Job 12
1 Job respondió:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Entonces ciertamente ustedes son el pueblo, y con ustedes se acaba la sabiduría.
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 Pero yo tengo entendimiento como ustedes. No soy menos que ustedes. ¿Quién no sabe tales cosas?
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Yo soy alguien que para su amigo es motivo de risa, uno que clamó a ʼElohim y le respondió. ¡El justo e intachable es un payaso!
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 El que tiene bienestar desprecia la calamidad como algo preparado para aquellos que resbalan.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Prosperan las tiendas de los ladrones y los que provocan a ʼEL están seguros, aquellos que ʼEloah trae a su poder.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 En efecto, pregunta ahora a las bestias, y ellas te enseñarán, a las aves del cielo, y ellas te lo dirán.
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 O habla a la tierra, y te enseñará. Los peces del mar también te lo declararán.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 ¿Cuál de ellos no sabe que la mano de Yavé hizo esto,
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 que en su mano está la vida de todo viviente y el hálito de toda la humanidad?
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 ¿No distingue el oído las palabras y el paladar prueba la comida?
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 En los ancianos está la sabiduría y en la larga edad el entendimiento.
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 Con Él están la sabiduría y el poder. Suyos son el consejo y el entendimiento.
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 Si Él derriba, no será reedificado. Si Él encierra al hombre, no hay liberación.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 Si Él retiene las aguas, se secan, y si las suelta, inundan la tierra.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Con Él están la fortaleza y la sana sabiduría. Suyos son el que yerra y el que hace errar.
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Hace andar descalzos a los consejeros y entontece a los jueces.
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 Suelta las ataduras que imponen los reyes y ata con una cuerda sus cinturas.
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Hace ir descalzos a los sacerdotes y derriba a los poderosos.
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Priva del habla a los de confianza, y del discernimiento a los ancianos.
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Derrama desprecio sobre los nobles y afloja el cinturón de los fuertes.
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Descubre las profundidades de la oscuridad y saca a la luz la sombra de muerte.
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Engrandece las naciones y las destruye. Ensancha los pueblos y los suprime.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Priva de discreción a los caudillos de los pueblos de la tierra y los hace deambular por un desierto sin camino.
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 No tienen luz. Palpan en la oscuridad, y los hace tambalearse como ebrios.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
