< Salmos 81 >
1 Para el músico principal. En un instrumento de Gath. Por Asaf. ¡Canta en voz alta a Dios, nuestra fuerza! ¡Haz un grito de júbilo al Dios de Jacob!
Psalmus Asaph, in finem, pro torcularibus, quinta sabbati. Exultate Deo adiutori nostro: iubilate Deo Iacob.
2 Eleva una canción, y trae aquí la pandereta, la agradable lira con el arpa.
Sumite psalmum, et date tympanum: psalterium iucundum cum cithara.
3 Toca la trompeta en la Luna Nueva, en la luna llena, en nuestro día de fiesta.
Buccinate in Neomenia tuba, in insigni die sollemnitatis vestrae:
4 Porque es un estatuto para Israel, una ordenanza del Dios de Jacob.
Quia praeceptum in Israel est: et iudicium Deo Iacob.
5 Lo designó en José para un pacto, cuando salió sobre la tierra de Egipto, Oí un idioma que no conocía.
Testimonium in Ioseph posuit illud, cum exiret de Terra Aegypti: linguam, quam non noverat, audivit.
6 “Quité su hombro de la carga. Sus manos se liberaron de la cesta.
Divertit ab oneribus dorsum eius: manus eius in cophino servierunt.
7 Llamaste a la angustia, y te libré. Te respondí en el lugar secreto del trueno. Te probé en las aguas de Meribah”. (Selah)
In tribulatione invocasti me, et liberavi te: exaudivi te in abscondito tempestatis: probavi te apud aquam contradictionis.
8 “Oíd, pueblo mío, y yo os daré testimonio, ¡Israel, si me escuchas!
Audi populus meus, et contestabor te: Israel si audieris me,
9 No habrá en ti ningún dios extraño, ni adorarás a ningún dios extranjero.
non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.
10 Yo soy Yahvé, tu Dios, que te sacó de la tierra de Egipto. Abre bien tu boca y la llenaré.
Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Aegypti: dilata os tuum, et implebo illud.
11 Pero mi pueblo no escuchó mi voz. Israel no deseaba nada de mí.
Et non audivit populus meus vocem meam: et Israel non intendit mihi.
12 Así que los dejé ir tras la terquedad de sus corazones, para que puedan caminar en sus propios consejos.
Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum, ibunt in adinventionibus suis.
13 Oh, que mi pueblo me escuche, para que Israel siga mis caminos.
Si populus meus audisset me: Israel si in viis meis ambulasset:
14 Pronto sometería a sus enemigos, y volver mi mano contra sus adversarios.
Pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem: et super tribulantes eos misissem manum meam.
15 Los que odian a Yahvé se acobardan ante él, y su castigo duraría para siempre.
Inimici Domini mentiti sunt ei: et erit tempus eorum in saecula.
16 Pero también los habría alimentado con lo más fino del trigo. Te saciaré con miel de la roca”.
Et cibavit eos ex adipe frumenti: et de petra, melle saturavit eos.