Salmos 22

1 Para el músico principal; ambientado en “La cierva de la mañana”. Un salmo de David. Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado? ¿Por qué estás tan lejos de ayudarme, y de las palabras de mi gemido?

Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig? Hví ert þú þögull og hjálpar ekki þegar ég hrópa til þín í neyð minni?

2 Dios mío, clamo de día, pero no respondes; en la estación de la noche, y no estoy en silencio.

Daga og nætur græt ég og ákalla þig, en fæ ekkert svar!

3 Pero tú eres santo, tú que habitas las alabanzas de Israel.

– En samt ert þú hinn heilagi og lofsöngvar Ísraels óma umhverfis hásæti þitt.

4 Nuestros padres confiaron en ti. Confiaron, y tú les entregaste.

Feðurnir treystu þér og þú frelsaðir þá.

5 Clamaron a ti y fueron liberados. Confiaron en ti, y no quedaron decepcionados.

Þú heyrðir er þeir hrópuðu til þín, brást við og bjargaðir þeim. Vonir þeirra brugðust ekki þegar þeir leituðu til þín.

6 Pero yo soy un gusano y no un hombre; un reproche de los hombres, y despreciado por el pueblo.

En ég er maðkur en ekki maður! Hræddur og fyrirlitinn af minni eigin þjóð – já öllum mönnum.

7 Todos los que me ven se burlan de mí. Me insultan con sus labios. Mueven la cabeza, diciendo,

Þeir sem sjá mig hrista höfuðið og senda mér tóninn.

8 “Confía en Yahvé. Que lo entregue. Que lo rescate, ya que se deleita en él”.

„Er þetta sá sem treysti Drottni fyrir málum sínum?“segja þeir og hlæja. „Sá sem taldi sig öruggan um velþóknun Guðs? Því trúum við ekki fyrr en við sjáum Drottin hjálpa honum.“

9 Pero tú me sacaste del vientre. Me hiciste confiar en los pechos de mi madre.

Drottinn, oft hefur þú hjálpað mér. Móðir mín fæddi mig heilbrigðan í heiminn og þar varst þú til staðar og gættir mín, eins og öll mín bernskuár.

10 Me arrojaron sobre ti desde el vientre de mi madre. Tú eres mi Dios desde que mi madre me parió.

Frá fæðingu hef ég átt allt undir þér. Þú varst minn Guð allt frá fyrstu stundu.

11 No te alejes de mí, porque los problemas están cerca. Porque no hay nadie que ayude.

Yfirgef mig ekki nú, nei ekki núna á neyðarstundu þegar enginn getur hjálpað nema þú!

12 Muchos toros me han rodeado. Fuertes toros de Basán me han rodeado.

Ég er umkringdur illmennum. Þeir líkjast sterkum basan – uxum.

13 Abren mucho la boca contra mí, leones desgarrando presas y rugiendo.

Þeir æða að mér með opinn skoltinn, eins og öskrandi ljón sem ræðst á bráðina.

14 Me derramo como el agua. Todos mis huesos están fuera de lugar. Mi corazón es como la cera. Se derrite dentro de mí.

Þrek mitt fjaraði út, rann út í sandinn og bein mín gliðnuðu sundur. Hjartað er bráðnað í brjósti mér

15 Mi fuerza se ha secado como un tiesto. Mi lengua se pega al paladar. Me has llevado al polvo de la muerte.

og tungan þurr eins og brenndur leir. Þú lætur mig horfast í augu við dauðann.

16 Porque los perros me han rodeado. Una compañía de malhechores me ha encerrado. Me han perforado las manos y los pies.

Hópur illvirkja hefur umkringt mig. Eins og hundar slá þeir hring um mig. Hendur mínar og fætur hafa þeir gegnumstungið.

17 Puedo contar todos mis huesos. Me miran y se quedan mirando.

Ég get talið öll mín bein. Þeir stara á mig og senda mér háðsglósur.

18 Se reparten mis vestidos entre ellos. Echaron a suertes mi ropa.

Þeir skipta á milli sín klæðum mínum og varpa hlutkesti um kyrtil minn.

19 Pero no te alejes, Yahvé. Tú eres mi ayuda. Apresúrate a ayudarme.

Ó, Drottinn, vertu ekki fjarri! Drottinn, styrkur minn, skunda mér til hjálpar!

20 Libra mi alma de la espada, mi preciosa vida del poder del perro.

Bjargaðu mér frá dauða, frá því að falla fyrir hendi kúgarans.

21 ¡Sálvame de la boca del león! Sí, me has rescatado de los cuernos de los bueyes salvajes.

Frelsaðu mig úr gini þessara varga, undan hornum uxanna!

22 Yo declararé tu nombre a mis hermanos. Entre la asamblea, te alabaré.

Ég vil lofa þig meðal bræðra minna, standa upp í söfnuðinum og vitna um þín undursamlegu verk.

23 Los que temen al Señor, alábenlo. Todos ustedes, descendientes de Jacob, glorifíquenlo. ¡Prepárense ante él, todos los descendientes de Israel!

Ég segi: „Lofið Drottin, allir þið sem óttist hann, hver og einn ykkar heiðri hann og tigni. Allur Ísrael lofsyngi honum,

24 Porque no ha despreciado ni abominado la aflicción de los afligidos, tampoco le ha ocultado su rostro; pero cuando le gritó, lo escuchó.

því að hann hefur ekki fyrirlitið ákall mitt um hjálp, ekki snúið við mér baki í eymd minni. Hann heyrði hróp mitt og kom!“

25 Mi alabanza a ti viene en la gran asamblea. Pagaré mis votos ante los que le temen.

Ég vil rísa á fætur og vegsama þig fyrir augum þjóðar minnar. Heit mín vil ég efna í áheyrn allra þeirra sem elska þig og heiðra.

26 Los humildes comerán y se saciarán. Alabarán a Yahvé los que lo buscan. Que vuestros corazones vivan para siempre.

Fátæklingurinn mun eta sig saddan og allir þeir sem leita Drottins munu finna hann og vegsama nafn hans. Hjörtu þeirra munu fagna að eilífu.

27 Todos los confines de la tierra se acordarán y se volverán a Yahvé. Todos los parientes de las naciones adorarán ante ti.

Öll jörðin mun sjá það og snúa sér til Drottins, og fólk af öllum þjóðum mun vegsama hann.

28 Porque el reino es de Yahvé. Él es el gobernante de las naciones.

Því að Drottinn er konungur yfir öllum þjóðum.

29 Todos los ricos de la tierra comerán y adorarán. Todos los que desciendan al polvo se inclinarán ante él, incluso el que no puede mantener su alma viva.

Jafnt háir sem lágir, allir dauðlegir menn, lúti honum og lofi hann.

30 La posteridad le servirá. A las generaciones futuras se les hablará del Señor.

Og börnin okkar, – einnig þau munu þjóna honum því þau hafa heyrt vitnisburð okkar um hann.

31 Vendrán y anunciarán su justicia a un pueblo que nacerá, porque lo ha hecho.

Ófæddar kynslóðir munu heyra um máttarverk hans okkar á meðal.