< 2 Corintios 5 >

1 Sabemos que si se deshace nuestra casa terrenal, este tabernáculo, tenemos un edificio de Dios, una casa eterna en el cielo no hecha por manos. (aiōnios g166)
PWE kitail asaer, impwal atail sappa a lao ola, kitail pan id imaneki im eu sang ren Kot, im eu me kaidin wiaui kida pa, pwe a me soutuk nanlang. (aiōnios g166)
2 Por esto también gemimos [en esta casa terrenal]. Anhelamos revestirnos de nuestra morada celestial,
I me kitail kin sangesang o inong iong im sang nanlang en kalikau kitail da.
3 pues cubiertos así, seremos hallados vestidos y no desnudos.
Pwe ma kitail likaudar, kitail solar pan kiliso.
4 Porque los que aún estamos en el tabernáculo gemimos angustiados, pues no queremos ser desnudados, sino revestidos para que lo mortal sea absorbido por la vida.
Pwe ni atail deula impwal wet kitail kin sangesang o patau, pwe kitail sota men pure sang atail likau, a se men kadupaledi, pwe maur en katalala mela.
5 El que nos preparó para esto mismo es Dios, Quien nos dio la garantía del Espíritu.
A me wia kin kitail ong mepukat, i Kot me pil kotiki ong kitail er komoan Ngen.
6 Así que estamos siempre confiados. Y sabemos que mientras estemos en el cuerpo, estaremos ausentes del Señor,
Kitail ari insenemau ansau karos o asaer, ni atail kauson ki war, kitail kin doo wei sang Kaun.
7 porque vivimos por fe, no por vista.
Pwe kitail kin weweid ni poson a kaidin ni kilang.
8 Entonces estamos confiados. Consideramos bueno estar ausentes del cuerpo y en casa con el Señor.
Ari so, kitail kin insenemau o inong iong muei sang war atail, ap mimi nan deu atail ren Kaun o.
9 Por tanto procuramos también, ausentes o presentes, ser agradables a Él.
Nan i me kitail kin nantiong kaperen i, ma ni deu’tail de ni at doo wei sang.
10 Es necesario que todos nosotros comparezcamos ante el tribunal de Cristo, para que cada uno reciba según lo que hizo mientras estuvo en el cuerpo, sea bueno o malo.
Pwe kitail karos pan sansal mon mol en kadeik en Kristus, pwe amen amen en ale pwain en a wiawia arain a maur ni pali war, ma me mau de me sued.
11 Entonces como conocimos el temor al Señor, persuadimos a los hombres. Pero a Dios le es manifiesto lo que somos, y confiamos que también seamos manifiestos a las conciencias de ustedes.
Kit asaer, me sen masak Kaun o, i me se kin kanekanai ong at dodok ong aramas akan, ap kin sansal ong Kot. A i pil kaporoporeki me se pil sansal ong nan insen omail.
12 No nos recomendamos otra vez a ustedes, sino les damos oportunidad de enaltecerse por nosotros, para que tengan qué responder a los que se enaltecen en apariencia y no de corazón.
Pwe kit sota sapal suaiki pein kit ong komail, a se pang ong komail, en kaping pat, pwe peikite pamail en mia ong irail, me kin suaiki mas arail, a so mongiong arail.
13 Porque si estamos fuera de nosotros es para Dios. Si estamos en nuestro juicio es para ustedes.
Pwe ni at mi likin war at, a kin wiaui ong Kot, a ma so, se kin dodok ong komail.
14 Porque el amor de Cristo nos obliga al pensar esto: que si Uno murió por todos, entonces todos murieron.
Pwe iduen limpok en Kristus kangong kin kit, pwe se kasauiadar, me amen mata kila karos, i me irail karos mekilar.
15 Por todos murió, para que los que viven, ya no vivan para ellos mismos, sino para Aquel que murió y fue resucitado por ellos.
A i mata kilang karos, pwe irail me memaur, der memaur ong pein irail, a ong i, me mata kin irail lar o me kaiasadar.
16 Por tanto desde ahora nosotros a nadie conocemos según [la] naturaleza humana. Conocimos a Cristo según la naturaleza humana, sin embargo, ya no [lo] conocemos [así].
I me se solar asa amen ni pali uduk. Ei, mas o se asaer Kristus ni pali uduk eta, a met se solar asa i due.
17 De modo que si alguno es nueva creación en Cristo, las cosas viejas pasaron y todas son nuevas.
Ari ma amen mi ren Kristus, nan a wilikapadar; men mas momelar, kilang, karos wilikapada.
18 Todo esto procede de Dios, Quien nos reconcilió con Él mismo por medio de Cristo, y nos dio el ministerio de la reconciliación.
A meakan karos sang ren Kot, me kotin kalolamaui ong pein i kitail ki Iesus Kristus, me kotiki ong kit at koa dodok, duen padak en kalolmau.
19 Es decir, que en Cristo, Dios reconciliaba al mundo con Él mismo sin tomar en cuenta las transgresiones de ellos, y puso la Palabra de la reconciliación en nosotros.
Pwe Kot kotikot ren Kristus o kotin kalokalolamau ong pein i sappa, o solar kapokon ong irail dip arail akan, o kotiki ong kitail masan en kalolamau.
20 Por tanto somos embajadores que representamos a Cristo, como si Dios rogara por medio de nosotros. Rogamos en Nombre de Cristo: ¡Reconcíliense con Dios!
Ari, kit men en kadar en Kristus, pwe Kot kin panaui ki kit. Kit wiliandi Kristus ap poekipoeki kin komail: Komail kalolamau pein komail ong Kot!
21 Al que no conoció pecado, por nosotros lo hizo pecado, para que nosotros seamos justicia de Dios en Él.
Pwe Kot kotin kapokonki ong, me so dip a, dip atail, pwe kitail en pung kila pa ren Kot.

< 2 Corintios 5 >