Job 10

1 ¡Mi alma está hastiada de mi vida! Daré rienda suelta a mi queja. Hablaré con la amargura de mi alma.

Moja dusza zmęczona jest życiem; dam upust swemu narzekaniu, będę mówił w goryczy swej duszy.

2 Diré a ʼElohim: ¡No me condenes! Hazme saber por qué contiendes conmigo.

Powiem Bogu: Nie potępiaj mnie. Oznajmij mi, czemu wiedziesz ze mną spór?

3 ¿En verdad, es justo para Ti oprimir, desechar la obra de tus manos y favorecer el designio de los perversos?

Czy dobrze ci z tym, że mnie uciskasz, że odrzucasz dzieło swoich rąk i sprzyjasz radzie niegodziwych?

4 ¿Tienes ojos humanos y miras como mira el hombre?

Czy masz oczy cielesne? Czy widzisz, jak człowiek widzi?

5 ¿Son tus días como los días del hombre o tus años como los años del hombre,

Czy twoje dni są jak dni człowieka, a twoje lata jak lata ludzkie;

6 para que indagues mi iniquidad e investigues mi pecado?

Że się wywiadujesz o moją nieprawość i dochodzisz mojego grzechu?

7 Tú sabes que no soy culpable, y que no hay quien libre de tu mano.

Ty wiesz, że nie jestem niegodziwy i nikt nie wyrwie [mnie] z twoich rąk.

8 Tus manos me hicieron y me formaron. ¿Y ahora me destruyes?

Twoje ręce ukształtowały mnie i uczyniły mnie całego ze wszystkich stron, lecz mnie niszczysz.

9 Recuerda, te ruego, que del barro me moldeaste. ¿Y al polvo me harás volver?

Pamiętaj, proszę, że ulepiłeś mnie jak glinę; czy obrócisz mnie w proch?

10 ¿No me vertiste como leche y me cuajaste como queso?

Czy nie wylałeś mnie jak mleko i nie sprawiłeś, że jak ser stężałem?

11 Me cubriste de piel y de carne, con huesos y tendones me tejiste.

Przyoblekłeś mnie skórą i ciałem, a kośćmi i żyłami pospinałeś mnie.

12 Me otorgaste vida y misericordia, y tu cuidado preservó mi espíritu.

Obdarzyłeś mnie życiem i miłosierdziem, a twoja opatrzność strzegła mego ducha.

13 Tenías estas cosas ocultas en tu corazón. Yo sé que esto estaba contigo.

I chociaż ukryłeś to wszystko w swoim sercu, wiem jednak, że to jest z twojej woli.

14 Si peco, Tú me observas, y no me tendrás como limpio de mi culpa.

Jeśli grzeszę, ty to spostrzegasz i nie uwolnisz mnie od mojej nieprawości.

15 Si soy malo, ¡ay de mí! Y si soy justo, no levantaré mi cabeza. Estoy hastiado de la afrenta y de ver mi aflicción.

Jeśli jestem niegodziwy, biada mi, a [choćbym też] był sprawiedliwy, nie podniosę swojej głowy. Jestem syty hańby, zważ na moje utrapienie;

16 Si mi cabeza se levanta, me cazas como a león y vuelves a mostrar tus proezas en mí.

Gdyż go przybywa; gonisz mnie jak okrutny lew i zachowujesz się dziwnie wobec mnie.

17 Renuevas tus testigos contra mí y aumentas contra mí tu furor como tropas de relevo.

Stawiasz przeciwko mnie nowych świadków i pomnażasz nade mną swój gniew; wojsko za wojskiem naciera na mnie.

18 ¿Por qué entonces me sacaste de la matriz? ¡Hubiera yo expirado sin que ningún ojo me viera!

Czemu wyprowadziłeś mnie z łona? Obym umarł i nie widziało mnie żadne oko!

19 Sería como si nunca hubiera existido, llevado del vientre a la tumba.

Byłbym, jakby mnie nie było, od łona zanieśliby mnie do grobu!

20 ¿No son pocos mis días? Cesa pues, y déjame, para que me consuele un poco

Czy nie zostało mi niewiele dni? Przestań więc i odejdź ode mnie, abym nabrał trochę otuchy;

21 antes que me vaya a la región tenebrosa de la muerte para no volver,

Zanim odejdę tam, skąd już nie powrócę, do ziemi ciemności i cienia śmierci;

22 tierra de oscuridad, lóbrega, lugar de sombra de muerte, sin orden, donde la luz es como densa oscuridad.

Do ziemi ciemnej jak noc [i do] cienia śmierci i bezładu, gdzie świeci tylko ciemność.