Salmos 81

1 Para el músico principal. En un instrumento de Gath. Por Asaf. ¡Canta en voz alta a Dios, nuestra fuerza! ¡Haz un grito de júbilo al Dios de Jacob!

Al la ĥorestro. Por la gitito. De Asaf. Laŭte kantu al Dio, nia forto; Ĝoje kriu al la Dio de Jakob.

2 Eleva una canción, y trae aquí la pandereta, la agradable lira con el arpa.

Sonigu kanton, donu tamburinon, Ĉarman harpon, kaj psalteron.

3 Toca la trompeta en la Luna Nueva, en la luna llena, en nuestro día de fiesta.

Muziku per korno en novmonato, Je la plenluno, en la tago de nia festo.

4 Porque es un estatuto para Israel, una ordenanza del Dios de Jacob.

Ĉar ĝi estas leĝo por Izrael Kaj ordono de la Dio de Jakob.

5 Lo designó en José para un pacto, cuando salió sobre la tierra de Egipto, Oí un idioma que no conocía.

Li aranĝis ĝin kiel ateston por Jozef, Kiam Li eliris kontraŭ la landon Egiptan. Lingvon, kiun mi ne konas, mi aŭdis:

6 “Quité su hombro de la carga. Sus manos se liberaron de la cesta.

Mi liberigis lian dorson de ŝarĝo, Liaj manoj liberiĝis de korboj.

7 Llamaste a la angustia, y te libré. Te respondí en el lugar secreto del trueno. Te probé en las aguas de Meribah”. (Selah)

En la mizero vi vokis, kaj Mi vin helpis; Mi respondis al vi en mistera loko de tondro; Mi esploris vin ĉe la akvo de Malpaco. (Sela)

8 “Oíd, pueblo mío, y yo os daré testimonio, ¡Israel, si me escuchas!

Aŭdu, ho Mia popolo, Mi atestos al vi; Ho Izrael, se vi Min aŭskultus!

9 No habrá en ti ningún dios extraño, ni adorarás a ningún dios extranjero.

Ne estu ĉe vi alia dio; Kaj ne adoru fremdan dion.

10 Yo soy Yahvé, tu Dios, que te sacó de la tierra de Egipto. Abre bien tu boca y la llenaré.

Mi estas la Eternulo, via Dio, Kiu elkondukis vin el la lando Egipta; Malfermu larĝe vian buŝon, kaj Mi ĝin plenigos.

11 Pero mi pueblo no escuchó mi voz. Israel no deseaba nada de mí.

Sed Mia popolo ne aŭskultis Mian voĉon, Izrael ne obeis Min.

12 Así que los dejé ir tras la terquedad de sus corazones, para que puedan caminar en sus propios consejos.

Kaj Mi lasis ilin al la kaprico de ilia koro, Ke ili iru laŭ siaj intencoj.

13 Oh, que mi pueblo me escuche, para que Israel siga mis caminos.

Ho, se Mia popolo aŭskultus Min, Se Izrael irus per Miaj vojoj!

14 Pronto sometería a sus enemigos, y volver mi mano contra sus adversarios.

Rapide Mi faligus iliajn malamikojn, Kaj kontraŭ iliajn premantojn Mi direktus Mian manon.

15 Los que odian a Yahvé se acobardan ante él, y su castigo duraría para siempre.

La malamantoj de la Eternulo humiliĝus antaŭ Li, Kaj ilia bonstato estus eterna.

16 Pero también los habría alimentado con lo más fino del trigo. Te saciaré con miel de la roca”.

Kaj Mi manĝigus al ili grason de tritiko, Kaj Mi satigus vin per mielo el roko.