Job 16
1 Entonces Job respondió:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Oí muchas cosas como éstas. Consoladores molestos son todos ustedes.
«Bu cür sözləri çox eşitmişəm, Hamınız adamincidən təsəlliçilərsiniz.
3 ¿Habrá fin para las palabras vanas? ¿Qué te incita a responder?
Bu boş söhbətləriniz qurtaracaqmı? Sizi nə vadar edir, belə danışırsınız?
4 Yo también podría hablar como ustedes. Si su alma estuviera en lugar de la mía, podría hilvanar vocablos contra ustedes y menear la cabeza contra ustedes.
Siz mənim yerimdə olsaydınız, mən də belə deyərdim. Əleyhinizə yaxşı-yaxşı sözlər düzüb başımı yelləyərdim.
5 Pero los alentaría con mis palabras, y la consolación de mis labios calmaría su dolor.
Ağzım ürəkləndirici sözlər deyərdi, Dilimdən təsəlliverici sözlər çıxarardım, Mən sizi ovudardım.
6 Si hablo, no cesa mi dolor. Si me abstengo, ¿se aleja de mí?
Danışmağımla dərdim azalmır, Susuram, nə dəyişir?
7 Ahora me agotó. Desoló a toda mi compañía.
Ay Allah, məni taqətdən saldın, Bütün külfətimi darmadağın etdin.
8 Colocaste una mano firme contra mí y me llenaste de arrugas, lo cual es un testigo contra mí. Mi flacura es una evidencia adicional que testifica en mi cara.
Sıxılıb əzilməyim buna şahiddir, Taqətsizliyim əleyhimə çıxıb şahidlik edir.
9 Mi adversario lanzó su mirada contra mí. Me odió, me persiguió, su furor me destrozó, contra mí cruje sus dientes, fija sus ojos contra mí,
Allah məni qəzəbi ilə parçalayır, Mənə nifrət edir, dişlərini qıcıdır, Düşmənim gözlərini mənə dikir.
10 abren sus bocas contra mí, hieren mis mejillas con afrenta, se unieron contra mí.
Mənə qarşı insanlar dodaq büzür, Həqarətlə üzümə şillə vurur, Mənə qarşı əlbir olur.
11 ʼElohim me entregó a los perversos y me empujó hacia las manos de los impíos.
Allah məni haqsızlara təslim etdi, Pislərin əlinə verdi.
12 Yo estaba tranquilo, pero Él me quebrantó. Me agarró por el cuello, me destrozó y me colocó como blanco de sus flechas.
Rahat yaşayırdım, Allah məni pərən-pərən saldı, Boynumdan tutub yerə vurdu, məni Özünə hədəf etdi.
13 Sus arqueros me rodearon, atraviesan mis riñones y no perdonan. Derraman mi hiel a tierra,
Onun oxçuları ətrafımı aldı, Aman vermədən böyrəklərimi deşdilər, Ödümü yerə tökdülər.
14 abren brecha tras brecha en mí y arremeten contra mí como un guerrero.
Bədənimə yara üstündən yara vurulur, Cəngavər tək üzərimə yüyürürlər.
15 Cosí tela áspera sobre mi piel y coloqué mi cabeza en el polvo.
Əynimə çul tikmişəm, Qürurumu yerə atmışam.
16 Mi cara está enrojecida de tanto llorar. Sobre mis párpados se afirma la sombra de la muerte,
Ağlamaqdan üzüm qızardı, Kirpiklərimin altı-üstü kölgə saldı.
17 aunque no hubo violencia en mis manos, y fue pura mi oración.
Yenə də zalımlıq əlimdən gəlmir, Sənə səmimiyyətlə dua edirəm.
18 ¡Oh tierra, no encubras mi sangre, ni haya lugar de reposo para mi clamor!
Ey torpaq, qanımın üstünü örtmə, Qoy heç nə mənim naləmi saxlamasın.
19 Ciertamente ahora mi testigo está en el cielo, en las alturas, el que atestigua a mi favor.
Lap indidən şahidim göylərdədir, Himayədarım yüksəklərdədir.
20 Mis amigos son mis burladores. Mis ojos lloran ante ʼElohim.
Dostlarım məni ələ salır, Gözlərim Allaha baxıb ağlayır.
21 ¡Ojalá pudiera disputar el hombre ante ʼElohim, como un hombre con su prójimo!
Bəşər oğlu qonşusu üçün yalvardığı kimi Biri də mən insandan ötrü qoy Allaha yalvarsın.
22 Porque cuando pasen algunos años, me iré por el camino que no tiene regreso.
Çünki bir neçə il keçəndən sonra Gedər-gəlməz yola gedəcəyəm.
