< 1 Corintios 13 >
1 Si yo hablo en lenguas humanas y angélicas, y no tengo amor, soy un bronce que resuena, o un címbalo que vibra.
si linguis hominum loquar et angelorum caritatem autem non habeam factus sum velut aes sonans aut cymbalum tinniens
2 Y si tuviera [don de ]profecía y entendiera todos los misterios y todo conocimiento, y si tuviera toda la fe para remover montañas, pero no tengo amor, nada soy.
et si habuero prophetiam et noverim mysteria omnia et omnem scientiam et habuero omnem fidem ita ut montes transferam caritatem autem non habuero nihil sum
3 Si distribuyera todas mis posesiones y entregara mi cuerpo para enorgullecerme, pero no tengo amor, de nada me sirve.
et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas et si tradidero corpus meum ut ardeam caritatem autem non habuero nihil mihi prodest
4 El amor es paciente. Es bondadoso. No está lleno de envidia. No se alaba, no es arrogante,
caritas patiens est benigna est caritas non aemulatur non agit perperam non inflatur
5 no es indecente, no es egoísta, no se irrita, no guarda rencor.
non est ambitiosa non quaerit quae sua sunt non inritatur non cogitat malum
6 No se goza por la injusticia, pero se regocija por la verdad.
non gaudet super iniquitatem congaudet autem veritati
7 Todo lo sufre, todo lo cree, todo lo espera, todo lo soporta.
omnia suffert omnia credit omnia sperat omnia sustinet
8 El amor nunca caduca. Pero si hay profecías, cesarán; si hay lenguas, acabarán; si hay conocimiento, será abolido.
caritas numquam excidit sive prophetiae evacuabuntur sive linguae cessabunt sive scientia destruetur
9 Porque en parte conocemos y en parte profetizamos,
ex parte enim cognoscimus et ex parte prophetamus
10 pero cuando venga lo perfecto, lo imperfecto será abolido.
cum autem venerit quod perfectum est evacuabitur quod ex parte est
11 Cuando [yo] era niño, hablaba como niño, pensaba como niño, opinaba como niño. Cuando llegué a ser hombre, dejé lo que era de niño.
cum essem parvulus loquebar ut parvulus sapiebam ut parvulus cogitabam ut parvulus quando factus sum vir evacuavi quae erant parvuli
12 Porque ahora vemos el reflejo como en un espejo, pero entonces [veremos] cara a cara. Ahora conozco en parte, pero entonces conoceré como he sido conocido.
videmus nunc per speculum in enigmate tunc autem facie ad faciem nunc cognosco ex parte tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum
13 Y ahora permanecen estos tres: [la] fe, [la ]esperanza, [el ]amor. Pero [el] mayor de éstos es el amor.
nunc autem manet fides spes caritas tria haec maior autem his est caritas