Job 11
1 Entonces Sofar naamatita respondió:
Sofar iz Naama progovori tad i reče:
2 ¿No habrá respuesta a la abundancia de palabras? ¿Será justificado el que habla mucho?
“Zar na riječi mnoge da se ne odvrati? Zar će se brbljavac još i opravdati?
3 ¿Harán callar a los hombres tus jactancias? ¿Harás escarnio sin que alguno te avergüence?
Zar će tvoje trice ušutkati ljude, zar će ruganje ostat' neizrugano?
4 Pues dijiste: Mi enseñanza es pura, y soy inocente delante de Ti.
Rekao si: 'Nauk moj je neporočan, u očima tvojim čist sam i bez ljage.'
5 Pero, quién diera que ʼElohim hable y abra su boca hacia ti.
Ali kada bi Bog htio progovorit' i otvorit usta da ti odgovori
6 Te declare secretos de sabiduría, porque Él es de múltiple entendimiento. Así entenderías que ʼElohim, en tu favor, te castiga menos de lo que merece tu iniquidad.
kada bi ti tajne mudrosti otkrio koje um nijedan ne može doumit', znao bi da ti za grijehe račun ište.
7 ¿Descubrirás tú las profundidades de ʼElohim? ¿Puedes hallar los límites de ʼEL-Shadday?
Možeš li dubine Božje proniknuti, dokučiti savršenstvo Svesilnoga?
8 Es más alto que los cielos, ¿qué puedes tú hacer? Es más profundo que el Seol, ¿qué puedes tú saber? (Sheol h7585)
Od neba je više: što još da učiniš? Od Šeola dublje: što još da mudruješ? (Sheol h7585)
9 Su dimensión es más extensa que la tierra y más ancha que el mar.
Duže je od zemlje - šire je od mora!
10 Si Él pasa y aprisiona, o convoca una asamblea, ¿quién lo puede restringir?
Ako se povuče, ako te pograbi, ako na sud preda, tko će mu braniti?
11 Porque Él conoce a los hombres vanos. Ve también su perversidad, ¿y no la considerará?
Jer on u čovjeku prozire prijevaru, vidi opačinu ako i ne gleda.
12 El hombre vano será entendido cuando un pollino de asno montés nazca hombre.
Čovjek se bezuman obraća k pameti i divlji magarac uzdi se pokori.
13 Si tú dispones tu corazón y extiendes a Él tus manos,
Ako li srce svoje ti uspraviš i ruke svoje pružiš prema njemu,
14 si hay iniquidad en tus manos, la alejas de ti y no permites que la perversidad more en tus tiendas,
ako li zloću iz ruku odbaciš i u šatoru svom ne daš zlu stana,
15 entonces levantarías tu semblante libre de mancha, estarías firme y nada temerías,
čisto ćeš čelo moći tad podići, čvrst ćeš biti i bojati se nećeš.
16 olvidarías tu aflicción y la recordarías como aguas que pasaron.
Svojih se kušnja nećeš sjećat' više kao ni vode koja je protekla.
17 Tu existencia sería más resplandeciente que el mediodía. Aunque haya oscuridad, sería como la alborada.
Jasnije će tvoj život sjat' no podne, tmina će se obratit' u svanuće.
18 Estarías confiado, porque habría esperanza. Mirarías alrededor y descansarías seguro,
U uzdanju svom živjet ćeš sigurno i zaštićen počivat ćeš u miru.
19 reposarías, sin que alguno te espante. Y muchos implorarían tu favor.
Kad legneš, nitko te buniti neće; mnogi će tvoju tražiti naklonost.
20 Pero los ojos de los perversos fallarán, y no habrá escape para ellos. Su esperanza será el último suspiro.
A zlikovcima ugasnut će oči, neće im više biti utočišta: izdahnut', bit će jedina im nada.”
