1 Corintios 13

1 Si yo hablo en lenguas humanas y angélicas, y no tengo amor, soy un bronce que resuena, o un címbalo que vibra.

Kad bih sve jezike ljudske govorio i anđeoske, a ljubavi ne bih imao, bio bih mjed što ječi ili cimbal što zveči.

2 Y si tuviera [don de ]profecía y entendiera todos los misterios y todo conocimiento, y si tuviera toda la fe para remover montañas, pero no tengo amor, nada soy.

Kad bih imao dar prorokovanja i znao sva otajstva i sve spoznanje; i kad bih imao svu vjeru da bih i gore premještao, a ljubavi ne bih imao - ništa sam!

3 Si distribuyera todas mis posesiones y entregara mi cuerpo para enorgullecerme, pero no tengo amor, de nada me sirve.

I kad bih razdao sav svoj imutak i kad bih predao tijelo svoje da se sažeže, a ljubavi ne bih imao - ništa mi ne bi koristilo.

4 El amor es paciente. Es bondadoso. No está lleno de envidia. No se alaba, no es arrogante,

Ljubav je velikodušna, dobrostiva je ljubav, ne zavidi, ljubav se ne hvasta, ne nadima se;

5 no es indecente, no es egoísta, no se irrita, no guarda rencor.

nije nepristojna, ne traži svoje, nije razdražljiva, ne pamti zlo;

6 No se goza por la injusticia, pero se regocija por la verdad.

ne raduje se nepravdi, a raduje se istini;

7 Todo lo sufre, todo lo cree, todo lo espera, todo lo soporta.

sve pokriva, sve vjeruje, svemu se nada, sve podnosi.

8 El amor nunca caduca. Pero si hay profecías, cesarán; si hay lenguas, acabarán; si hay conocimiento, será abolido.

Ljubav nikad ne prestaje. Prorokovanja? Uminut će. Jezici? Umuknut će. Spoznanje? Uminut će.

9 Porque en parte conocemos y en parte profetizamos,

Jer djelomično je naše spoznanje, i djelomično prorokovanje.

10 pero cuando venga lo perfecto, lo imperfecto será abolido.

A kada dođe ono savršeno, uminut će ovo djelomično.

11 Cuando [yo] era niño, hablaba como niño, pensaba como niño, opinaba como niño. Cuando llegué a ser hombre, dejé lo que era de niño.

Kad bijah nejače, govorah kao nejače, mišljah kao nejače, rasuđivah kao nejače. A kad postadoh zreo čovjek, odbacih ono nejačko.

12 Porque ahora vemos el reflejo como en un espejo, pero entonces [veremos] cara a cara. Ahora conozco en parte, pero entonces conoceré como he sido conocido.

Doista, sada gledamo kroza zrcalo, u zagonetki, a tada - licem u lice! Sada spoznajem djelomično, a tada ću spoznati savršeno, kao što sam i spoznat!

13 Y ahora permanecen estos tres: [la] fe, [la ]esperanza, [el ]amor. Pero [el] mayor de éstos es el amor.

A sada: ostaju vjera, ufanje i ljubav - to troje - ali najveća je među njima ljubav.