< 1 Tesalonicenses 2 >

1 Porque ustedes mismos saben, hermanos, que nuestra visita a ustedes no fue en vano,
Nawkamyanawk, nangcae khaeah kang zoh o haih hae, azom na ai ni, tiah na panoek o:
2 pues supieron que después de sufrir y ser maltratados en Filipos, [confiados] en nuestro Dios, tuvimos el valor de proclamarles las Buenas Noticias en medio de gran lucha.
na panoek o baktih toengah, kaicae loe Filipi ah ang pacaekthlaek o moe, azat kaom ah ang sak o, toe paroeai angaekhaih hoiah nangcae khaeah kahoih tamthanglok to Sithaw ah misahoihaih hoiah ka thuih o thaih.
3 Así que nuestra exhortación no fue errada, impura o engañosa,
Kaicae loe sakpazaehaih, ciimcai ai ah toksakhaih hoi alinghaih hoiah nangcae to tha kang paek o ai:
4 sino por la aprobación de Dios, Quien nos confió las Buenas Noticias. Así hablamos, no como los que agradan a [los] hombres, sino a Dios, Quien prueba nuestros corazones.
tamthanglok hoih pakuem hanah oepthok kami ah Sithaw mah tapom baktih toengah, kami koehhaih baktih na ai ah, Sithaw koehhaih baktiah ni ka thuih o.
5 Como saben, no hablamos con palabras halagadoras, ni con deseo de lucrar. Dios es Testigo.
Na panoek o baktih toengah, kaicae loe amoekhaih lok ka thui o ai, kamthlai koeh hmoekhaih lok doeh ka thui o vai ai, tito Sithaw mah panoek:
6 Ni buscamos honor de [los] hombres, ni de ustedes ni de otros.
Kri mah patoeh ih kami ah ka oh o pongah, thoemto nangcae hanah loe hmuenzit ah doeh ka oh o thaih, toe kami pakoehhaih to ka pakrong o ai, nangcae mah pakoehhaih doeh ka pakrong o ai, kalah kaminawk mah pakoehhaih doeh ka pkrong o ai.
7 Aunque podríamos insistir en nuestra importancia como apóstoles de Cristo, más bien fuimos en medio de ustedes como una madre de crianza que acaricia a sus propios hijos.
Amno mah a caanawk pacah baktih toengah, nangcae salakah ka oh o naah, poeknaemhaih hoiah ni kho ka sak o:
8 De este modo, al tener un profundo afecto por ustedes, nos sentimos complacidos por impartirles las Buenas Noticias de Dios y también nuestras propias vidas, porque llegaron a sernos muy amados.
kang palung o parai pongah, Sithaw ih tamthanglok hoih thuih han ih khue na ai ah, nangcae palung kang nat o haih pongah, hinghaih paek han khoek to mataeng doeh ka koeh o.
9 Hermanos, recuerden nuestra fatiga y arduo trabajo al ocuparnos de noche y de día para no ser carga a ninguno de ustedes. Así les proclamamos las Buenas Noticias de Dios.
Nang panoek o baktih toengah, nawkamyanawk, kaicae loe angpho qawthaih hoiah ni tok ka sak o: nangcae raihaih paek han ai ah aqum athun tok ka sak o moe, nangcae khaeah kahoih Sithaw tamthanglok to kang thuih o.
10 Ustedes y Dios son testigos de nuestra conducta santa, justa e intachable con ustedes los que creen.
Nang panoek o baktih toengah, nangcae tangcaanawk khaeah loe, coek koi kaom ai ciimhaih hoi toenghaih hoiah ni kho ka sak o, tito Sithaw mah doeh panoek:
11 También saben de qué modo tratamos a cada uno de ustedes, como un padre a sus hijos,
ampa mah a caanawk khaeah sak ih baktih toengah, nangcae boih khaeah kawbangmaw thapaekhaih hoi monghaih lok kang thuih o, tito na panoek o,
12 al exhortarlos, animarlos y rogarles que tuvieran una conducta digna del Dios que los llama a su mismo reino y gloria.
Siangpahrang ah a uk ih prae hoi lensawkhaih thungah nangcae kawkkung, Sithaw mikcuk naakrak ah kho na sak o thai hanah lok kang thuih o.
13 Por esto también nosotros damos gracias a Dios incesantemente, porque cuando oyeron de nosotros [la] Palabra de [la ]predicación de Dios, [la] recibieron, no [como] palabra de hombres, sino como lo que verdaderamente es, Palabra de Dios, la cual obra en ustedes los que creen.
Kaicae khae hoi Sithaw lok na thaih o naah, kaminawk ih lok baktiah na talawk o ai, loktang, Sithaw ih lok baktiah ni na talawk o, nangcae tangcaanawk salakah tok ka sak o pongah, Sithaw khaeah boeng ai ah anghoehaih lawk ka thuih o.
14 Hermanos, ustedes fueron imitadores de las iglesias de Dios en Cristo Jesús de Judea. Porque también ustedes padecieron las mismas cosas por medio de sus propios compatriotas, como ellos de los judíos.
Nawkamyanawk, nangcae loe Judah prae ah Kri Jesu to talawk moe, Sithaw hnukbang kricaabunawk mah, Judah kaminawk khae hoi pacaekthlaekhaih tongh o baktih toengah, nangcae doeh nangmacae kaminawk khae hoi ih pacaekthlaekhaih to na tongh o toeng:
15 De igual manera, éstos, después de matar al Señor Jesús y a los profetas, de perseguirnos severamente y de no agradar a Dios, son hostiles a todos los hombres.
Judahnawk mah Angraeng Jesu Kri hoi angmacae ih tahmaanawk to hum o, kaicae doeh ang pacaekthlaek o; nihcae mah Sithaw palung anghoe o sak thai ai, nihcae loe kami boih ih misa ah oh o:
16 Nos prohíben hablar a los gentiles para que sean salvos, a fin de llenar siempre la medida de sus pecados. Pero la máxima ira llegó sobre ellos.
Gentelnawk mah pahlonghaih hnu o moeng tih, tiah a poek o pongah nihcae khaeah kahoih tamthanglok taphong hanah kaicae to ang pakaa o, to tiah angmacae zaehaih to koi o sak: to pongah hnukkhuem ah Sithaw palungphuihaih to nihcae nuiah krah tih.
17 Nosotros, hermanos, al estar separados de ustedes por breve tiempo, de presencia, no de corazón, deseábamos ardientemente ver su rostro.
Toe nawkamyanawk, kaicae loe palung hoi na ai, taksa ah nangcae hoi nawnetta thung angthla ah ka oh o, nangcae kang poek o parai pongah, hnuk han kang koeh o parai boeh.
18 Porque ciertamente quisimos ir a ustedes, yo, Pablo, más de una vez, pero Satanás nos estorbó.
To pongah nangcae khae angzoh han ka koeh o, kai, Pawl doeh nangcae khae angzoh pacoengah, angzoh let han ka koeh vop, toe Setan mah kaicae to pakaa ving.
19 Pues ¿cuál es nuestra esperanza, o regocijo, o corona de satisfacción? ¿No son ustedes delante de nuestro Señor Jesús en su venida?
Aicae Angraeng Jesu Kri anghum naah angmah hmaa ah, nangcae ai ah loe mi maw ka oep o ih anghoehaih hoi anghoehaih sui lumuek ah kaom?
20 Ustedes son el resplandor y el gozo nuestro.
Nangcae loe kaicae lensawkhaih hoi anghoehaih ah na oh o.

< 1 Tesalonicenses 2 >