< 1 Samuel 22 >
1 David salió de allí y se refugió en la cueva de Adulam. Cuando sus hermanos y toda la casa de su padre oyeron esto, fueron a él allá.
Ko ia naʻe ʻalu mei ai ʻa Tevita, pea hao ʻo hoko atu ki he ʻana ʻo ʻAtulami: pea ʻi he fanongo ki ai ʻa hono ngaahi kāinga mo e fale kotoa pē ʻo ʻene tamai, naʻa nau ʻalu hifo ai kiate ia.
2 Todo el que estaba afligido, endeudado y descontento se reunió con él. Él fue su jefe. Había con él como 400 hombres.
Mo kinautolu kotoa pē naʻe mamahi, mo ia kotoa pē naʻe moʻua, mo ia kotoa pē naʻe loto mamahi, naʻa nau fakakātoa ʻakinautolu kiate ia; pea hoko ia ko e ʻeiki pule kiate kinautolu: pea naʻe ʻiate ia ʻae kau tangata ʻe toko fāngeau nai.
3 De allí David fue a Mizpa de Moab, y dijo al rey de Moab: Te ruego que mi padre y mi madre vivan con ustedes, hasta que sepa qué ʼElohim hará conmigo.
Pea naʻe ʻalu ai ʻa Tevita ki Misipa ʻo Moape: pea naʻe pehē ʻe ia ki he tuʻi ʻo Moape, “ʻOku ou kole kiate koe tuku ke haʻu ʻeku tamai mo ʻeku faʻē, ke nofo kiate koe, ke ʻoua ke u hoko ʻo ʻilo ʻaia ʻe fai ʻe he ʻOtua maʻaku.”
4 Los llevó ante el rey de Moab, y vivieron allí todo el tiempo que David estuvo en la fortaleza.
Pea naʻa ne ʻomi ʻakinaua ki he ʻao ʻoe tuʻi ʻo Moape: pea naʻa nau nonofo mo ia ʻi he ngaahi ʻaho kotoa pē naʻe nofo ai ʻa Tevita ʻi he ʻana.
5 Pero el profeta Gad dijo a David: No te quedes en la fortaleza. Vé y entra a la tierra de Judá. Y David salió y fue al bosque de Haret.
Pea naʻe pehē ʻe he palōfita ko Kata kia Tevita, “ʻOua naʻa ke nofo ʻi he ʻana; ʻalu, pea ke mole atu ki he fonua ʻo Siuta.” Pea naʻe ʻalu ʻa Tevita, pea hoko atu ki he vaoʻakau ʻo Halete.
6 Saúl supo que David y los hombres que estaban con él fueron descubiertos. Saúl estaba en Gabaa, sentado con su lanza en la mano bajo un tamarisco en Ramá, y todos sus esclavos estaban en pie alrededor de él.
Pea kuo fanongo ʻa Saula kuo ʻilo ʻa Tevita mo e kau tangata naʻe ʻiate ia (pea naʻe nofo ʻa Saula ʻi Kipea ʻi he lolo ʻakau ʻi Lama, naʻe ʻi hono nima hono tao, pea tuʻu takatakai kiate ia ʻa ʻene kau tamaioʻeiki kotoa pē).
7 Y Saúl dijo a los esclavos que lo rodeaban: Oigan ahora, hijos de Benjamín: ¿El hijo de Isaí les dará a todos ustedes campos y viñedos? ¿Los designará a ustedes jefes de millares y jefes de centenas,
Pea naʻe pehē ʻe Saula ki heʻene kau tamaioʻeiki naʻe tuʻu takatakai ʻiate ia, “ʻAe kau Penisimani, mou tokanga mai; ʻe foaki koā ʻe he foha ʻo Sese kiate kimoutolu taki taha ʻae ngaahi ngoue, mo e ngoue vaine, pea ne ngaohi ʻakimoutolu kotoa pē ke ʻeiki ki he ngaahi toko afe, mo e ngaahi toko teau;
8 para que ustedes conspiren contra mí, y nadie me avise cómo mi hijo hizo alianza con el hijo de Isaí, ni quien se compadezca de mí y me informe cómo mi hijo sublevó a mi esclavo contra mí para que me aceche hasta hoy?
koeʻuhi ke mou alea ai ke angatuʻu kotoa pē kiate au, pea ʻoku ʻikai ha tokotaha ʻoku fakahā kiate au kuo alea pau ʻa hoku foha mo e foha ʻo Sese, pea ʻoku ʻikai hamou tokotaha ʻoku ʻofa kiate au, pe fakahā kiate au, kuo langaʻi ʻe hoku foha ʻa ʻeku tamaioʻeiki ke angatuʻu kiate au, ke toitoi ʻo hangē ko ia ʻoku fai he ʻaho ni?”
9 Entonces Doeg edomita, quien estaba a cargo de los esclavos de Saúl, respondió: Yo vi que el hijo de Isaí fue a Nob, a Ahimelec, hijo de Ahitob,
Pea naʻe toki lea ʻa Toeki ko e tangata ʻItomi, ʻaia kuo fakanofo ki he kau tamaioʻeiki ʻa Saula, ʻo ne pehē, “Naʻaku mamata ki he foha ʻo Sese, naʻe haʻu ia ki Nopi, kia ʻAhimeleki ko e foha ʻo ʻAhitupe.
10 quien consultó por él a Yavé. Le dio provisión y también la espada de Goliat el filisteo.
Pea naʻa ne fehuʻi kia Sihova maʻana, ʻo ne ʻatu kiate ia ʻae meʻakai, mo ne ʻatu kiate ia ʻae heletā ʻa Kolaiate ko e tangata Filisitia.”
11 El rey mandó a llamar al sacerdote Ahimelec, hijo de Ahitob, a toda la casa de su padre y los sacerdotes que estaban en Nob. Todos fueron al rey.
Pea naʻe fekau leva ʻe he tuʻi ke ʻomi ʻa ʻAhimeleki ko e taulaʻeiki, ko e foha ʻo ʻAhitupe, mo e fale kotoa pē ʻo ʻene tamai, ʻae kau taulaʻeiki naʻe ʻi Nopi pea naʻa nau haʻu kotoa pē ki he tuʻi
12 Saúl le dijo: Escucha ahora, hijo de Ahitob. Y él respondió: Aquí estoy, ʼadón mío.
Pea naʻe pehē ʻe Saula, “Ko eni, fanongo, ʻa koe ko e foha ʻo ʻAhitupe. Pea pehē ʻe ia, ʻE hoku ʻeiki ko au eni.”
13 Saúl le dijo: ¿Por qué tú y el hijo de Isaí conspiraron contra mí, le dieron pan y una espada y consultaron por él a ʼElohim para que se levante contra mí y me aceche hasta hoy?
Pea naʻe pehē ʻe Saula kiate ia, “Ko e hā kuo mou alea mo angatuʻu fakataha ai kiate au, ʻa koe mo e foha ʻo Sese, koeʻuhi ʻi hoʻo ʻatu kiate ia ʻae mā, mo e heletā, mo ke fehuʻi ki he ʻOtua koeʻuhi ko ia; koeʻuhi ke angatuʻu ia kiate au, mo toitoi, ʻo hangē ko ia ʻoku fai he ʻaho ni?”
14 Ahimelec respondió al rey: Pero ¿quién entre todos tus esclavos es tan fiel como David, además yerno del rey, jefe de tu guardia y honrado en tu casa?
Pea naʻe leaange ʻa ʻAhimeleki ki he tuʻi, ʻo ne pehē, “Pea ko hai ʻoku angatonu ʻi hoʻo kau tamaioʻeiki ʻo hangē ko Tevita, ʻaia ko e foha ʻi he fono ki he tuʻi, pea ʻoku ʻalu ʻi hoʻo fekau, pea ʻoku ongoongolelei ʻi ho fale?
15 ¿Comencé hoy a consultar a ʼElohim por él? ¡Lejos sea eso de mí! No impute el rey cosa alguna a tu esclavo ni a toda la casa de mi padre, por cuanto tu esclavo nada sabe, poco o mucho, de este asunto.
He ko ʻeku kamata fehuʻi ia ki he ʻOtua koeʻuhi ko ia? Ke mamaʻo ia ʻiate au: ke ʻoua naʻa tuku kovi ʻe he tuʻi ha meʻa ʻe taha ki heʻene tamaioʻeiki, pe ki he fale kotoa pē ʻo ʻeku tamai: he naʻe ʻikai ʻilo ʻe hoʻo tamaioʻeiki ha meʻa siʻi ʻi he meʻa ni kotoa pē, [ha meʻa ]siʻi pe [ha meʻa ]lahi.”
16 Pero el rey dijo: ¡Sin duda morirás, Ahimelec, y también los de la casa de tu padre!
Pea naʻe pehē ʻe he tuʻi, “ʻAhimeleki, ko e moʻoni te ke mate, ʻa koe, mo e fale kotoa pē ʻo hoʻo tamai.”
17 Y el rey ordenó a los guardias que estaban alrededor de él: Regresen y maten a los sacerdotes de Yavé, porque la mano de ellos también está con David, pues sabían que huía y no me lo dijeron. Pero los esclavos del rey no quisieron extender la mano contra los sacerdotes de Yavé.
Pea naʻe pehē ʻe he tuʻi ki he kau tangata naʻe tuʻu takatakai ʻiate ia, “Mou hanga ʻo tāmateʻi ʻae kau taulaʻeiki ʻa Sihova: koeʻuhi kuo fekuki honau nima mo Tevita pea koeʻuhi naʻa nau ʻilo ʻene hola, pea naʻe ʻikai fakahā ia kiate au.” Ka naʻe ʻikai fie mafao atu honau nima ʻe he kau tamaioʻeiki ʻae tuʻi ke taaʻi ʻae kau taulaʻeiki ʻa Sihova.
18 Entonces el rey dijo a Doeg: ¡Regresa tú y arremete contra los sacerdotes! Y Doeg el edomita se volvió y arremetió contra los sacerdotes. Mató aquel día a 85 varones que vestían efod de lino.
Pea naʻe pehē ʻe he tuʻi kia Toeki, “Tafoki koe,” pea ke taaʻi ʻae kau taulaʻeiki. Pea naʻe tafoki ʻa Toeki ko e tangata ʻItomi, ʻo ne taaʻi ʻae kau taulaʻeiki, pea naʻe tāmateʻi ʻi he ʻaho ko ia ʻae tangata ʻe toko valungofulu ma toko nima, ʻaia naʻa nau ʻai ʻae ʻefoti ʻoe tupenu lelei.
19 Y a Nob, ciudad de los sacerdotes, destruyó a filo de espada, tanto a hombres como a mujeres, niños y lactantes, y a bueyes, asnos y ovejas.
Pea ko Nopi ko e kolo ʻoe kau taulaʻeiki, naʻa ne taaʻi ʻaki ʻae mata ʻoe heletā, ʻae kau tangata mo e kau fefine, ʻae fānau mo e tamaiki huhu, ʻae fanga pulu, mo e fanga ʻasi, mo e fanga sipi, ʻaki ʻae mata ʻoe heletā.
20 Pero uno de los hijos de Ahimelec, hijo de Ahitob, llamado Abiatar, escapó y huyó tras David.
Pea ko e tokotaha ʻi he ngaahi foha ʻo ʻAhimeleki ko e foha ʻo ʻAhitupe, naʻe ui ko ʻApiata, naʻe hao ia, pea hola kia Tevita.
21 Y Abiatar informó a David que Saúl mató a los sacerdotes de Yavé.
Pea naʻe fakahā ʻe ʻApiata kia Tevita ʻae tāmateʻi ʻe Saula ʻae kau taulaʻeiki ʻa Sihova.
22 Entonces David dijo a Abiatar: Yo sabía aquel día, cuando Doeg edomita estaba allí, que de seguro se lo informaría a Saúl. ¡Ocasioné la muerte de todas las personas de la casa de tu padre!
Pea pehē ʻe Tevita kia ʻApiata, “Ne u ʻilo ia ʻi he ʻaho ʻaia naʻe ʻi ai ʻa Toeki ko e tangata ʻItomi, koeʻuhi te ne tala moʻoni ia kia Saula: kuo tupu ʻiate au ʻenau tāmateʻi ʻae kakai kotoa pē ʻoe fale ʻo hoʻo tamai.
23 Quédate conmigo. No temas, porque el que busca mi vida busca la tuya, pero conmigo estás seguro.
Ka ke nofo koe kiate au, pea ʻoua naʻa ke manavahē: he ko ia ʻoku ne kumi ʻeku moʻui, ʻoku ne kumi hoʻo moʻui: ka ʻi hoʻo ʻiate au te ke maluʻia ai.”