< Salmos 137 >

1 Junto a los ríos de Babilonia, allí nos sentamos. Sí, lloramos cuando recordamos a Sion.
Ba: bilone hano bega: ninia da fi dialu. Amogawi, ninia da Saione Moilai Bai Bagade dawa: beba: le, fofagini dinanu.
2 En los sauces de esa tierra, colgamos nuestras arpas.
Ninia da ‘yodima’ ifa damana, ninia sani baidama gosagisi.
3 Porque allí, los que nos llevaban cautivos nos pedían canciones. Los que nos atormentaban exigían canciones de alegría: “¡Cántanos una de las canciones de Sión!”
Dunu amo da nini gagulaligi, ilia da ninima amane sia: i, “Ninia hahawane nabima: ne, Saione ea hou olelema: ne, gesami hea: ma.”
4 ¿Cómo podemos cantar la canción de Yahvé en una tierra extranjera?
Be ninia da habodane ga fi soge ganodini, Hina Godema nodone gesami hea: ma: bela: ?
5 Si me olvido de ti, Jerusalén, que mi mano derecha olvide su habilidad.
Yelusaleme! Na da di gogolesea, na da sani baidama bu hamedafa dumu da defea.
6 Que se me pegue la lengua al paladar si no me acuerdo de ti, si no prefiero a Jerusalén por encima de mi principal alegría.
Na da di gogolesea, amola di da na baligili hahawane hou bai diala amo hame dawa: sea, na da bu gesami hea: mu logo hamedafa ba: mu da defea.
7 Acuérdate, Yahvé, de los hijos de Edom en el día de Jerusalén, que dijo: “¡Arráncalo! ¡Arrasa hasta sus cimientos!”
Hina Gode! Idome dunu ilia da Yelusaleme doagala: le, hasalasi dagoi, Dia amo hou bu dawa: ma. Ilia amane sia: i, “Yelusaleme dafawanedafa muguluma.” Dia amo hou bu dawa: ma.
8 Hija de Babilonia, condenada a la destrucción, se alegrará quien le pague, como tú lo has hecho con nosotros.
Ba: bilone moilai bai bagade! Di da gugunufinisi dagoi ba: mu. Di da ninima wadela: i hou bagade hamobeba: le, nowa da dima se dabe iasea, da hahawane bagade ba: mu.
9 Feliz será, que toma y estrella a tus pequeños contra la roca.
E da dia mano dudubu amo sasamogene, gele da: iya gisalu gagala: mu da defea.

< Salmos 137 >