< Job 11 >
1 Entonces Sofar naamatita respondió:
Naamatlı Sofar belə cavab verdi:
2 ¿No habrá respuesta a la abundancia de palabras? ¿Será justificado el que habla mucho?
«Bu qədər söz cavabsız qalsınmı? Çox danışan haqlı sayılsınmı?
3 ¿Harán callar a los hombres tus jactancias? ¿Harás escarnio sin que alguno te avergüence?
İnsanlar boşboğazlıqlarının qarşısında sussunmu? Sən rişxənd edəndə səni saxlamasınlar?
4 Pues dijiste: Mi enseñanza es pura, y soy inocente delante de Ti.
Allaha deyirsən: “İmanda safam, Gözün görür ki, pakam”.
5 Pero, quién diera que ʼElohim hable y abra su boca hacia ti.
Kaş ki Allah danışaydı, Sənə qarşı ağzını açaydı.
6 Te declare secretos de sabiduría, porque Él es de múltiple entendimiento. Así entenderías que ʼElohim, en tu favor, te castiga menos de lo que merece tu iniquidad.
Səni hikmətin sirlərindən agah etsəydi, Hikmətin çox şaxələri üzə çıxardı. Bil ki, Allah günahlarının neçəsindən keçib.
7 ¿Descubrirás tú las profundidades de ʼElohim? ¿Puedes hallar los límites de ʼEL-Shadday?
Allahın dərin sirlərini dərk edə bilərsənmi? Külli-İxtiyarın sərhədlərinə çata bilərsənmi?
8 Es más alto que los cielos, ¿qué puedes tú hacer? Es más profundo que el Seol, ¿qué puedes tú saber? (Sheol )
Onlar göylər qədər ucadır, axı nə edə bilərsən? Ölülər diyarından dərindir, nəyi dərk edə bilərsən? (Sheol )
9 Su dimensión es más extensa que la tierra y más ancha que el mar.
Meyarı aləmdən uzundur, Dənizlərdən genişdir.
10 Si Él pasa y aprisiona, o convoca una asamblea, ¿quién lo puede restringir?
Əgər gəlib səni zindana salarsa, məhkum edərsə, Kim Onun qarşısını ala bilər?
11 Porque Él conoce a los hombres vanos. Ve también su perversidad, ¿y no la considerará?
O, yalançıları tanıyır, Pisliyi görəndə onu dərk edir.
12 El hombre vano será entendido cuando un pollino de asno montés nazca hombre.
Vəhşi eşşək insan olaraq doğulanda Axmaq da ağla gələr.
13 Si tú dispones tu corazón y extiendes a Él tus manos,
Əgər ürəyini təqdis etsən, Əllərini Ona tərəf uzatsan,
14 si hay iniquidad en tus manos, la alejas de ti y no permites que la perversidad more en tus tiendas,
Günahın varsa, ondan əl çək, Qoyma pislik çadırında sakin olsun.
15 entonces levantarías tu semblante libre de mancha, estarías firme y nada temerías,
Onda başını utanmadan dik tutarsan, Sağ-salamat, qorxusuz yaşayarsan.
16 olvidarías tu aflicción y la recordarías como aguas que pasaron.
Sən dar gününü unudub Onu axıb-qurtaran bir su kimi yad edərsən.
17 Tu existencia sería más resplandeciente que el mediodía. Aunque haya oscuridad, sería como la alborada.
Həyatın gündüzün günəşindən də parlaq olar, Qaranlığın səhər kimi işıqlanar.
18 Estarías confiado, porque habría esperanza. Mirarías alrededor y descansarías seguro,
Çünki ümidin var, sən arxayınsan, Mühafizə olunaraq rahat yatarsan.
19 reposarías, sin que alguno te espante. Y muchos implorarían tu favor.
Yatanda belə, səni qorxudan olmaz, Sənin lütfünü çoxları arzular.
20 Pero los ojos de los perversos fallarán, y no habrá escape para ellos. Su esperanza será el último suspiro.
Amma pis adamların gözlərinin nuru sönəcək, Onların pənah yeri olmayacaq, Yeganə ümidləri son nəfəslərini vermək olacaq».