Eclesiastés 7

1 Mejor es una buena fama Que un buen ungüento, Y mejor el día de la muerte Que el día del nacimiento.

Bolji je dobar glas nego skupocjeno ulje, i smrtni dan nego dan rođenja.

2 Mejor es ir a la casa del luto Que a la casa del banquete, Porque aquello es el fin de todos los hombres. El que vive debe poner esto en su corazón.

Bolje je ići u kuću gdje je žalost nego u kuću gdje je gozba, jer ondje je kraj svakoga čovjeka, i tko je živ, nek' primi k srcu!

3 Mejor la tristeza que la risa, Porque con la tristeza de rostro se enmienda el corazón.

Bolji je jad nego smijeh, jer pod žalosnim licem srce je radosno.

4 El corazón de los sabios está en la casa del luto, Pero el corazón del necio está en la casa del placer.

Srce je mudrih ljudi u kući žalosti, a srce bezumnih u kući veselja.

5 Mejor es oír la reprensión del sabio Que el canto de los necios,

Bolje je poslušati ukor mudra čovjeka negoli slušati hvalospjev luđaka.

6 Porque como el estallido de los espinos bajo la olla, Así es la risa del necio. También esto es vanidad.

Jer kao prasak trnja ispod kotla, takav je smijeh luđaka, i to je ispraznost.

7 Porque la opresión perturba al sabio, Y el regalo corrompe el corazón.

Jer smijeh od mudraca čini luđaka i veselje kvari srce.

8 Mejor es el fin de un asunto que su comienzo, Y mejor el paciente de espíritu que el altivo de espíritu.

Bolji je svršetak stvari nego njezin početak i bolja je strpljivost od oholosti.

9 No te apresures en tu alma a enojarte, Porque la ira reside en el seno de los necios.

Ne nagli u srdžbu, jer srdžba počiva u srcu luđaka.

10 Nunca digas: ¿Por qué los tiempos pasados fueron mejores que éstos? No es sabio que preguntes esto.

Ne pitaj zašto su negdašnja vremena bila bolja od ovih, jer to nije mudro pitanje.

11 La sabiduría es buena con una heredad, Y aprovecha a los que ven el sol.

Mudrost je dragocjena baština i probitak onima na koje sunce sja.

12 Porque estar bajo la protección del conocimiento Es como estar bajo la protección del dinero. Pero la sabiduría aventaja En que da vida a los que la poseen.

Jer kao što je novac zaštita, tako je i mudrost; a prednost je mudrosti u tome što izbavlja onoga tko je ima.

13 Considera la obra de ʼElohim: ¿Quién podrá enderezar Lo que Él torció?

Pogledaj djela Božja; tko može ispraviti što je on iskrivio?

14 El día del bien goza del bien. Y el día de la adversidad reflexiona: ʼElohim hizo tanto lo uno como la otra, Para que el hombre no descubra Lo que sucederá después de él.

U sretan dan uživaj sreću, a u zao dan razmišljaj: Bog je stvorio jedno kao i drugo - da čovjek ne otkrije ništa od svoje budućnosti.

15 Todo esto vi en los días de mi vanidad: Hay justo que perece por su justicia, Y hay impío que prospera en su impiedad.

Svašta vidjeh u svojemu ništavnom životu: pravednik propada unatoč svojoj pravednosti, a bezbožnik i dalje živi unatoč svojoj bezbožnosti.

16 No seas demasiado justo, Ni presumas ser muy sabio. ¿Por qué tienes que destruirte?

Ne budi prepravedan i ne budi premudar; zašto da se uništavaš?

17 No seas demasiado impío Ni seas insensato. ¿Por qué morirás antes de tiempo?

Ne budi preopak i ne budi lud; zašto bi umro prije vremena?

18 Bueno es que agarres una cosa sin soltar la otra, Porque el que teme a ʼElohim Sale bien con ambas cosas.

Dobro je da držiš jedno, ali ni drugo ne puštaj iz ruke, jer tko se boji Boga, izbavlja se od svega.

19 La sabiduría fortalece al sabio Más que diez poderosos que estén en una ciudad.

Mudrost mudraca veću moć daje gradu nego deset mogućnika.

20 Ciertamente no hay hombre justo en la tierra Que haga el bien y nunca peque.

Na zemlji nema pravednika koji, čineći dobro, ne bi nikad sagriješio.

21 Tampoco tomes en serio todo lo que se habla, Ni escuches a tu esclavo cuando te maldice,

I još jedno: nemoj se obazirati na govorkanje; čut ćeš možda da te sluga tvoj proklinjao;

22 Pues sabes muy bien que muchas veces tú mismo maldijiste a otros.

a zna tvoje srce kako si i ti često druge proklinjao.

23 Todas estas cosas experimenté con sabiduría Y dije: Seré sabio. Pero eso estaba lejos de mí.

Sve sam to mudrošću iskušao. Mislio sam da sam mudar, ali mi je mudrost bila nedokučiva.

24 Lo que existe es remoto y muy profundo. ¿Quién lo podrá hallar?

Ono što jest, daleko je i duboko, tako duboko - tko da i pronađe?

25 Dirigí mi corazón al saber, A escudriñar y a buscar el conocimiento y la razón. Procuré conocer cuál es la peor insensatez: La necedad de la locura.

I još jednom pokušah istražiti i shvatiti mudrost i smisao, da spoznam opačinu kao ludost, a ludost kao bezumlje.

26 Y hallé más trágica que la muerte A la mujer cuyo corazón es trampa y red, Y sus manos, ligaduras. El que agrada a ʼElohim escapará de ella, Pero el pecador será atrapado por ella.

Otkrih da ima nešto gorče od smrti - žena, ona je zamka, srce joj je mreža, a ruke okovi; tko je Bogu drag, izmiče joj, a grešnik je njezin sužanj.

27 Mira, dice el Predicador, Al sopesar las cosas una por una para hallar una razón,

Eto, to sam sve u svemu otkrio, veli Propovjednik.

28 Lo que aún busca mi alma sin encontrarlo: Hallé un hombre entre 1.000, Pero una mujer entre todas ellas no la encontré.

I još sam tražio, ali bez uspjeha. Nađoh čovjeka - jednog od tisuću, a žene ne nađoh među svima nijedne.

29 Solo esto hallé: Que ʼElohim hizo al hombre recto, Pero ellos buscaron muchas artimañas.

Otkrih ovo: Bog stvori čovjeka jednostavnim, a on snuje nebrojene spletke.