< Ester 3 >

1 Después de estas cosas, el rey Asuero engrandeció a Amán, hijo de Hamedata, el agageo. Lo ensalzó y estableció su autoridad por encima de todos los jefes que estaban con él.
Eso enoga, hina bagade Segesisi da dunu ea dio amo Ha: ima: ne amo ea hawa: hamosu gaguia gadole, ea baligisu eagene ouligisu dunu hamoi. Ha: ima: ne da Ha: mida: ida egefe esalu, amola A: iga: ge egaga fi dunu.
2 Todos los súbditos del rey que estaban en la puerta real se inclinaban y reverenciaban a Amán, porque así lo dispuso el rey. Pero Mardoqueo no se inclinaba ante él ni lo reverenciaba.
Hina bagade da eagene ouligisu ilia nodosu Ha: ima: ne ema olelema: ne, ilia muguni bugili amola beguduma: ne, Segesisi ea amane sia: i. Ilia defele hamoi. Be Modigai hi fawane amane hamomu higa: i.
3 Los súbditos del rey que estaban en la puerta real preguntaban a Mardoqueo: ¿Por qué transgredes el mandato del rey?
Hina bagade ea ouligisu dunu oda ilia ema adole ba: i, e da abuliba: le hina bagade ea hamoma: ne sia: i defele hame hamobela: ?
4 Como ellos le preguntaban cada día y él no les prestaba atención, ocurrió que lo denunciaron ante Amán, para ver si Mardoqueo se mantendría firme en su conducta, porque él les declaró que era judío.
E da hina bagade ea sia: nabima: ne, ilia mae fisili, gebewane adoleboba: ahoanusu. Be e da ilia sia: hame nabasu. E amane sia: i, “Na da Yu dunu. Na Ha: ima: nema begudumu da hamedei.” Amaiba: le, ilia da Ha: ima: nema adoi. E da Modigai ea hou dawa: beba: le, adi hamoma: beyale ilia dawa: i.
5 Cuando Amán observó que Mardoqueo no se inclinaba ni le hacía reverencia, se llenó de furor.
Modigai da Ha: ima: nema hame muguni bugimu amola hame begudumu amo Ha: ima: ne da nababeba: le, ougi bagade ba: i.
6 Pero tuvo en poco poner las manos solamente sobre Mardoqueo. Como ellos le declararon cuál era la nacionalidad de Mardoqueo, Amán procuró exterminar a todos los judíos que estaban en todo el reino de Asuero, por ser el pueblo de Mardoqueo.
‘Modigai da Yu dunu’ amo Ha: ima: ne da nababeba: le, e da Modigai ema se imunusa: dawa: i. Be Modigai ema fawane hame, be Yu fi dunu huluanedafa Besia fifi asi gala ganodini esalu, e da amo huluane medole legemusa: dawa: i galu.
7 El mes primero, el mes de Nisán, el año 12 del rey Asuero, Amán hizo echar Pur, es decir, suertes, delante de él, día por día y mes por mes, y la suerte salió para el mes doce, el mes de Adar.
Ode fagoyale amola oubi age (amo oubi ea dio da Nisa: ne) hina bagade Segesisi ea ouligilaloba, Ha: ima: ne da sia: beba: le, ilia da Yu dunu adi esoga amola adi oubiga fane legema: bela: le, ululuasu agoai hedei. (amo ululuasu hedesu dio da Biulime) Hedelala ba: loba: , oubi fago (amo oubi ea dio da A: ida) amoga eso 13, amoga Yu dunu medole legemusa: ilegei.
8 Entonces Amán dijo al rey Asuero: Existe un pueblo esparcido y disperso entre los pueblos de todas las provincias de tu reino, cuyas leyes son distintas de las de cualquier otro pueblo, y no cumplen las leyes del rey, por lo que no conviene que el rey los tolere.
Amaiba: le, Ha: ima: ne da hina bagade Segesisima amane sia: i, “Fi afae da dia fifi asi gala huluane amo ganodini esalebe ba: sa. Ilia hou da eno fi dunu ilia hou defele hame, be hisu hisu agoane ba: sa. Amola ilia da dia fifi asi gala sema hamoi amoma hame fa: no bobogesa. Amaiba: le, ilia da dia soge ganodini bu esalumu da defea hame galebe.
9 Si parece bien al rey, que se decrete su destrucción, y yo pesaré 330 toneladas de plata en manos de los que manejan la hacienda, para que las depositen en los tesoros del rey.
Hina bagade noga: idafa! Di da hanai galea, amo fi dunu huluane medole legemusa: , sema bagade hamoma. Di amane hamosea, na da dafawane silifa ea dioi defei 340,000 gilougala: me agoane, amo dia muni salasu ganodini salimu, dia fifi asi gala ouligisu hou fidima: ne salimu.”
10 Entonces el rey se quitó el sello de su mano y se lo dio a Amán, hijo de Hamedata, el agageo, adversario de los judíos.
Hina bagade da ea lobo sogoga gasisalasu, (amoga ilia da ea sia: i liligi dafawane ilegemusa: meloaga dedesu) amo fadegale, Yu dunu ilia ha lai dunu Ha: ima: ne (Ha: mida: ida egefe amola A: iga: ge egaga fifi misi dunu) ema i.
11 El rey dijo a Amán: La plata sea para ti, y también el pueblo, para que hagas con él lo que te parezca bien.
Hina bagade Segesisi da Ha: ima: nema amane sia: i, “Defea! Na da amo fi dunu huluane amola ilia muni, dia hanaiga ilima hamoma: ne dima i dagoi.”
12 El día 13 del mes primero llamaron a los secretarios del rey y escribieron todo lo que Amán ordenó a los sátrapas del rey, a los gobernadores de cada provincia y a los jefes de cada pueblo y provincia según su escritura y su lengua. Fue escrito en nombre del rey Asuero y sellado con el sello real.
Amaiba: le, oubi age amola eso13 amoga, Ha: ima: ne da hina bagade ea sia: dedesu dunu amo ema misa: ne sia: ne, amo sia: (hina bagade ea hamoi liligi) amo dedemusa: sia: i. Ilia da amo sia: hina bagade ea fifi asi gala huluane amola ilia sia: hisu hisu amoga dedene iagagama: ne sia: i. Amo sia: ilia da hina bagade Segesisi ea dioba: le iasi, amola sia: dedei da Segesisi ea lobo sogo gasisalasu amoga, adolegele dedei ba: i.
13 Los decretos fueron enviados por medio de mensajeros especiales a todas las provincias del rey, con la orden de destruir, asesinar y exterminar a todos los judíos, tanto jóvenes como viejos, niños y mujeres, en un mismo día, el 13 del mes duodécimo, el mes de Adar, y saquear sus bienes como despojo.
Sia: adola ahoasu dunu da amo fifi asi gala dunu huluane ilima adola asi. Amo sia: da amane sia: i, “Eso afaega amo oubi fago (A: ida) amola eso 13 amoga, ilia da Yu fi dunu huluane, amola uda amola mano huluanedafa ilia da mae asigili medole lelegele, amola Yu fi dunu ilia liligi lamu sia: i.
14 Una copia del documento que debía darse como ley en cada provincia sería publicada para cada pueblo a fin de que estuvieran preparados para aquel día.
Ilia amo sia: amo dunu huluanedafa fifi asi gala huluane amo ganodini nabima: ne, olelema: ne sia: i. Bai amo eso da doaga: sea, dunu huluane da ilia Yu dunu medoma: ne liligi momagei dagoi ba: mu, ilia da hanai.
15 Los mensajeros salieron con prisa por mandato del rey, pues el edicto fue promulgado en Susa, la capital. El rey y Amán se sentaron a beber, mientras la ciudad de Susa estaba perpleja.
Hina bagade Segesisi da sia: beba: le, ilia da Susa moilai bai bagade amo ganodini olelei. Amola sia: adola ahoasu dunu da hina bagade ea fifi asi gala huluane amo adosi. Hina bagade amola Ha: ima: ne ela da fili, waini hano mai. Be Susa moilai bai bagade esalebe dunu huluane da bulila lalu.

< Ester 3 >