< Hechos 11 >
1 Entonces los apóstoles y los hermanos de Judea supieron que también los gentiles recibieron la Palabra de Dios.
Judea ram pumpuia tîrtonngei le iempungei hah Jentailngei khom Pathien chong an rieta an lei modôm zoi.
2 Cuando Pedro subió a Jerusalén, los judíos disputaban con él:
Peter hah Jerusalema a sea, hanchu sertan ngei han ama an lei dema, a kôm,
3 ¡Entraste a [la casa de] los gentiles y comiste con ellos!
“Sertanloi Jentailngei ina nu tunga an kôma sâk khom na sâk ngâi!” an tia.
4 Pedro les explicó en orden [lo sucedido]:
Masikin Peter'n abul renga anrêngin aroi omtie murdi a misîrpe ngâia.
5 Yo estaba en [la] ciudad [de] Jope y hablaba con Dios. Tuve una visión: un objeto, algo como un gran lienzo que era descolgado del cielo por sus cuatro puntas, y llegó hasta mí,
“Joppa khopuiliena chubai ko tho lâiin, inlârna ku mua. Puon chêk lientak anghan arikil minlia inthung invân renga juong musum ko kôla juong om ku mua.
6 en el cual, miré y vi los cuadrúpedos de la tierra, las bestias salvajes, los reptiles y las aves.
Mahan anâikikin ke enna insûng sa le ram sa, rôpa intol ngâi le vângei ku mua.
7 Escuché también una voz que me decía: Pedro, levántate, mata y come.
Masuole chong mirîng ki rieta ko kôm, ‘Inthoi roh Peter; that inla sâk roh,’ a tia.
8 Y contesté: De ningún modo, Señor, porque lo impuro o inmundo jamás entró en mi boca.
Hannirese keiman ‘Nimak Pumapa! ânthieng loi le ânnim ite ka bâia lût ngâi mak’ ki tia.
9 Y una voz del cielo habló por segunda vez: No llames tú impuro lo que Dios purificó.
Invân renga rôl han avoiniknân, ‘Pathien'n ânthieng a ti sai hi nangman inthieng mak tino roh!’ a ti nôka.
10 Esto sucedió tres veces, y todo fue llevado de nuevo al cielo.
Ma anghan voithum ajuong oma masuole azoinataka chu invân tieng lâk pâiin a oma.
11 De inmediato tres hombres de Cesarea que me buscaban aparecieron donde me hospedaba.
Ma zora tak han Caesarea renga mi inthum hongtîra om ngei hah ko omna in an hong tunga.
12 El Espíritu me ordenó que fuera con ellos sin dudar. Seis hermanos fueron también conmigo, y entramos en la casa del hombre.
Ratha'n mulung inlakloia anni ngei jûi ngei rangin mi rila. Hi iempu uruk Joppa renga Caesarea hong ngei khom min jûisa kin rêngin Cornelius ina kin lûta.
13 Nos informó que un ángel se le apareció en su casa quien le dijo: Envía a Jope y trae a Simón Pedro,
Ama han a ina vântîrton inding a mua, vântîrton han a kôma, Joppa khuoa mi tîr inla mi inkhat a riming Simon Peter an ti hah hong minkoi roh.
14 quien te hablará palabras por las cuales serás salvo tú y toda tu casa.
Ama han chong nang misîrpe a ta, ama chong han nangma le ni insûngmingei sânminjôkin om nin tih, tiin khom mi ril sa.
15 Cuando comencé a hablar, descendió sobre ellos el Espíritu Santo, como también sobre nosotros en un principio.
Chongril ko hong phut lehan motona ei chunga ajuongtung anghan Ratha Inthieng an chunga ajuongtunga.
16 Entonces recordé la Palabra del Señor Quien nos dijo: Juan ciertamente bautizó con agua, pero ustedes serán bautizados con [el] Espíritu Santo.
Male Pumapa'n a ti ‘John'n tui le mi a baptis ania, nangni chu Ratha Inthiengin baptis la chang nin tih,’ a ti hah ki rietsuok nôka.
17 Así que, si Dios les otorgó el mismo Don que a nosotros que creímos en el Señor Jesucristo, ¿quién soy yo para impedir a Dios?
Pumapa Jisua Khrista ei iema ama chongpêk nanâk hah Jentailngei khom a pêk ani ti ânthâr ani. Kei hih tumo ki ni, Pathien khap rang bôkpu hi!” a tia.
18 Al oír esto, callaron, glorificaron a Dios y dijeron: ¡Entonces Dios también otorgó a los gentiles el cambio de mente para vida!
Ma chong hah an riet lechu dem khâi mak ngei, Pathien an minpâka, “Pathien'n Jentailngei khom insîra ring rangin zora inchum a pêk ani hi!” an tia.
19 Los dispersados por la persecución en [el tiempo] de Esteban pasaron hasta Fenicia, Chipre y Antioquía. Hablaban la Palabra solo a judíos.
Hanchu Stephan an that zora dûkmintongna sika chekinchâi ngei hah Phoenicia Ram, Cyprus tuikul le Antioch khuo dênin an sea Judangei kôm vai thurchi an rila.
20 Pero algunos de ellos, chipriotas y cirenenses, fueron a Antioquía, hablaron a los helenistas, y anunciaron las Buenas Noticias del Señor Jesús.
Hannirese, iempu senkhat: Cyprus tuihuol le Cyrene a mingei hah Antioch'a an sea, Jentailngei kôm khom Thurchi Sa an misîra, Pumapa Jisua Thurchi Sa an rila.
21 [La] mano del Señor estaba con ellos, y un gran número creyó y dio la vuelta hacia el Señor.
Pumapa ranakin a san ngeia, mi tamtakin an iema, Pumapa tieng an inhei zoia.
22 El informe con respecto a ellos fue recibido por la iglesia en Jerusalén. Enviaron a Bernabé hacia Antioquía.
Ma thurchi hah Jerusalema koiindang ngeiin an lei rieta, masikin Barnabas hah Antioch taka an tîra.
23 Cuando él llegó y vio la gracia de Dios, se regocijó y exhortaba a todos para que permanecieran fieles al Señor con firmeza de corazón.
Ama hah a tungin chu mataka mingei Pathien'n satavur tie hah a mûn chu a râisân tataka, an mulungngei murdia Pathien taksônna om mindet rangin anrêngin a mohôk ngeia.
24 Porque era un hombre bueno, lleno del Espíritu Santo y de fe. Una gran multitud fue agregada a la fe.
Barnabas hah mi satak, Ratha Inthieng le iemna sip ania, masikin mi tamtak Pumapa tieng a tuong zoia.
25 Bernabé fue a Tarso para buscar a Saulo,
Hanchu Barnabas hah Saul rokin Tarsus khuoa a sea.
26 y cuando [lo] halló, [lo] llevó a Antioquía. Durante un año entero se congregaron con la iglesia, y enseñaron a una multitud considerable. Los discípulos fueron llamados cristianos por primera vez en Antioquía.
A mu lehan Antioch tieng a hong tuonga, kum khat piel koiindangngei inkhômna an inchel ngâia, mi tamtak an minchu sa ngâi. Antioch'a han kêng iempungei hah Khristien an ti masatak.
27 En aquellos días unos profetas bajaron de Jerusalén a Antioquía.
Ma zora han Dêipu senkhat ngei Jerusalem renga Antioch an sea.
28 Uno de ellos llamado Agabo predijo por el Espíritu que era inminente una gran hambruna en toda la tierra habitada. (Ésta sucedió en [el tiempo] de Claudio.)
An lâia mi inkhat a riming Agabus ândinga rammuol pumpuia mâitâm natak chul atih, ti ratha min rietin a phuonga; ha mâitâm hah Claudius inlal lâiin atung zoi.
29 Entonces algunos de los discípulos decidieron enviar ayuda a los hermanos de Judea, según la posibilidad de cada uno,
Ha anghan, ruoisingei han an thei lam chitin Judea rama iempungei kôm sanna muthuon rang an masata.
30 lo cual en efecto hicieron. La enviaron a los ancianos en manos de Bernabé y Saulo.
Ma hah an thoa masuole sum han koiindang upangei kôm pêk rangin Barnabas le Saul kuta an muthuon zoi.