< Amós 4 >
1 Escuchen estas palabras, vacas de Basán que están en la montaña de Samaria, quienes oprimen a los pobres, quebrantan a los necesitados y dicen a sus esposos: ¡Traigan para que bebamos!
И Башандики инәкләр, Самарийә теғида туруп, намратларни харлаватқан, мискинләрни езиватқанлар, Ғоҗилириға: «[Шарапни] елип келиңлар, биз ичимиз» дәйдиғанлар, Бу сөзни аңлаңлар: —
2 ʼAdonay Yavé juró por su santidad: Ciertamente vienen días sobre ustedes cuando serán llevados con garfios, y a sus descendientes, con anzuelos de pescador.
Рәб Пәрвәрдигар Өз пак-муқәддәслиги билән қәсәм ичкәнки, Мана, бешиңларға шундақ күнләр чүшидуки, У силәрни илмәкләр билән, Нәслиңларни чаңгаклар билән елип кетиду.
3 Ustedes saldrán por las brechas, cada una delante de ella, y serán echadas al Armón, dice Yavé.
Һәм силәр [аяллар] һәр бириңлар сепилниң шоралиридин қисилип өтүп, Удул меңип тикиветисиләр; Вә силәр Һармон тәрәпкә чөрүветилисиләр, — дәйду Пәрвәрдигар.
4 Vayan a Bet-ʼEl, rebélense a Gilgal y multipliquen la rebelión. Lleven sus sacrificios por la mañana y sus diezmos cada tres días.
Әнди Бәйт-Әлгә келиңлар, асийлиқ қилиңлар! Гилгалдиму асийлиқни көпәйтиңлар! Әтигәндә қурбанлиқлириңларни, Һәр үчинчи күни силәрниң «ондин бир» үлүш өшрилириңларни елип келиңлар,
5 Ofrezcan ofrenda de acción de gracias con pan leudado. Proclamen ofrendas voluntarias, porque aman esto, oh hijos de Israel, dice ʼAdonay Yavé.
«Тәшәккүр қурбанлиғи»ни хемиртуруч билән биллә көйдүрүңлар — Силәр «халис қурбанлиқлар»иңларни җакалап махтинип жүрүңлар; Чүнки бундақ қилишқа амрақсиләр, и Исраиллар! — дәйду Рәб Пәрвәрдигар.
6 Pero yo también les di limpieza de dientes en todas sus ciudades y carencia de pan en todas sus aldeas. Sin embargo, no regresaron a Mí, dice Yavé.
«Мән һәммә шәһәрлириңларда «чишниң пакизлиғи»ни чүшүрдүм, Һәммә йериңларда силәрни аш-нанға болған һаҗәтмән қилдим; Бирақ силәр йәнила йенимға қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
7 Les retuve la lluvia tres meses antes de la cosecha. Hice llover en un pueblo y en otro no. En una parcela llovía y otra se secaba sin lluvia.
Һосулға үч айла қалған болсиму, силәрдин ямғурни тартивелип бәрмидим; Бир шәһәр үстигә ямғур яғдурдум, Йәнә бир шәһәргә яғдурмидим; Бир парчә йәр үстигә ямғур яғди; Йәнә бир парчә йәр ямғурсиз қағҗирап қалди;
8 De dos o tres pueblos iban a otro para beber agua, y no se saciaban, pero no se volvieron a Mí, dice Yavé.
Шуниң билән икки, үч шәһәрниң [пухралири] су тиләп башқа бир шәһәргә әләңшип барди, Лекин қанмиди; Бирақ силәр йенимға йәнила қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
9 Los golpeé con ráfagas de viento y con honguillo. La persistente langosta devoró sus huertos y sus viñas, higueras y olivos, pero no regresaron a Mí, dice Yavé.
Мән силәрни җудун һәм һал апити билән урдум; «Ғаҗилиғучи қурут»лар нурғунлиған беғиңлар, үзүмзарлириңлар, әнҗир дәрәқлириңлар һәм зәйтүн дәрәқлириңларни йәп кәтти; Бирақ силәр йенимға йәнила қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
10 Les envié la mortandad y maté a espada a sus jóvenes junto con sus caballos capturados. Hice que la hediondez de su campamento subiera a sus fosas nasales, pero no regresaron a Mí, dice Yavé.
Мән араңларға Мисирға чүшүрүлгән апәтләрдәк апәтни әвәттим; Жигитлириңларни қилич билән өлтүргүздум, Атлириңларни олҗа болушқа қоювәттим; Мән қараргаһиңлардин [җәсәтләрниң] сесиқчилиғини пурутувәттим, Уни димиғиңларғиму киргүздум, Бирақ силәр йенимға йәнила қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
11 Los destruí como ʼElohim destruyó a Sodoma y Gomorra. Fueron como un tizón salvado de la llama, pero no se volvieron a Mí, dice dice Yavé.
Мән араңлардин бәзиләрни Худа Содом вә Гоморра шәһәрлирини өрүвәткинидәк өрүвәттим, Шуниң билән силәр оттин тартивелинған бир чучула отундәк болуп қалдиңлар; Бирақ йенимға йәнила қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
12 Por tanto, oh Israel, así te haré a ti. Porque haré esto contigo, ¡prepárate para salir al encuentro de tu ʼElohim, oh Israel!
Шуңа Мән саңа шундақ қилишим керәк дәватимән, и Исраил; Мән буни саңа қилидиғанлиғим түпәйлидин, Худайиң билән көрүшүшкә тәйярлан, и Исраил!
13 Porque ciertamente el que forma montañas, crea el viento, y declara al hombre cuáles son sus pensamientos, el que saca la aurora de la oscuridad y pisa sobre las alturas de la tierra se llama Yavé, ʼElohim de las huestes.
Чүнки мана, тағларни Шәкилләндүргүчи, Шамални Яратқучи, Инсанға өзлириниң ой-пикриниң немә екәнлигини Аян Қилғучи, Таң сәһәрни қараңғулуққа Айландурғучи, Йәр йүзидики жуқури җайларниң үстидә дәссәп жүргүчи дәл Шудур, Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа Униң намидур!