Hechos 1
1 En el primer relato, oh Teófilo, escribí con respecto a las cosas que Jesús hizo y enseñó desde el comienzo
ਹੇ ਥਿਯਫਿਲ, ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਮਨੋਨੀਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਸਮਾਦਿਸ਼੍ਯ ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮਾਰੋਹਤ੍ ਯਾਂ ਯਾਂ ਕ੍ਰਿਯਾਮਕਰੋਤ੍ ਯਦ੍ਯਦ੍ ਉਪਾਦਿਸ਼ੱਚ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਮਯਾ ਲਿਖਿਤਾਨਿ|
2 hasta el día cuando dio órdenes por el Espíritu Santo a los apóstoles que escogió, y ascendió.
ਸ ਸ੍ਵਨਿਧਨਦੁਃਖਭੋਗਾਤ੍ ਪਰਮ੍ ਅਨੇਕਪ੍ਰਤ੍ਯਯਕ੍ਸ਼਼ਪ੍ਰਮਾਣੌਃ ਸ੍ਵੰ ਸਜੀਵੰ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਤ੍ਵਾ
3 Después de padecer Él, se les apareció vivo con muchas pruebas durante 40 días y les hablaba sobre el reino de Dios.
ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ੱਦਿਨਾਨਿ ਯਾਵਤ੍ ਤੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਵਰ੍ਣਨਮ ਅਕਰੋਤ੍|
4 Se reunieron y les mandó que no salieran de Jerusalén, sino que esperaran la promesa del Padre que Él les anunció:
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਭਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਯੂਯੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ(ਅ)ਨ੍ਯਤ੍ਰ ਗਮਨਮਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਸ੍ਤਿਨ੍ ਪਿਤ੍ਰਾਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਮ ਵਦਨਾਤ੍ ਕਥਾ ਅਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ ਤਤ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
5 Porque Juan ciertamente bautizó con agua, pero ustedes serán bautizados con el Espíritu Santo dentro de unos días.
ਯੋਹਨ੍ ਜਲੇ ਮੱਜਿਤਾਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਲ੍ਪਦਿਨਮਧ੍ਯੇ ਯੂਯੰ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਨਿ ਮੱਜਿਤਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
6 Los reunidos le preguntaban: Señor, ¿restauras el reino a Israel en este tiempo?
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ ਤਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕਿਮਿਦਾਨੀਂ ਪੁਨਰਪਿ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੀਯਲੋਕਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
7 Les respondió: A ustedes no les corresponde saber los tiempos o las épocas que el Padre estableció en su propia jurisdicción.
ਤਤਃ ਸੋਵਦਤ੍ ਯਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਕਾਲਾਨ੍ ਸਮਯਾਂਸ਼੍ਚ ਪਿਤਾ ਸ੍ਵਵਸ਼ੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਪਯਤ੍ ਤਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਤ੍ਰੁਂʼ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਅਧਿਕਾਰੋ ਨ ਜਾਯਤੇ|
8 Pero cuando venga el Espíritu Santo sobre ustedes, me serán testigos primero en Jerusalén, toda Judea, Samaria y hasta lo último de la tierra.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨ ਆਵਿਰ੍ਭਾਵੇ ਸਤਿ ਯੂਯੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮਿ ਸਮਸ੍ਤਯਿਹੂਦਾਸ਼ੋਮਿਰੋਣਦੇਸ਼ਯੋਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਸੀਮਾਂ ਯਾਵਦ੍ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਦੇਸ਼ਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਯਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਚ ਮਯਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਥ|
9 Después de decir esto, mientras ellos lo miraban, fue levantado, y una nube lo ocultó de sus ojos.
ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨੀਤੋ(ਅ)ਭਵਤ੍, ਤਤੋ ਮੇਘਮਾਰੁਹ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਰਗੋਚਰੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
10 Mientras miraban fijamente que Él ascendía al cielo, les llegaron dos varones con ropas blancas,
ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤੇ ਵਿਹਾਯਸੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਯਾ ਤਸ੍ਯ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਊਰ੍ਦ੍ੱਵਗਮਨਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਤਸ੍ਮਿੰਨੇਵ ਸਮਯੇ ਸ਼ੁਕ੍ਲਵਸ੍ਤ੍ਰੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨੌ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧੌ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੌ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤੌ,
11 quienes les preguntaron: Varones galileos, ¿por qué miran al cielo? Este Jesús, Quien fue tomado de ustedes al cielo, vendrá así como lo contemplaron al ascender.
ਹੇ ਗਾਲੀਲੀਯਲੋਕਾ ਯੂਯੰ ਕਿਮਰ੍ਥੰ ਗਗਣੰ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਥ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਨੀਤੋ ਯੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਯੂਯੰ ਯਥਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗਮ੍ ਆਰੋਹਨ੍ਤਮ੍ ਅਦਰ੍ਸ਼ਮ੍ ਤਥਾ ਸ ਪੁਨਸ਼੍ਚਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
12 Entonces regresaron a Jerusalén de la Montaña de Los Olivos, la cual está cerca de Jerusalén, que tiene camino de un sábado.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤੇ ਜੈਤੁਨਨਾਮ੍ਨਃ ਪਰ੍ੱਵਤਾਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਸ੍ਯ ਪਥਃ ਪਰਿਮਾਣਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਯੇਣਾਰ੍ੱਧਕ੍ਰੋਸ਼ੰ ਦੁਰਸ੍ਥੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗੱਛਨ੍|
13 Al entrar en la ciudad, subieron al aposento alto donde estaban hospedados Pedro, Juan, Jacobo, Andrés, Felipe, Tomás, Bartolomé, Mateo, Jacobo, [hijo] de Alfeo, Simón el Zelote y Judas, [hermano] de Jacobo.
ਨਗਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਪਿਤਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਯੋਹਨ੍ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ ਫਿਲਿਪਃ ਥੋਮਾ ਬਰ੍ਥਜਮਯੋ ਮਥਿਰਾਲ੍ਫੀਯਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਉਦ੍ਯੋਗਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਯਾਕੂਬੋ ਭ੍ਰਾਤਾ ਯਿਹੂਦਾ ਏਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪ੍ਰਵਸਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਉਪਰਿਤਨਪ੍ਰਕੋਸ਼਼੍ਠੇ ਪ੍ਰਾਵਿਸ਼ਨ੍|
14 Todos éstos estaban dedicados con propósito a la conversación con Dios, con [algunas] mujeres, y María, la madre de Jesús, y los hermanos de Él.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਇਮੇ ਕਿਯਤ੍ਯਃ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਾਤਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਰਸ਼੍ਚੈਤੇ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਤ ਸਤਤੰ ਵਿਨਯੇਨ ਵਿਨਯੇਨ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
15 Los reunidos eran como 120. En esos días, Pedro dijo a sus hermanos:
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸਾਕਲ੍ਯੇਨ ਵਿੰਸ਼ਤ੍ਯਧਿਕਸ਼ਤੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਸਨ੍| ਤਤਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍
16 Varones hermanos, fue necesario que se cumpliera la Escritura que el Espíritu Santo predijo por boca de David con respecto a Judas, quien fue guía de los que arrestaron a Jesús,
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣ ਯੀਸ਼ੁਧਾਰਿਣਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਪਥਦਰ੍ਸ਼ਕੋ ਯੋ ਯਿਹੂਦਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਯੂਦਾ ਪਵਿਤ੍ਰ ਆਤ੍ਮਾ ਯਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਾਸ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੀਭਵਨਸ੍ਯਾਵਸ਼੍ਯਕਤ੍ਵਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
17 porque era uno de nosotros y participaba en este ministerio.
ਸ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯਵਰ੍ੱਤੀ ਸਨ੍ ਅਸ੍ਯਾਃ ਸੇਵਾਯਾ ਅੰਸ਼ਮ੍ ਅਲਭਤ|
18 Éste compró un campo con el pago por su iniquidad. [Allí] cayó de cabeza, reventó por el medio y se le derramaron todos sus órganos internos.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਕੁਕਰ੍ੰਮਣਾ ਲਬ੍ਧੰ ਯਨ੍ਮੂਲ੍ਯੰ ਤੇਨ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮੇਕੰ ਕ੍ਰੀਤਮ੍ ਅਪਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਧੋਮੁਖੇ ਭ੍ਰੁʼਮੌ ਪਤਿਤੇ ਸਤਿ ਤਸ੍ਯੋਦਰਸ੍ਯ ਵਿਦੀਰ੍ਣਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾ ਨਾਡ੍ਯੋ ਨਿਰਗੱਛਨ੍|
19 Esto lo supieron todos los que viven en Jerusalén, de modo que aquel campo se llama en su propia lengua Acéldama, es decir, Campo de Sangre.
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਿਵਾਸਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾ ਵਿਦਾਨ੍ਤਿ; ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਜਭਾਸ਼਼ਯਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਞ੍ਚ ਹਕਲ੍ਦਾਮਾ, ਅਰ੍ਥਾਤ੍ ਰਕ੍ਤਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਮਿਤਿ ਵਿਖ੍ਯਾਤਮਾਸ੍ਤੇ|
20 En un rollo de salmos está escrito: Sea desierta su morada, Y no haya quien viva en ella. Y: Tome otro su oficio.
ਅਨ੍ਯੱਚ, ਨਿਕੇਤਨੰ ਤਦੀਯਨ੍ਤੁ ਸ਼ੁਨ੍ਯਮੇਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਤਸ੍ਯ ਦੂਸ਼਼੍ਯੇ ਨਿਵਾਸਾਰ੍ਥੰ ਕੋਪਿ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ ਨੈਵ ਹਿ| ਅਨ੍ਯ ਏਵ ਜਨਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਦੰ ਸੰਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ ਧ੍ਰੁਵੰ| ਇੱਥੰ ਗੀਤਪੁਸ੍ਤਕੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ|
21 Es necesario, pues, que de los varones que anduvieron con nosotros durante todo el tiempo cuando el Señor Jesús estuvo entre nosotros,
ਅਤੋ ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਨਮ੍ ਆਰਭ੍ਯਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪਾਤ੍ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਰੋਹਣਦਿਨੰ ਯਾਵਤ੍ ਸੋਸ੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯਾਵਨ੍ਤਿ ਦਿਨਾਨਿ ਯਾਪਿਤਵਾਨ੍
22 a partir del bautismo de Juan hasta el día cuando fue tomado arriba de entre nosotros, uno de éstos sea testigo con nosotros de su resurrección.
ਤਾਵਨ੍ਤਿ ਦਿਨਾਨਿ ਯੇ ਮਾਨਵਾ ਅਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕੇਨ ਜਨੇਨਾਸ੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯੀਸ਼ੋਰੁੱਥਾਨੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਾ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|
23 Propusieron a dos: a José, llamado Barsabás, a quien apodaban Justo, y a Matías.
ਅਤੋ ਯਸ੍ਯ ਰੂਢਿ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਟੋ ਯੰ ਬਰ੍ਸ਼ੱਬੇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾਹੂਯਨ੍ਤਿ ਸ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ ਮਤਥਿਸ਼੍ਚ ਦ੍ਵਾਵੇਤੌ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ੱਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ,
24 Después de hablar con Dios, dijeron: [Tú], Señor, conocedor de los corazones de todos, muestra a quién de estos dos te escogiste
ਹੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ਤਰ੍ੱਯਾਮਿਨ੍ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰ, ਯਿਹੂਦਾਃ ਸੇਵਨਪ੍ਰੇਰਿਤਤ੍ਵਪਦਚ੍ਯੁਤਃ
25 para tomar el lugar en este ministerio y apostolado, del cual cayó Judas para irse a su propio lugar.
ਸਨ੍ ਨਿਜਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍, ਤਤ੍ਪਦੰ ਲਬ੍ਧੁਮ੍ ਏਨਯੋ ਰ੍ਜਨਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਭਵਤਾ ਕੋ(ਅ)ਭਿਰੁਚਿਤਸ੍ਤਦਸ੍ਮਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼੍ਯਤਾਂ|
26 Les echaron suertes. La suerte cayó sobre Matías y fue incorporado con los 11 apóstoles.
ਤਤੋ ਗੁਟਿਕਾਪਾਟੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਤਥਿਰ੍ਨਿਰਚੀਯਤ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸੋਨ੍ਯੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਏਕਾਦਸ਼ਾਨਾਂ ਪ੍ਰਰਿਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਗਣਿਤੋਭਵਤ੍|
