Apocalipsis 12
1 Se vio una gran señal en el cielo: una mujer vestida de sol, con la luna bajo sus pies, y en su cabeza una corona de doce estrellas.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਮਹਾਚਿਤ੍ਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਯੋਸ਼਼ਿਦੇਕਾਸੀਤ੍ ਸਾ ਪਰਿਹਿਤਸੂਰ੍ੱਯਾ ਚਨ੍ਦ੍ਰਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰਣਯੋਰਧੋ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਤਾਰਾਣਾਂ ਕਿਰੀਟਞ੍ਚ ਸ਼ਿਰਸ੍ਯਾਸੀਤ੍|
2 Estaba encinta. Gritaba de dolor, dando a luz.
ਸਾ ਗਰ੍ਭਵਤੀ ਸਤੀ ਪ੍ਰਸਵਵੇਦਨਯਾ ਵ੍ਯਥਿਤਾਰ੍ੱਤਰਾਵਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍|
3 Otra señal fue vista en el cielo. He aquí un gran dragón rojo, que tenía siete cabezas y diez cuernos, y en sus cabezas siete coronas.
ਤਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ (ਅ)ਪਰਮ੍ ਏਕੰ ਚਿਤ੍ਰੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਮਹਾਨਾਗ ਏਕ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਸ ਲੋਹਿਤਵਰ੍ਣਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤ ਸ਼ਿਰਾਂਸਿ ਸਪ੍ਤ ਸ਼੍ਰੁʼਙ੍ਗਾਣਿ ਸ਼ਿਰਃਸੁ ਚ ਸਪ੍ਤ ਕਿਰੀਟਾਨ੍ਯਾਸਨ੍|
4 Su cola arrastraba la tercera parte de las estrellas del cielo y las arrojaba a la tierra. El dragón se puso delante de la mujer que iba a dar a luz, para que cuando diera a luz devorara a su hijo.
ਸ ਸ੍ਵਲਾਙ੍ਗੂਲੇਨ ਗਗਨਸ੍ਥਨਕ੍ਸ਼਼ਤ੍ਰਾਣਾਂ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਾਂਸ਼ਮ੍ ਅਵਮ੍ਰੁʼਜ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਨ੍ਯਪਾਤਯਤ੍| ਸ ਏਵ ਨਾਗੋ ਨਵਜਾਤੰ ਸਨ੍ਤਾਨੰ ਗ੍ਰਸਿਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਸਵਿਸ਼਼੍ਯਮਾਣਾਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤੋ (ਅ)ਨ੍ਤਿਕੇ (ਅ)ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
5 Ella dio a luz un hijo varón, que gobernará todas las naciones con vara de hierro. Su hijo fue arrebatado a Dios y a su trono.
ਸਾ ਤੁ ਪੁੰਸਨ੍ਤਾਨੰ ਪ੍ਰਸੂਤਾ ਸ ਏਵ ਲੌਹਮਯਰਾਜਦਣ੍ਡੇਨ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਸ਼੍ਚਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਨ੍ਤਾਨ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਤਦੀਯਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਚ ਸੰਨਿਧਿਮ੍ ਉੱਧ੍ਰੁʼਤਃ|
6 La mujer huyó al desierto, donde tiene un lugar preparado por Dios, para que allí la alimenten durante mil doscientos sesenta días.
ਸਾ ਚ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੰ ਪਲਾਯਿਤਾ ਯਤਸ੍ਤਤ੍ਰੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤ ਆਸ਼੍ਰਮੇ ਸ਼਼ਸ਼਼੍ਠ੍ਯਧਿਕਸ਼ਤਦ੍ਵਯਾਧਿਕਸਹਸ੍ਰਦਿਨਾਨਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਾਲਨੇਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ|
7 Hubo guerra en el cielo. Miguel y sus ángeles le hicieron la guerra al dragón. El dragón y sus ángeles hicieron la guerra.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਉਪਾਪਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਮੀਖਾਯੇਲਸ੍ਤਸ੍ਯ ਦੂਤਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਨਾਗੇਨ ਸਹਾਯੁਧ੍ਯਨ੍ ਤਥਾ ਸ ਨਾਗਸ੍ਤਸ੍ਯ ਦੂਤਾਸ਼੍ਚ ਸੰਗ੍ਰਾਮਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭਵਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍
8 No prevalecieron. Ya no se encontró lugar para ellos en el cielo.
ਯਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪੁਨ ਰ੍ਨਾਵਿਦ੍ਯਤ|
9 Fue arrojado el gran dragón, la serpiente antigua, el que se llama diablo y Satanás, el engañador del mundo entero. Fue arrojado a la tierra, y sus ángeles fueron arrojados con él.
ਅਪਰੰ ਸ ਮਹਾਨਾਗੋ (ਅ)ਰ੍ਥਤੋ ਦਿਯਾਵਲਃ (ਅਪਵਾਦਕਃ) ਸ਼ਯਤਾਨਸ਼੍ਚ (ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਃ) ਇਤਿ ਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯਃ ਪੁਰਾਤਨਃ ਸਰ੍ਪਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਨਰਲੋਕੰ ਭ੍ਰਾਮਯਤਿ ਸ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਨਿਪਾਤਿਤਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਸ੍ਯ ਦੂਤਾ ਅਪਿ ਤਤ੍ਰ ਨਿਪਾਤਿਤਾਃ|
10 Oí una gran voz en el cielo, que decía: “Ahora ha llegado la salvación, el poder y el Reino de nuestro Dios, y la autoridad de su Cristo; porque ha sido arrojado el acusador de nuestros hermanos, que los acusaba ante nuestro Dios día y noche.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਉੱਚੈ ਰ੍ਭਾਸ਼਼ਮਾਣੋ ਰਵੋ (ਅ)ਯੰ ਮਯਾਸ਼੍ਰਾਵਿ, ਤ੍ਰਾਣੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਰਾਜਤ੍ਵਮਧੁਨੈਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਃ| ਤਥਾ ਤੇਨਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਯ ਤ੍ਰਾਤੁਃ ਪਰਾਕ੍ਰਮੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ਂ|| ਯਤੋ ਨਿਪਾਤਿਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸੋ (ਅ)ਭਿਯੋਜਕਃ| ਯੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਤੇ (ਅ)ਦੂਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ||
11 Lo vencieron por la sangre del Cordero y por la palabra de su testimonio. No amaron su vida, ni siquiera hasta la muerte.
ਮੇਸ਼਼ਵਤ੍ਸਸ੍ਯ ਰਕ੍ਤੇਨ ਸ੍ਵਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਵਚਨੇਨ ਚ| ਤੇ ਤੁ ਨਿਰ੍ਜਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੰ ਨ ਚ ਸ੍ਨੇਹਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਤ| ਪ੍ਰਾਣੋਸ਼਼੍ਵਪਿ ਸ੍ਵਕੀਯੇਸ਼਼ੁ ਮਰਣਸ੍ਯੈਵ ਸਙ੍ਕਟੇ|
12 Por tanto, alégrense, cielos, y ustedes que habitan en ellos. Ay de la tierra y del mar, porque el diablo ha bajado a vosotros, con gran ira, sabiendo que tiene poco tiempo.”
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਨਨ੍ਦਤੁ ਸ੍ਵਰ੍ਗੋ ਹ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਾਂ ਤੰਨਿਵਾਮਿਨਃ| ਹਾ ਭੂਮਿਸਾਗਰੌ ਤਾਪੋ ਯੁਵਾਮੇਵਾਕ੍ਰਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯੁਵਯੋਰਵਤੀਰ੍ਣੋ ਯਤ੍ ਸ਼ੈਤਾਨੋ (ਅ)ਤੀਵ ਕਾਪਨਃ| ਅਲ੍ਪੋ ਮੇ ਸਮਯੋ (ਅ)ਸ੍ਤ੍ਯੇਤੱਚਾਪਿ ਤੇਨਾਵਗਮ੍ਯਤੇ||
13 Cuando el dragón se vio arrojado a la tierra, persiguió a la mujer que había dado a luz al hijo varón.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਨਾਗਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਸ੍ਵੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਾਂ ਪੁਤ੍ਰਪ੍ਰਸੂਤਾਂ ਯੋਸ਼਼ਿਤਮ੍ ਉਪਾਦ੍ਰਵਤ੍|
14 Se le dieron a la mujer dos alas de águila grande, para que volara al desierto a su lugar, a fin de que se alimentara por un tiempo, tiempos y medio tiempo, de la cara de la serpiente.
ਤਤਃ ਸਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤ੍ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਸ੍ਥਾਸ਼੍ਰਮੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਤ੍ਪਤਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮਹਾਕੁਰਰਸ੍ਯ ਪਕ੍ਸ਼਼ਦ੍ਵਯੰ ਤਸ੍ਵੈ ਦੱਤੰ, ਸਾ ਤੁ ਤਤ੍ਰ ਨਾਗਤੋ ਦੂਰੇ ਕਾਲੈਕੰ ਕਾਲਦ੍ਵਯੰ ਕਾਲਾਰ੍ੱਧਞ੍ਚ ਯਾਵਤ੍ ਪਾਲ੍ਯਤੇ|
15 La serpiente vomitó agua de su boca tras la mujer como un río, para hacer que fuera arrastrada por la corriente.
ਕਿਞ੍ਚ ਸ ਨਾਗਸ੍ਤਾਂ ਯੋਸ਼਼ਿਤੰ ਸ੍ਰੋਤਸਾ ਪ੍ਲਾਵਯਿਤੁੰ ਸ੍ਵਮੁਖਾਤ੍ ਨਦੀਵਤ੍ ਤੋਯਾਨਿ ਤਸ੍ਯਾਃ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ੍|
16 La tierra ayudó a la mujer, y la tierra abrió su boca y se tragó el río que el dragón vomitó de su boca.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਮੇਦਿਨੀ ਯੋਸ਼਼ਿਤਮ੍ ਉਪਕੁਰ੍ੱਵਤੀ ਨਿਜਵਦਨੰ ਵ੍ਯਾਦਾਯ ਨਾਗਮੁਖਾਦ੍ ਉਦ੍ਗੀਰ੍ਣਾਂ ਨਦੀਮ੍ ਅਪਿਵਤ੍|
17 El dragón se enfureció contra la mujer y se fue a hacer la guerra contra el resto de su descendencia, que guarda los mandamientos de Dios y mantiene el testimonio de Jesús.
ਤਤੋ ਨਾਗੋ ਯੋਸ਼਼ਿਤੇ ਕ੍ਰੁੱਧ੍ਵਾ ਤਦ੍ਵੰਸ਼ਸ੍ਯਾਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਲੋਕੈਰਰ੍ਥਤੋ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਃ ਪਾਲਯਨ੍ਤਿ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਧਾਰਯਨ੍ਤਿ ਚ ਤੈਃ ਸਹ ਯੋੱਧੁੰ ਨਿਰ੍ਗਤਵਾਨ੍|
