< Apocalipsis 19 >

1 Después de estas cosas oí algo así como una fuerte voz de una gran multitud en el cielo, que decía: “¡Aleluya! La salvación, el poder y la gloria pertenecen a nuestro Dios;
Hae hmuennawk oh pacoengah, Halleluia! Pahlonghaih, lensawkhaih, pakoehhaih hoi thacakhaih loe aicae Angraeng Sithaw khaeah om nasoe, tiah pop parai kaminawk mah van ah thuih ih lok to ka thaih:
2 porque sus juicios son verdaderos y justos. Porque él ha juzgado a la gran prostituta que corrompió la tierra con su inmoralidad sexual, y ha vengado la sangre de sus siervos de su mano.”
A lokcaekhaih loe toeng moe, loktang ah oh: nongpa nongpata zae sakhaih hoiah long amrosakkung, tangzat zaw nongpata to Sithaw mah lokcaek; Sithaw mah a tamnanawk ih athii tho to nongpata nuiah lu lak boeh.
3 Un segundo dijo: “¡Aleluya! Su humo sube por los siglos de los siglos”. (aiōn g165)
To pacoengah nihcae mah, Halleluia! Anih ih hmaikhue loe dungzan hoi dungzan khoek to khue tahang poe boeh, tiah thuih o. (aiōn g165)
4 Los veinticuatro ancianos y los cuatro seres vivientes se postraron y adoraron al Dios que está sentado en el trono, diciendo: “¡Amén! Aleluya!”
Saning coeh pumphae palito kaminawk hoi kahing sak ih hmuen palitonawk loe cangkrawn o moe, angraeng tangkhang nuiah anghnu Sithaw to bok o, Amen! Halleluia, tiah thuih o.
5 Una voz salió del trono, diciendo: “¡Alabad a nuestro Dios, todos sus siervos, los que le teméis, los pequeños y los grandes!”
To pacoengah Anih zithaih tawn kami, kathoeng kalen a tamnanawk boih, aicae ih Sithaw to pakoeh oh, tiah angraeng tangkhang hoiah lok to tacawt.
6 Oí algo como la voz de una gran multitud, y como la voz de muchas aguas, y como la voz de poderosos truenos, que decían: “¡Aleluya! ¡Porque el Señor nuestro Dios, el Todopoderoso, reina!
To pacoengah thuilaek ai kanoih kaminawk ih lok baktih, pop parai tui tuen baktih, thacak khopazih tuen baktiah, Halleluia! Vaihi loe Thacak aicae Angraeng Sithaw mah uk boeh!
7 Alegrémonos y regocijémonos, y démosle la gloria. Porque han llegado las bodas del Cordero, y su esposa se ha preparado”.
To pongah oep oh loe, anghoe oh, Anih to pakoeh o si: Tuucaa zu paluemhaih loe phak boeh, A zu doeh amsakcoek boeh, tiah thuih ih lok to ka thaih.
8 Se le dio que se vistiera de lino fino, brillante y puro, porque el lino fino son las acciones justas de los santos.
Angkhuk hanah kahoih kahni, kacai pin rong kanglung to anih han paek boeh: kahoih kahni loe kaciim kaminawk toenghaih to hnuksak.
9 Me dijo: “Escribe: ‘Bienaventurados los invitados a la cena de las bodas del Cordero’”. Me dijo: “Estas son verdaderas palabras de Dios”.
To pacoengah vankami mah kai khaeah, Tarik ah, Tuucaa zu paluemhaih poihkung ah kawk ih kaminawk loe tahamhoih o, tiah ang naa. To pacoengah anih mah kai khaeah, Hae loe Sithaw mah thuih ih tangtang lok ah oh, tiah ang naa.
10 Me postré ante sus pies para adorarle. Él me dijo: “¡Mira! ¡No lo hagas! Soy consiervo tuyo y de tus hermanos que tienen el testimonio de Jesús. Adora a Dios, porque el testimonio de Jesús es el Espíritu de Profecía”.
To naah anih to bok hanah a khokkung ah ka cangkrawn. Toe vankami mah kai khaeah, To tiah sah hmah; kai loe nang hoi nawnto toksah tamna ah ni ka oh, Jesu tamthanglok taphong nam nawkamyanawk hoi nawnto toksah tamna ni: Sithaw to bok ah: Jesu ih tamthanglok thuihaih loe Muithla hoiah taphong ih lok ah ni oh, tiah ang naa.
11 Vi el cielo abierto, y he aquí un caballo blanco, y el que lo montaba se llamaba Fiel y Verdadero. Con justicia juzga y hace la guerra.
Ka khet naah van to amongh moe, hrang kanglung maeto ka hnuk. To hrang angthueng kami to Oep kathok, Loktang, tiah kawk o, Anih loe katoeng ah lokcaek moe, katoeng ah misa to tuk.
12 Sus ojos son una llama de fuego, y en su cabeza hay muchas coronas. Tiene nombres escritos y un nombre escrito que nadie conoce sino él mismo.
A mik loe hmaipalai baktiah oh, a lu nuiah pop parai angraeng lumuek to oh. Anih khue mah panoek moe, mi mah doeh panoek ai ih ahmin to Angmah nuiah tarik.
13 Está revestido de un manto salpicado de sangre. Su nombre se llama “La Palabra de Dios”.
Anih loe athii thungah nup ih kahni to angkhuk: anih ih ahmin loe Sithaw Lok, tiah sak o.
14 Los ejércitos que están en el cielo, vestidos de lino blanco, puro y fino, lo siguen en caballos blancos.
Hrang kanglung nuiah anghnu van misatuh kaminawk loe kahni kahoih, kacai pin kahni kanglung to angkhuk o moe, Anih hnukah bang o.
15 De su boca sale una espada afilada y de doble filo para herir con ella a las naciones. Las gobernará con vara de hierro. Él pisa el lagar del furor de la ira de Dios, el Todopoderoso.
Prae kaminawk to takroek hanah, Anih ih pakha thung hoiah kanoe sumsen to tacawt: Anih mah nihcae to sumboeng hoiah uk tih: Anih mah loe zit kathok Thacak Sithaw palungphuihaih hoiah misurtui pasawhhaih akhaw to cawh tih.
16 Tiene en su manto y en su muslo un nombre escrito: “REY DE REYES Y SEÑOR DE SEÑORES”.
Kahni hoi anih ih phaih nuiah loe ANGRAENGNAWK IH ANGRAENG, SIANGPAHRANGNAWK IH SIANGPAHRANG, tiah tarik ih oh.
17 Vi a un ángel de pie en el sol. Gritó con gran voz, diciendo a todas las aves que vuelan en el cielo: “¡Venid! Reúnanse en la gran cena de Dios,
Ni nuiah angdoe vankami maeto ka hnuk; anih mah, Van um ah kazawk tavanawk boih khaeah, Angzo oh loe, Lensawk Sithaw buhcaakhaih poihkung ah,
18 para que coman la carne de los reyes, la carne de los capitanes, la carne de los poderosos, la carne de los caballos y de los que se sientan en ellos, y la carne de todos los hombres, libres y esclavos, pequeños y grandes.”
siangpahrangnawk ih ngan, misatuh kaminawk ih ngan, thacak kaminawk ih ngan, hrangnawk ih ngan, hrang angthueng kaminawk ih ngan, kaminawk boih ih ngan, kaloih kami, misong, kathoeng, kalen kaminawk ih ngan to caak hanah amkhueng oh, tiah tha hoiah hang.
19 Vi a la bestia, a los reyes de la tierra y a sus ejércitos reunidos para hacer la guerra contra el que estaba sentado sobre el caballo y contra su ejército.
Hrang kangthueng Anih hoi Anih ih misatuh kaminawk to tuk hanah nawnto kamkhueng, moi kasan, long siangpahrangnawk hoi anih ih misatuh kaminawk doeh ka hnuk.
20 La bestia fue apresada, y con ella el falso profeta que realizaba las señales a su vista, con las que engañaba a los que habían recibido la marca de la bestia y a los que adoraban su imagen. Estos dos fueron arrojados vivos al lago de fuego que arde con azufre. (Limnē Pyr g3041 g4442)
To pacoengah moi kasan hoi anih hmaa ah dawnrai hmuennawk kasah, kamro tahmaa to naeh o. To kamro tahmaa mah moi kasan ih catui kangdaeng kaminawk hoi anih ih krang bok kaminawk to aling. Nihnik to kaat hmai hoi kangqong hmai tuili thungah kahing ah vah o. (Limnē Pyr g3041 g4442)
21 Los demás fueron muertos con la espada del que estaba sentado en el caballo, la espada que salía de su boca. Y todas las aves se llenaron de su carne.
Kanghmat kaminawk loe hrang nui kangthueng kami ih pakha thung hoi tacawt sumsen hoiah hum o: tavaanawk boih mah nihcae ih ngan to zok kamhah ah caak o.

< Apocalipsis 19 >