Job 10
1 ¡Mi alma está hastiada de mi vida! Daré rienda suelta a mi queja. Hablaré con la amargura de mi alma.
Tęskni sobie dusza moja w żywocie moim; rozpuszczę przeciw sobie narzekanie moje, a będę mówił w gorzkości duszy mojej.
2 Diré a ʼElohim: ¡No me condenes! Hazme saber por qué contiendes conmigo.
Rzekę Bogu: Nie potępiajże mię; raczej mi oznajmij, czemu spór ze mną wiedziesz?
3 ¿En verdad, es justo para Ti oprimir, desechar la obra de tus manos y favorecer el designio de los perversos?
Cóż masz za pożytek, że mię uciskasz? a iż odrzucasz sprawę rąk twoich? a radę niepobożnych oświecasz?
4 ¿Tienes ojos humanos y miras como mira el hombre?
Azaż ty masz oczy cielesne? Albo jako człowiek widzi, ty widzisz?
5 ¿Son tus días como los días del hombre o tus años como los años del hombre,
Dni twoje, zaż są jako dni człowiecze? a lata twoje jako lata ludzkie?
6 para que indagues mi iniquidad e investigues mi pecado?
Iż się wywiadujesz nieprawości mojej, a o grzechu moim badasz się?
7 Tú sabes que no soy culpable, y que no hay quien libre de tu mano.
Ty wiesz, żem niepobożnie nie poczynał; wszakże nie jest, ktoby mię miał wyrwać z rąk twoich.
8 Tus manos me hicieron y me formaron. ¿Y ahora me destruyes?
Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.
9 Recuerda, te ruego, que del barro me moldeaste. ¿Y al polvo me harás volver?
Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.
10 ¿No me vertiste como leche y me cuajaste como queso?
Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?
11 Me cubriste de piel y de carne, con huesos y tendones me tejiste.
Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.
12 Me otorgaste vida y misericordia, y tu cuidado preservó mi espíritu.
Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.
13 Tenías estas cosas ocultas en tu corazón. Yo sé que esto estaba contigo.
A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.
14 Si peco, Tú me observas, y no me tendrás como limpio de mi culpa.
Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.
15 Si soy malo, ¡ay de mí! Y si soy justo, no levantaré mi cabeza. Estoy hastiado de la afrenta y de ver mi aflicción.
Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem, i widząc utrapienie moje,
16 Si mi cabeza se levanta, me cazas como a león y vuelves a mostrar tus proezas en mí.
Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.
17 Renuevas tus testigos contra mí y aumentas contra mí tu furor como tropas de relevo.
Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.
18 ¿Por qué entonces me sacaste de la matriz? ¡Hubiera yo expirado sin que ningún ojo me viera!
Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!
19 Sería como si nunca hubiera existido, llevado del vientre a la tumba.
Obym był, jakoby mię nie było! oby mię było zaraz z żywota do grobu zaniesiono!
20 ¿No son pocos mis días? Cesa pues, y déjame, para que me consuele un poco
Izaż nie trocha dni moich? Przetoż przestań, a zaniechaj mię, abym się troszeczkę posilił,
21 antes que me vaya a la región tenebrosa de la muerte para no volver,
Pierwej niż odejdę tam, skąd się nie wrócę, do ziemi ciemności, i do cienia śmierci;
22 tierra de oscuridad, lóbrega, lugar de sombra de muerte, sin orden, donde la luz es como densa oscuridad.
Do ziemi ciemnej, jako chmura, i do cienia śmierci, gdzie niemasz przemiany, jedno sama gęsta ciemność.
