< Salmos 95 >
1 Oh, ven, cantemos a Yahvé. ¡Gritemos en voz alta a la roca de nuestra salvación!
Poďte, zpívejme Hospodinu, prokřikujme skále spasení našeho.
2 Acudamos ante su presencia con acción de gracias. ¡Explorémoslo con canciones!
Předejděme oblíčej jeho s díkčiněním, žalmy prozpěvujme jemu.
3 Porque Yahvé es un Dios grande, un gran Rey por encima de todos los dioses.
Nebo Hospodin jest Bůh veliký, a král veliký nade všecky bohy,
4 En su mano están los lugares profundos de la tierra. Las alturas de las montañas también son suyas.
V jehož rukou základové země, a vrchové hor jeho jsou.
5 El mar es suyo, y él lo hizo. Sus manos formaron la tierra seca.
Jehož jest i moře, nebo on je učinil, i země, kterouž ruce jeho sformovaly.
6 Oh, ven, adoremos y postrémonos. Arrodillémonos ante Yahvé, nuestro Hacedor,
Poďte, sklánějme se, a padněme před ním, klekejme před Hospodinem stvořitelem naším.
7 porque él es nuestro Dios. Somos el pueblo de su pasto, y las ovejas a su cargo. Hoy, ¡oh, que escuches su voz!
Onť jest zajisté Bůh náš, a my jsme lid pastvy jeho, a stádo rukou jeho. Dnes uslyšíte-li hlas jeho,
8 No endurezcas tu corazón, como en Meribah, como en el día de Massah en el desierto,
Nezatvrzujte srdce svého, jako při popuzení, a v den pokušení na poušti,
9 cuando vuestros padres me tentaron, me probó y vio mi trabajo.
Kdežto pokoušeli mne otcové vaši, zkusiliť jsou mne, a viděli skutky mé.
10 Durante cuarenta largos años me afligí con esa generación, y dijo: “Es un pueblo que se equivoca de corazón. No han conocido mis caminos”.
Za čtyřidceti let měl jsem nesnáz s národem tím, a řekl jsem: Lid tento bloudí srdcem, a nepoznali cest mých.
11 Por eso juré en mi ira, “No entrarán en mi descanso”.
Jimž jsem přisáhl v hněvě svém, že nevejdou v odpočinutí mé.