Job 15
1 Elifaz temanita respondió:
Potem je odgovoril Elifáz Temánec in rekel:
2 ¿Responderá el sabio con conocimiento vano? ¿Llenará su vientre de viento del este?
»Mar naj moder človek izreka prazno znanje in svoj trebuh napolnjuje z vzhodnikom?
3 ¿Argüirá con palabras inútiles o con palabras sin provecho?
Mar naj razpravlja z nekoristnim govorjenjem? Ali z govori, s katerimi ne more storiti ničesar dobrega?
4 Tú anulas la reverencia y menosprecias la oración ante ʼElohim,
Da, ti zametuješ strah in zadržuješ molitev pred Bogom.
5 porque tu iniquidad enseña tu boca, y adoptas la lengua del astuto.
Kajti tvoja usta izrekajo tvojo krivičnost in ti izbiraš jezik prebrisanega.
6 Tu boca te condena, y no yo. Tus labios testifican contra ti.
Tvoja lastna usta te obsojajo in ne jaz. Da, tvoje lastne ustnice pričujejo zoper tebe.
7 ¿Eres tú el primer hombre que nació? ¿Fuiste engendrado antes que las montañas?
Mar si ti prvi človek, ki je bil rojen? Ali si bil narejen pred hribi?
8 ¿Escuchaste el secreto de ʼElohim para que tú solo te apropies de la sabiduría?
Mar si slišal Božjo skrivnost? In ali sebi zadržuješ modrost?
9 ¿Qué sabes que nosotros no sepamos? ¿Qué entiendes que nosotros no entendamos?
Kaj ti veš, kar mi ne vemo? Kaj razumeš, česar ni v nas?
10 Cabezas canas y hombres muy ancianos, de más larga edad que tu padre, hay entre nosotros.
Z nami so sivolasi in zelo stari možje, precej starejši od tvojega očeta.
11 ¿En tan poco tienes el consuelo de ʼElohim y la palabra que se te dice con dulzura?
Ali so Božje tolažbe zate majhne? Je s teboj kakršnakoli skrita stvar?
12 ¿Por qué tu corazón te arrastra y por qué guiñan tus ojos?
Zakaj te tvoje srce odnaša? In ob čem tvoje oči mežikajo,
13 ¿Por qué vuelves tu espíritu contra ʼElohim, y dejas salir esas palabras de tu boca?
da svojega duha obračaš zoper Boga in takšnim besedam dopuščaš iziti iz svojih ust?
14 ¿Qué es el hombre para que sea considerado puro, y el nacido de mujer para que sea considerado justo?
Kaj je človek, da bi bil čist? In ta, ki je rojen iz ženske, da bi bil pravičen?
15 Mira, en sus santos no confía. Ante sus ojos ni aun el cielo es puro.
Glej, zaupanja ne polaga v svoje svete. Da, nebo ni čisto v njegovem pogledu.
16 ¡Cuánto menos el hombre repugnante y corrupto que bebe la iniquidad como agua!
Kako mnogo bolj gnusen in umazan je človek, ki pije krivičnost kakor vodo?
17 Escúchame, yo te informaré. Óyeme y lo que vi te contaré
Pokazal ti bom, poslušaj me. To, kar sem videl, bom oznanil.
18 lo que los sabios informaron, sin ocultar lo de sus antepasados.
To, kar so modri možje povedali od svojih očetov in tega niso skrili,
19 Solo a ellos fue dada la tierra, y ningún extraño pasó entre ellos.
katerim samim je bila dana zemlja in noben tujec ni šel med njimi.
20 Todos sus días sufre tormento el perverso, y contados años le están reservados al tirano.
Zloben človek se muči z bolečino vse svoje dni in število let je skrito zatiralcu.
21 Voces espantosas resuenan en sus oídos. El destructor vendrá sobre él en la paz.
Grozen zvok je v njegovih ušesih. V uspevanju bo nadenj prišel uničevalec.
22 No cree que volverá de la oscuridad. Está destinado para la espada.
Ne verjame, da se bo vrnil iz teme in meč čaka nanj.
23 Vaga en busca del pan y dice: ¿Dónde está? Sabe que el día de la oscuridad está cerca.
Naokoli tava za kruhom, rekoč: ›Kje je?‹ Ve, da je ob njegovi roki pripravljen dan teme.
24 La tristeza y la aflicción lo turban, como un rey listo para la batalla,
Stiska in tesnoba ga bosta preplašili. Prevladali bosta zoper njega kakor kralj, pripravljen na bitko.
25 porque extendió su mano contra ʼEL. Se portó con soberbia contra ʼEL-Shadday.
Kajti svojo roko izteguje zoper Boga in se krepi zoper Vsemogočnega.
26 Indómito embistió contra Él con la espesa barrera de su escudo,
On steče nadenj, celó na njegov vrat, na debele izbokline njegovih ščitov,
27 con su cara cubierta, con los pliegues de su cintura aumentados de grasa.
ker svoj obraz pokriva s svojo mastnostjo in na svojih ledjih nabira sloje tolšče.
28 Vivirá en ciudades destruidas, en casas no habitadas, destinadas a ser ruinas.
Prebiva v zapuščenih mestih in hišah, ki jih noben človek ne naseljuje, ki so pripravljene, da postanejo ruševine.
29 No enriquecerá, ni durará su hacienda, ni se extenderán sus posesiones en la tierra.
Ne bo bogat, niti se ne bo njegovo imetje nadaljevalo, niti svoje popolnosti na zemlji ne bo podaljšal.
30 No escapará de la oscuridad. La llama consumirá sus ramas. Por el aliento de su boca perecerá.
Iz teme ne bo odšel. Plamen bo posušil njegove mladike in z dihom svojih ust bo odšel proč.
31 No confíe en la vanidad, ni se engañe a sí mismo, porque la vanidad será su recompensa.
Kdor je zaveden naj ne zaupa v ničnost, kajti ničnost bo njegovo povračilo.
32 Se marchitará antes de su tiempo, y sus ramas no reverdecerán.
Dovršeno bo pred njegovim časom in njegova veja ne bo zelena.
33 Será vid que dejará caer sus uvas no maduras, olivo que echa de él sus flores.
Svoje nezrelo grozdje bo otresel kakor trta in svoj cvet bo odvrgel kakor oljka.
34 La compañía del impío es estéril, y el fuego consume las tiendas del corrupto.
Kajti skupnost hinavcev bo zapuščena in ogenj bo použil šotore podkupovanja.
35 Conciben travesura, dan a luz iniquidad y su mente prepara el engaño.
Spočenjajo vragolijo in rodijo ničnost in njihov trebuh pripravlja prevaro.«
