces mi esperanza? ¿Quién verá mi bien?
Ümidim hara gedər? Mənim ümidimi kim görər?
