Isaías 32
1 Ciertamente un rey gobierna con justicia y los magistrados actúan justamente.
Evo po pravdi kralj kraljuje, po pravici vladaju knezovi:
2 Aquel Varón es como un escondedero contra el viento, como un refugio contra el fuerte aguacero, como arroyos de agua en un campo seco y como la sombra de una gran roca en una tierra árida.
svaki je kao zavjetrina, utočište od nevremena, kao u sušnoj zemlji potoci, kao sjena u žednoj pustari.
3 Entonces los ojos de los que ven no estarán cegados, y los oídos de los que oyen escucharán.
Oči vidovitih neće više biti slijepe, uši onih što čuju slušat će pozorno;
4 El corazón de los necios aprenderá para saber, y la lengua de los tartamudos se apresurará a hablar claramente.
srce nerazumnih shvaćat će mudrost, mucavci će govorit' okretno i razgovijetno;
5 El ruin nunca más será llamado generoso, ni tratarán de excelencia al tramposo.
pokvarenjaka neće više zvati plemenitim, varalicu neće više držat' odličnikom.
6 Pues el necio habla necedad. Su corazón se inclina hacia las perversidades para cometer impiedades, blasfemar contra Yavé, dejar insatisfecho al hambriento y privar de agua al sediento.
Jer, pokvarenjak govori ludosti i srce mu bezakonje snuje, da počini zlodjela, da o Jahvi oholo govori; da gladnoga ostavi prazna želuca, da žednome napitak uskrati.
7 Las armas del canalla son perversas. Trama intrigas perversas para enredar al afligido con calumnia, aunque el pobre defienda lo que es recto.
U varalice pakosno je oružje; on spletke samo kuje, da lažima upropasti uboge, pa i kad nevoljnik pravo dokazuje.
8 Pero el noble inventa planes nobles y está firme en ellos.
U plemenita nakane su plemenite i plemenito on djeluje.
9 ¡Oh mujeres indolentes, levántense! Escuchen mi voz, hijas confiadas:
Ustajte, žene nehajne, slušajte moj glas; kćeri lakoumne, čujte mi besjedu.
10 Dentro de algo más de un año ustedes tendrán espanto, oh confiadas, porque no habrá recolección de uvas ni habrá cosecha.
Za godinu i nekoliko dana drhtat ćete, lakoumnice, jer jematve neće biti, plodovi se neće brati.
11 ¡Tiemblen, oh indolentes! Tiemblen las que viven confiadas. Desnúdense por completo y aten tela áspera a su cintura.
Dršćite, nehajnice, strepite, lakoumnice, svucite se, obnažite, oko bedara kostrijet opašite!
12 Golpéense el pecho en duelo por los campos deleitosos, por la viña fructífera.
Bijte se u prsa zbog ljupkih polja, plodnih vinograda;
13 En las tierras de mi pueblo crecerán espinos y cardos aun en las casas alegres y en la ciudad jubilosa,
zbog njiva naroda mojega što rađaju trnjem i dračem; zbog svih kuća veselih, grada razigranog.
14 porque el palacio queda abandonado. Cesa el bullicio de la ciudad. La colina y el atalaya se convierten en cavernas para siempre, en delicia de asnos salvajes y pastizal de rebaños,
Jer, napuštena bit će palača, opustjet će bučni grad; Ofel i kula postat će brlog dovijeka - bit će radost divljim magarcima, paša stadima,
15 hasta cuando el Espíritu de lo alto sea derramado sobre nosotros, el desierto se convierta en campo fértil y el campo fértil sea considerado como bosque.
dok se na nas ne izlije duh iz visina. Tad će pustinja postat' voćnjak, a voćnjak se u šumu pretvorit'.
16 Entonces la justicia vivirá en el desierto y la equidad residirá en el campo fértil.
U pustinji će se nastaniti pravo, i pravda će prebivati u voćnjaku.
17 El efecto de la justicia será paz. El resultado de la equidad será reposo y seguridad perpetuos.
Mir će biti djelo pravde, a plod pravednosti - trajan pokoj i uzdanje.
18 Mi pueblo habitará en un lugar pacífico, en viviendas seguras, en lugares de reposo apacible.
Narod će moj prebivati u nastambama pouzdanim, u bezbrižnim počivalištima.
19 Pero caerá granizo cuando el bosque sea talado. La ciudad será completamente abatida.
A šuma će biti oborena, grad će biti snižen.
20 ¡Cuán dichosos son ustedes, los que siembran junto a todas las aguas, los que dejan libres al buey y al asno!
Blago vama: sijat ćete kraj svih voda, puštajući vola i magarca da slobodno idu!
