Salmos 147

1 Alabado sea Yah, porque es bueno cantar alabanzas a nuestro Dios; porque es agradable y conveniente alabarlo.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 Yahvé construye Jerusalén. Reúne a los parias de Israel.

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Él cura a los quebrantados de corazón, y venda sus heridas.

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 Cuenta el número de las estrellas. Los llama a todos por su nombre.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Grande es nuestro Señor, y poderoso en poder. Su comprensión es infinita.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 Yahvé sostiene a los humildes. Derriba a los malvados al suelo.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Canten a Yahvé con acción de gracias. Canta alabanzas con el arpa a nuestro Dios,

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 que cubre el cielo de nubes, que prepara la lluvia para la tierra, que hace crecer la hierba en las montañas.

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 Proporciona alimento para el ganado, y para los jóvenes cuervos cuando llaman.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 No se deleita en la fuerza del caballo. No se complace en las piernas de un hombre.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 Yahvé se complace en los que le temen, en los que esperan en su amorosa bondad.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 ¡Alabado sea Yahvé, Jerusalén! ¡Alabado sea tu Dios, Sión!

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Porque ha reforzado los barrotes de tus puertas. Él ha bendecido a tus hijos dentro de ti.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 Él hace la paz en tus fronteras. Te llena de lo mejor del trigo.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 Él envía su mandamiento a la tierra. Su palabra corre muy rápido.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 Él da la nieve como la lana, y dispersa la escarcha como las cenizas.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 Arroja su granizo como si fueran guijarros. ¿Quién puede enfrentarse a su frío?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Envía su palabra y los derrite. Él hace soplar su viento, y las aguas fluyen.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 Muestra su palabra a Jacob, sus estatutos y sus ordenanzas a Israel.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 No lo ha hecho por cualquier nación. No conocen sus ordenanzas. ¡Alabado sea Yah!

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!