Salmos 78

1 Una contemplación de Asaf. Escuchad mi enseñanza, pueblo mío. Vuelve tus oídos a las palabras de mi boca.

Een onderwijzing van Asaf. O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.

2 Voy a abrir mi boca en una parábola. Pronunciaré oscuros refranes de antaño,

Ik zal mijn mond opendoen met spreuken; ik zal verborgenheden overvloediglijk uitstorten, van ouds her;

3 que hemos oído y conocido, y nuestros padres nos lo han dicho.

Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.

4 No los esconderemos de sus hijos, contar a la generación venidera las alabanzas de Yahvé, su fuerza y las maravillas que ha hecho.

Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.

5 Porque estableció un pacto en Jacob, y designó una enseñanza en Israel, que ordenó a nuestros padres, que los den a conocer a sus hijos;

Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israel; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;

6 para que la generación venidera lo sepa, incluso los niños que han de nacer; que deben levantarse y decírselo a sus hijos,

Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;

7 para que pongan su esperanza en Dios, y no olvidar las obras de Dios, sino que guarden sus mandamientos,

En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;

8 y que no sean como sus padres — una generación obstinada y rebelde, una generación que no ha fidelizado su corazón, cuyo espíritu no estaba firme con Dios.

En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte, en welks geest niet getrouw was met God.

9 Los hijos de Efraín, armados y con arcos, se volvió atrás en el día de la batalla.

(De kinderen van Efraim, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)

10 No cumplieron el pacto de Dios, y se negó a caminar en su ley.

Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.

11 Se olvidaron de sus actos, sus maravillosas hazañas que les había mostrado.

En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.

12 Hizo cosas maravillosas a la vista de sus padres, en la tierra de Egipto, en el campo de Zoan.

Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld van Zoan.

13 Partió el mar y los hizo pasar. Hizo que las aguas se mantuvieran como un montón.

Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.

14 De día también los guiaba con una nube, y toda la noche con una luz de fuego.

En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.

15 Partió rocas en el desierto, y les dio de beber abundantemente como de las profundidades.

Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als uit afgronden.

16 También sacó arroyos de la roca, e hizo que las aguas corrieran como ríos.

Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.

17 Sin embargo, siguieron pecando contra él, para rebelarse contra el Altísimo en el desierto.

Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.

18 Tentaron a Dios en su corazón pidiendo comida según su deseo.

En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.

19 Sí, hablaron contra Dios. Dijeron: “¿Puede Dios preparar una mesa en el desierto?

En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?

20 He aquí que golpeó la roca, de modo que las aguas brotaron, y los arroyos se desbordaron. ¿Puede dar pan también? ¿Proporcionará carne a su pueblo?”

Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?

21 Por lo tanto, Yahvé escuchó y se enojó. Se encendió un fuego contra Jacob, La ira también se dirigió contra Israel,

Daarom hoorde de HEERE, en werd verbolgen; en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israel;

22 porque no creían en Dios, y no confió en su salvación.

Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.

23 Sin embargo, él mandaba en los cielos, y abrió las puertas del cielo.

Daar Hij den wolken van boven gebood, en de deuren des hemels opende;

24 Hizo llover maná sobre ellos para que comieran, y les dio comida del cielo.

En regende op hen het Man om te eten, en gaf hun hemels koren.

25 El hombre comió el pan de los ángeles. Les mandó comida hasta la saciedad.

Een iegelijk at het brood der Machtigen; Hij zond hun teerkost tot verzadiging.

26 Hizo que el viento del este soplara en el cielo. Con su poder guió el viento del sur.

Hij dreef den oostenwind voort in den hemel, en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;

27 También hizo llover sobre ellos carne como el polvo, aves aladas como la arena de los mares.

En regende op hen vlees als stof, en gevleugeld gevogelte als zand der zeeen;

28 Los dejó caer en medio de su campamento, alrededor de sus viviendas.

En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.

29 Comieron, pues, y se saciaron. Les dio su propio deseo.

Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust toebracht.

30 No se apartaron de sus antojos. La comida aún estaba en sus bocas,

Zij waren nog niet vervreemd van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,

31 cuando la ira de Dios subió contra ellos, mató a algunos de sus más fuertes, y abatió a los jóvenes de Israel.

Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten doodde, en de uitgelezenen van Israel nedervelde.

32 A pesar de todo esto, pecaron, y no creían en sus maravillosas obras.

Boven dit alles zondigden zij nog, en geloofden niet, door Zijn wonderen.

33 Por eso consumió sus días en la vanidad, y sus años de terror.

Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid, en hun jaren in verschrikking.

34 Cuando los mató, entonces preguntaron por él. Volvieron y buscaron a Dios con ahínco.

Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;

35 Recordaron que Dios era su roca, el Dios Altísimo, su redentor.

En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.

36 Pero ellos lo halagaron con su boca, y le mintieron con la lengua.

En zij vleiden Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.

37 Porque su corazón no estaba bien con él, ni fueron fieles a su pacto.

Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.

38 Pero él, siendo misericordioso, perdonó la iniquidad y no los destruyó. Sí, muchas veces desvió su ira, y no despertó toda su ira.

Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende de ongerechtigheid, en verdierf hen niet; maar wendde dikwijls Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse grimmigheid niet op.

39 Recordó que no eran más que carne, un viento que pasa y no vuelve.

En Hij dacht, dat zij vlees waren, een wind, die henengaat en niet wederkeert.

40 Cuántas veces se rebelaron contra él en el desierto, ¡y lo afligió en el desierto!

Hocc e dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart aan in de wildernis!

41 Se volvieron y tentaron a Dios, y provocó al Santo de Israel.

Want zij kwamen alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige Israels een perk.

42 No se acordaron de su mano, ni el día en que los redimió del adversario;

Zij dachten niet aan Zijn hand, aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder verloste;

43 cómo puso sus signos en Egipto, sus maravillas en el campo de Zoan,

Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;

44 convirtió sus ríos en sangre, y sus arroyos, para que no pudieran beber.

En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.

45 Envió entre ellos enjambres de moscas, que los devoraron; y ranas, que los destruyeron.

Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen, die hen verdierven.

46 También le dio su aumento a la oruga, y su trabajo a la langosta.

En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid den sprinkhaan.

47 Destruyó sus vides con el granizo, sus higueras de sicomoro con la escarcha.

Hij doodde hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen hagelsteen.

48 También entregó su ganado al granizo, y sus rebaños a los rayos calientes.

Ook gaf Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige kolen.

49 Arrojó sobre ellos la ferocidad de su ira, la ira, la indignación y los problemas, y una banda de ángeles del mal.

Hij zond onder hen de hittigheid Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, met uitzending der boden van veel kwaads.

50 Hizo un camino para su ira. No les perdonó el alma de la muerte, sino que entregaron su vida a la peste,

Hij woog een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte gaf Hij aan de pestilentie over.

51 y golpeó a todos los primogénitos de Egipto, el jefe de su fuerza en las tiendas de Cam.

En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel der krachten in de tenten van Cham.

52 Pero sacó a los suyos como a ovejas, y los guió en el desierto como un rebaño.

En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.

53 Los condujo con seguridad, para que no tuvieran miedo, pero el mar arrolló a sus enemigos.

Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee had hun vijanden overdekt.

54 Los llevó a la frontera de su santuario, a esta montaña, que su mano derecha había tomado.

En Hij bracht hen tot de landpale Zijner heiligheid, tot dezen berg, dien Zijn rechterhand verkregen heeft.

55 También expulsó a las naciones que estaban delante de ellos, les asignó una herencia por línea, e hizo que las tribus de Israel habitasen en sus tiendas.

En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen in het snoer hunner erfenis, en deed de stammen Israels in hun tenten wonen.

56 Sin embargo, tentaron y se rebelaron contra el Dios Altísimo, y no mantuvo sus testimonios,

Maar zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen niet.

57 sino que se volvieron atrás, y actuaron con traición como sus padres. Estaban retorcidos como un arco engañoso.

En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders; zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke boog.

58 Porque lo provocaron a la ira con sus lugares altos, y lo movieron a los celos con sus imágenes grabadas.

En zij verwekten Hem tot toorn door hun hoogten, en verwekten Hem tot ijver door hun gesneden beelden.

59 Cuando Dios escuchó esto, se enojó, y aborrecía enormemente a Israel,

God hoorde het en werd verbolgen, en versmaadde Israel zeer.

60 por lo que abandonó la tienda de Silo, la tienda que colocó entre los hombres,

Dies verliet Hij den tabernakel te Silo, de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.

61 y entregó su fuerza al cautiverio, su gloria en la mano del adversario.

En Hij gaf Zijn sterkte in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.

62 También entregó a su pueblo a la espada, y se enfadó con su herencia.

En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.

63 El fuego devoró a sus jóvenes. Sus vírgenes no tenían canción de boda.

Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.

64 Sus sacerdotes cayeron por la espada, y sus viudas no podían llorar.

Hun priesters vielen door het zwaard, en hun weduwen weenden niet.

65 Entonces el Señor se despertó como quien sale del sueño, como un hombre poderoso que grita a causa del vino.

Toen ontwaakte de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.

66 Golpeó a sus adversarios hacia atrás. Los sometió a un reproche perpetuo.

En Hij sloeg Zijn wederpartijders aan het achterste; Hij deed hun eeuwige smaadheid aan.

67 Además, rechazó la tienda de José, y no eligió la tribu de Efraín,

Doch Hij verwierp de tent van Jozef, en den stam van Efraim verkoos Hij niet.

68 Pero eligió la tribu de Judá, El Monte Sión que él amaba.

Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.

69 Construyó su santuario como las alturas, como la tierra que ha establecido para siempre.

En Hij bouwde Zijn heiligdom als hoogten, als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.

70 También eligió a David, su siervo, y lo sacaron de los rediles;

En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;

71 de seguir a las ovejas que tienen sus crías, lo llevó a ser el pastor de Jacob, su pueblo, e Israel, su herencia.

Van achter de zogende schapen deed Hij hem komen, om te weiden Jakob, Zijn volk, en Israel, Zijn erfenis.

72 Así quefue su pastor según la integridad de su corazón, y los guió con la destreza de sus manos.

Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer verstandig beleid zijner handen.